MathJax

Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014

το καλύτερο δώρο για φέτος την πρωτοχρονιά!

ο andy αναιμικός, όπου ο αγαπημένος φίλος όλων των παιδιώνε έχει ανάγκη από συνεχείς μεταγγίσεις αίματος και ο γαμημένος ο αέρας δε λέει να σταματήσει, οπότε ο φίλος μας μεταμορφώνεται σε μπουφάν. ποιος θα μπορούσε να φανταστεί καλύτερη εισαγωγή στη μετα-διαλεκτική;

μάθετε στο βλαστάρι σας την ενότητα του ό,τι νά 'ναι παρέα με τον andy!

Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2014

Πάρα Πολύ Προσωπικά Πράματα #1

Εκείνη Η Φορά Που Πήγες Σε Κλαμπ 

Δεν ήθελες να βγεις. Σιχαίνεσαι τα κλαμπ αλλά μέχρι κι εσύ βαρέθηκες το γνωστό ρακάδικο που τον τελευταίο καιρό έχει γίνει η μόνιμη έξοδος. Περνώντας την πόρτα, με την ευρεία έννοια του όρου που εκτείνεται σε ανθρώπους, και ακούγοντας τις επιλογές του ντι-τζέι εύχεσαι να μην είχες απαντήσει 'όπου θέλετε' στην ερώτηση για τον επικείμενο προορισμό σας. Αρνείσαι ευγενικά στην κοπελίτσα της γκαρνταρόμπας γιατί είσαι σίγουρος πως θα βρεις έναν ρημάδι γάντζο να αφήσεις την ζακέτα σου. Αλλά και να μη βρεις θα την δώσεις στον φίλο σου που στην είπε για την στυλιστική σου επιλογή και θα τρέξει να την κρύψει. Η καπνίλα που θα μαζέψει δεν σε απασχολεί, έτσι κι αλλιώς έχεις κανά τετράμηνο να την πλύνεις και θα την βάλεις στο επόμενο πλυντήριο. Μάλλον.

Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014

κουίζ #1

από το διπλανό δωμάτιο ακούμε:
- αυτό τι είναι, μίξα;
- όχι, καπάκι.
- α, οκ

η απάντηξη στα σχόλια. να διαβαστεί μετά από τουλάχιστον 3 γκέσιζ.

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014

συγκλονιστικό! (video)

καλλιτέχνης εγγαστρίμυθος, αδυνατεί να ζήσει από την τέχνη του. κάντε "λάικ", "σαψκράιμπ" και "φόλλοου" για να δείτε πού εξώθησε τον καλλιτέχνη η αναλγησία του κράτους!

Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2014

έν' ανέκδοτο ρε

- Έλα ρε να πούμε κάν' αστείο.
- Αστείο;... Ναί ρε μαλάκα, μέσα. Σωστός.
- Έν' ανέκδοτο ξερωγώ, να γελάσουμε ρε, να περάσουμε καλά.
- Νά 'ρθουμε στο κέφι ρ' αδερφέ, ναί, δίκιο έχεις, άντε.
- Έλα, άντε.
- Άντε, πάμε.
- Άντε να 'ούμε... όλο σοβαρά και παπαριές να 'ούμε...
- Ναί ρε π'στ', το ξεφτιλίσαμε την κόρη να πούμε, άντε να γελάσουμε και κατιτίς. Άμάαν με τις φιλοσοφίες...
- Ένα κάτι ξερωγώ να ευθυμήσουμε ρε παιδί.
- Ρε να σπάσει λίγο το χειλάκι μας λέμε!
- Πήξαμε ρε μαλάκα, πήξαμε γαμώ το παιδί του σωλήνα μέσα.
- Πήξαμε ρε πούστη, έεετσι, πήκσαμε να πούμε.
- Πήξαμε, το γαμιόλι.
- Πήξαμε.
- Άντε.
- Ε άντε.
- Ε άντε καλά.

γνωριμίες #1

- Χαίρετε! Καλωσήρθατε, παρακαλώ... περάστε.
- Ευχαριστώ, ευχαριστώ... καλωσασβρίσκω.
- Καθίστε, παρακαλώ.
- Ναι-ναί, όμορφα... οοόφ... hέ, βαθιά η πολυθρόνα!
- Της γιαγιάς μου...
- Της γιαγιάς σας!
- Θεός σχωρέσ' τη. Λοιπόν! σας ακούω.
- [αhέμ] Λέγομαι Μουνικάπελος Καπελομούνης. Πρόκειται για το γιό σας.

Πώζ

- Pause δεν έχει αυτό το γαμίδι;
- Αμέ, pause δεν έχει, να!

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2014

καλωσόρισες

Καλωσορίζω τον εαυτό μου στην Ποδολάγνοια. Και μου αφιερώνω ένα ποίμα του Π.Τ.:

"Και τόχε πει
ο Πάπας Πί-
ος μια φορά,
μία φορά με πόνο:
'Αγάπη μου,
απόψε μου,
λέγε με Πίο, μόνο.'

Ευχαριστώ για τα χειροκροτήματα.

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

πείνα μπάους

- πεινάω. πάμε να φάμε κάνα πιτόγυρο ομορφιά μου, κρίνο του λιβαδιού;
- δεν τρώω τέτοια, είμαι βετζετέριαν.
- η μανούλα σου, όμως, λίγο κρεατάκι το 'τρωγε.

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014

κλέει institute open problems

Let \( (M,d) \) be a metric space. A homeomorphism \( f \) of  \( (M,d) \) such that both \( f \) and \( f ^{-1} \) are Lipschitz  is called bi-Lipschitz, or a Lipeomorphism. If both \( f \) and \( f ^{-1} \) are \(K\)-Lipshitz, for some \( K>0\), \( f \) is \(K\)-bi-Lipschitz, and in either case \( f \) cannot get legally married in most countries, nor can \( f ^{-1} \).

Question: Lipeomorphism απ' την σαρακοστή;

ΥΓ: ακόμα σε σκέφτομαι.

Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014

πως ο φραπές & το μετρό έσωσαν τη Θεσσαλονίκη από τα ζόμπι #5

Ακριβώς την στιγμή που βοηθούσαμε και τον τελευταίο θεραπευμένο να βγει από την τρύπα και να καθαριστεί από τον φραπέ, την στιγμή που δεν είχαμε κανέναν ανάγκη δηλαδή, εμφανίστηκε ένα μεγάλο κομβόι από τζιπάκια με το πρώτο να έχει τα διακριτικά της δημοτικής αστυνομίας της Θεσσαλονίκης που τότε υπήρχε ακόμη. Με δεδομένο ότι δεν είχα ούτε εγώ αλλά ούτε και ο Σωτήρης παρκάρει παράνομα μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η παρουσία τους στον σταθμό αλλά μετά από λίγα λεπτά κατάλαβα πως θα χρησίμευαν για πορτοκαλί κώνοι τροχαίας, θα βρισκόταν στην άκρη του σταθμού και θα απωθούσαν οποιονδήποτε προσπαθούσε να πλησιάσει. Γι’ αυτούς που ήδη βρίσκονταν στον σταθμό κάποιοι με περισσότερη ικανότητα σκέψης είχαν άλλα σχέδια.
Τρεις σκιώδεις τύποι, ντυμένοι στα μαύρα με μακριές καμπαρντίνες βγήκαν από ένα από τα τζιπάκια και μας παραμέρισαν. Αυτοσυστήθηκαν ως η Επιτροπή για την Κοινωνική Συνοχή. Μάλιστα είχαν και κάρτες, χωρίς ονόματα βέβαια, που ήταν πάρα πολύ όμορφα σχεδιασμένες και χρησιμοποιούσαν σχεδόν και τις πενήντα αποχρώσεις του γκρι. Μας ζήτησαν να τους εξιστορήσουμε όλη την περιπέτειά μας αλλά αρνήθηκα βρίζοντάς τους επειδή ήρθαν μόνο όταν όλα διορθώθηκαν. Ο Σωτήρης με ηρέμησε και ανέλαβε να τους ενημερώσει ενώ ένας από αυτούς κρατούσε σημειώσεις. Έτσι κι αλλιώς ήταν πολύ ικανότερος στο να μιλάει από εμένα οπότε άρχισε να τους διηγείται βήμα προς βήμα όσα ζήσαμε. Βέβαια σε δυο στιγμές που οι λυγμοί δεν άφηναν τον Σωτήρη να συνεχίσει αναγκάστηκα να μιλήσω κι εγώ αλλά παρατήρησα πως εκείνες τις στιγμές ο ένας από τους τρεις σταματούσε να κρατάει σημειώσεις. Λίγο αργότερα κατάλαβα γιατί.

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

κι όμως κινείται

ο τζιφόπουλος είναι η ζωντανή απόδειξη ότι ο σαμαράς κράτησε την υπόσχεσή του για δωρεάν, ασύρματο, γουάι-φάι, ίντερνετ σε όλη την ελλάδα. με τα λόγια του ίδιου του πρωθυπουργού, "τζεηπεγκόπουλος, τέρμα!".

Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014

πως ο φραπές & το μετρό έσωσαν τη Θεσσαλονίκη από τα ζόμπι #4

'Σωτήρη ηρέμησε, όλα θα πάνε καλά. Ηρέμησε και μίλα μου. Άνοιξε το στόμα σου και μίλα μου.'
Ο Σωτήρης δεν έδειχνε να με ακούει. Με πλησίασε ξανά απειλητικά αλλά κατάφερα και τον απέφυγα τρέχοντας προς την μεριά του μπαρ και του φραπέ. Αυτό ήταν. Αν δεν άνοιγε το στόμα του για να πιει φραπέ δεν θα το άνοιγε με τίποτε. Έπιασα το ποτήρι και του το πρόσφερα. Μόλις το είδε σταμάτησε τις σπασμωδικές κινήσεις και πλησίασε ήρεμα.
'Χαλαρά, ε;  Χαλαρά, φραπεδιά στην παραλία, το αγαπημένο σου. Έτσι κι αλλιώς στο χρωστάω, ε; Δεν στο χρωστάω;'
Το χέρι του απλώθηκε και έπιασε το ποτήρι σαν να μην ήξερε καλά-καλά πως να το κρατήσει. Τελικά με την βοήθεια και των δύο χεριών του κατάφερε και πλησίασε το καλαμάκι στο στόμα του. Τα δόντια του χαλάρωσαν και ήπιε μια γουλιά ανακατεμένη με αίμα από τα χείλη του. Το σώμα του σταμάτησε να κινείται και η λαβή του στο ποτήρι σταθεροποιήθηκε. Χρειάστηκε μόλις μισό ποτήρι για να βγει στην επιφάνεια ο φίλος μου.
'Φυσικά και μου το χρωστάς, δεν πληρώνω φράγκο. '

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014

παροιμίες

Το μήλο κάτω από την μηλιά θα πέσει 


Όταν σε δυσκολεύει ένα παιχνίδι κρυφτού συνήθως η κρυψώνα αυτού που ψάχνεις είναι η πιο προφανής 

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

estimates

rocco \(+\) freddy \(\approx  25 \mathbf{cm} \)

\(e^{i\pi} + 1 = 0\)

η στάνταρ ειρωνεία του να χρησιμοποιείς το μόχθο και την καύλα γενεών για τις πρωινιάρικες ψωρορουτίνες σου

\(1, 2, 3\) τές... τές \(\ldots\)

\[\tau\dot\varepsilon\int\int\int\epsilon R\alpha\ldots\]

(γιά δε δουλεύει το γαμίδι το μάθτζαξ;...)

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014

πως ο φραπές & το μετρό έσωσαν τη Θεσσαλονίκη από τα ζόμπι #3

Στάθηκα απέναντι στο πλήθος που τόσο μανιασμένα μας κυνηγούσε και μέτρησα τις πιθανότητες μας. Δεν υπήρχε καμία. Ήμασταν καταδικασμένοι και αργά ή γρήγορα θα ήμασταν απλά άλλο ένα άμυαλο κομμάτι του τσούρμου, με τα μάτια μας να λαμπυρίζουν και την αναπνοή μας να μυρίζει παραλία. Κοίταξα το παραμορφωμένο από τον πόνο πρόσωπο του Σωτήρη και ήταν σαν να του εκμυστηρεύτηκα όλες τις απαισιόδοξες μα τόσο σίγουρες να πραγματοποιηθούν σκέψεις μου. Ο Σωτήρης αντιλήφθηκε πως αυτό που μου έλειπε ήταν έστω και ένα σημάδι ελπίδας και μου έδωσε την δύναμη που χρειαζόμουν.
Δάγκωσε τα χείλη και πήρε το χέρι του από τους ώμους μου. Περπάτησε δύο-τρία βήματα προς την μεριά του λιμανιού και μου έδειξε το πόδι του Κίνγκο που ακόμη κρατούσα.
'Καν’ το γι' αυτόν,' είπε και άρχισε να τρέχει αγνοώντας τον πόνο, ‘κι εγώ για εκείνον το κάνω.’

Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2014

πως ο φραπές & το μετρό έσωσαν τη Θεσσαλονίκη από τα ζόμπι #2

Δεν άντεξα και βούρκωσα στο θέαμα της ύστατης προσπάθειας του Κίνγκο να σώσει το αφεντικό του για δεύτερη φορά. Τα δάκρυα θόλωναν την όρασή μου ενώ άρχισα να νιώθω το ίδιο συναίσθημα που με καλούσε σε δράση και με ανάγκασε πριν λίγο να σπάσω την πλάτη κάποιου. Μόνο που αυτή τη φορά ο Σωτήρης με σταμάτησε.
'Άφησε τον,' ψιθύρισε λαχανιάζοντας, εμφανώς ταλαιπωρημένος και από το χτύπημά του νωρίτερα αλλά και από το βάρος της κουβέντας που έπρεπε να ξεστομίσει.
Προσπάθησα να τον κοιτάξω στα μάτια αλλά το βλέμμα του είχε χαμηλώσει και κοίταζε το θύμα μας που ακόμη ισορροπούσε πάνω στο κάγκελο, μια σάρκινη τραμπάλα με σπασμένη σπονδυλική στήλη. Ήξερα ότι είχε δίκιο και έπρεπε να τον αφήσω γιατί δεν υπήρχε περίπτωση να προλάβω να τον σώσω αλλά ένα κομμάτι μου δεν ήθελε να το πιστέψει. Ένα κομμάτι μου που έπρεπε να συμπληρωθεί με ένα κομμάτι του.
'Όχι όλον,' είπα και γύρισα προς το μέρος του φοιτητή. Δεν χρειάστηκε και πολύ προσπάθεια για να βγάλω το πόδι του Κίνγκο από το στόμα του. 'Πάμε,' είπα κρατώντας στοργικά το πόδι του σκύλου μου.
'Πού;'
'Στο τμήμα. Θα πάρουμε όσα όπλα έχουν και θα τους ξεσκίσουμε τους καριόληδες.'

Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014

πως ο φραπές & το μετρό έσωσαν τη Θεσσαλονίκη από τα ζόμπι #1

Ήταν Κυριακή. Αύγουστος του 2012. Δεν είχα μείνει ποτέ άλλοτε στην Θεσσαλονίκη αυγουστιάτικη Κυριακή. Έχουμε ένα εξοχικό στις αρχές του πρώτου ποδιού της Χαλκιδικής (να ‘ναι καλά ο παππούς που το έχτισε και ο τύπος στην πολεοδομία που το νομιμοποίησε) και από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου την έβγαζα εκεί σχεδόν όλο το καλοκαίρι. Αυτή τη φορά όμως ήταν διαφορετικά. Ήμουν φρεσκοχωρισμένος και δεν μιλιόμουν. Δεν είχα όρεξη για τίποτα. Κανονικά θα έπρεπε να κάνω το εντελώς αντίθετο από αυτό που έκανα, να ξενυχτούσα για παράδειγμα σε διαφορετικό μπιτσόμπαρο κάθε βράδυ αλλά μάλλον αντιδρώ διαφορετικά στον χωρισμό από το συνηθισμένο. Ήταν η πρώτη φορά που είχα χωρίσει.
Ευτυχώς για μένα και δυστυχώς γι’ αυτούς, είχα δίπλα μου σε όλη τη διάρκεια της κατήφειας μου τον σκύλο μου τον Κίνγκο και τον καλύτερό μου φίλο, τον Σωτήρη. Ο Κίνγκο κυνηγούσε την ουρά του μέσα στο διαμέρισμα, τρελαμένος από τη ζέστη. Οι υγρές πατούσες του άφηναν μικρά σημάδια πάνω στο ξύλο του πατώματος που εξατμίζονταν σχεδόν ακαριαία. Εγώ κυνηγούσα τον Σωτήρη για να μου δώσει πίσω το τηλέφωνό μου για να κάνω την μαλακία που του ορκιζόμουν ότι δεν θα έκανα αν μου το έδινε. Είναι πολύ γρήγορος ο πούστης.
Οι κήποι του Πασά

Οι μόνες φορές που έβγαινα έξω ήταν για να πάω τον Κίνγκο βόλτα, όπως καλή ώρα είχα κάνει εκείνη την Κυριακή. Πάντα στο ίδιο μέρος. Πάντα στους Κήπους του Πασά, πάνω από το παλιό νοσοκομείο Άγιος Δημήτριος. Εκείνη τη μέρα όμως ο Κίνγκο είχε εξαφανιστεί. Μάλλον έφυγε όταν με ρωτούσε ο Σωτήρης τι ήθελα από το περίπτερο, λες και δεν ήξερε. Το κάνει καμιά φορά το κωλόσκυλο. Θυμάται την παλιά του ζωή πριν τον μαζέψω από το δρόμο και αμολιέται στην πόλη. Καμιά φορά προλαβαίνω να τον πιάσω πριν ξεγλιστρήσει αλλά τις περισσότερες μου ξεφεύγει με ευκολία. Κι αυτός ο πούστης είναι πολύ γρήγορος.
Και κάπως έτσι, μόνος, χωρισμένος, χωρίς ούτε τον σκύλο μου ούτε τον φίλο μου, κάθομαι κάτω και σκέφτομαι ότι το ψυχολογικό και φυσικό μου ναδίρ έχει υφή πεσμένης πευκοβελόνας που μου ενοχλεί τον κώλο. Βέβαια εκείνη τη στιγμή δεν είχα δει ακόμη τα ζόμπια.

Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

πως ο φραπές & το μετρό έσωσαν τη Θεσσαλονίκη από τα ζόμπι

Δεν είναι ψέμματα ότι η πανέμορφη πόλη της Θεσσαλονίκης κρύβει πολλά μυστικά. Όλοι όσοι έχουν περάσει έστω και για μια νύχτα από τους δρόμους της γνωρίζουν πολύ καλά πως η πόλη αποκαλύπτει αποκλειστικά και μόνο όσα επιλέγει η ίδια να αποκαλύψει. Πίσω από το γλυκό και φιλόξενο πρόσωπό της βρίσκονται θαμμένα μυστικά, τόσο βαθιά όσο ο τυπικός σταθμός του μετρό.

Ποιον έχει κάνει τάρανδο η Εμμανουέλα Αγγουράκη; Πότε ακριβώς έγινε μέινστριμ η Βαλαωρίτου; Πώς καταφέρνει και ρεύεται σε κάθε περαστικό ο τύπος που πουλάει κουλούρια στην Καμάρα; Τί τους κάνουμε τόσους σωλήνες;

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

για να μήν το ξεχάσω

Όση σχέση έχει ο Στίβεν Κίνγκ με τον τρόμο, οι Χατζηφραγκέτα με τη σάτιρα, και το πολίτευμά μας με τη δημοκρατία, τόση έχει κι' ο Γιουτζίν με τον κριτικό λόγο.

Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2014

γκουμουνισμός και ορθοδοξία

Κάθε χρόνο στην Οντέσσα, ανήμερα του άη-Ζενστάιν γινότανε μια μεγάλη λιτανεία. Χάρις στη θαυματουργή Κάμερα του Αγίου, η λιτανεία αποκτούσε συμμετρία κλίμακος· κάθε πιστός έμοιαζε με όλο το πλήθος, και όλο το πλήθος της λιτανείας με έναν πιστό.

Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2014

Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014

breaking \( C^{1} \)-generically bad

the moment when you were just going to start your talk and martin sambarino walks in, you know you have to say something like
- i was going to cook some math, but someone called the DEA. so. how many irishmen does it take to change a lightbulb?

references : greek breaking bad.

Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2014

η αλήθεια για τα σηκώματα

Τότε στα καλάμια λέγαμε: «άμα σε τρώ' η ράχη μή ξυθείς, για θα σε ξύσει ο αφέντης». Ε κι' άμα σ' έπιαν' η φαγούρα μές στο λιοπύρι, έκανες πως παράπεφτες στον πισινό σου και τριβόσουνα, αλλ' η δουλειά, δουλειά, δέ σταματούσες.

Έ. Θα σου πούν πολλά, θα διαβάσεις λοιπόν ένα σωρό παπαριές, όχι «να μιμηθούν το σλάιντ», όχι «να υπερβούν την, ξερωγώ, την τυραννία λέει των τάστων» και κλάψε με μουνίτσα μου να πούμε... Η αλήθεια είναι οτι εκείνη τη μέρα, μετά απ' το γαμήσι στα καλάμια όλη μέρα, γυρίσαμε στα καλύβια και κατεβάσαμε όλο το απόσταγμα του Μπέιμπι-Μπάμπα Τζόουνς, που την προηγούμενη είχε πεθάνει. Το κράταγε κρυφό ο μπινές, μόν' οταν τίναξε τα πέταλα το βρήκαμε, κάτ' απ' τ' αχυρόστρωμα, μαζί με την κιθάρα του, καμωμένη απο κουβά τότε θυμάμαι. Πήραμε την κιθάρα, πήραμε και τ' αλκοόλι, και το στήσαμε έξω στην αυλή, ξές. Ε και πιόμα-πιόμα, ήρθαμε στο κέφι, πού να σ' τα λέω, ε και πιάνω την κιθάρα. Ε και με πιάνει αυτή η γαμημέν' η φαγούρα στα δάχτυλα...

Έτσι έγινε, και μή πιστεύεις κουλτουροπαπαριές που σου ταΐζουνε στα ίντερνετς.

Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2014

μαχητική γκαρνταρόμπα

- από ζώνες τι έχετε;
- έχουμε καφέ δερμάτινες, από κορκόδιλο, μεγάλη γκάμα σε πιο μοντέρνα σχέδια, και φυσικά τις κλασικές μαύρες.
- τίποτα σε νταν έχετε;

Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2014

και λίγη ιστορία

μεσοπόκεμο ονομάζουμε την ιστορική περίοδο ανάμεσα σε πρώτο και δεύτερο παγκόσμιο πόκεμο.

Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2014

Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2014

αποσαφήνιση

- πώς τον λέγανε ρε συ το χοντρό που τραγούδαγε μαζί με τον πλάστιγγο ντομίνγκο;
- παβαρότι τον λέγανε, και πλέον έχεις περάσει στη σφαίρα του γελοίου.
- γελοίο, φίλε μου, είναι να σε λένε μυταρά και να έχεις αυτισμό.

Κυριακή 24 Αυγούστου 2014

references

- μαλάκα, έχω σαϊτέησιον στο διδακτορικό. κάποιος ασχολήθηκε και το τύπωσε, και μετά το 'κανε σαΐτες.
- αυτό δεν είναι σαΐτα, Β52 είναι.
- σιγά μην είναι κι εξωλέμβιο.

Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

αυνανισμός κι ενημέρωση

  • η καθημερινή. για τους συστηματικούς.
  • η ημερίσια. για όσους έχουν διάρκεια.
  • η αυριανή. για τους αναβλητικούς.
  • η απογευματινή. για όσους είχαν πρωϊνή βάρδια.
  • η μεσημβρινή. παλαιότερα, για μετά το κολατσό.
  • η βραδυνή. για όνειρα γλυκά.
  • 24 ώρες. γι αυτούς που του δίνουν και καταλαβαίνει.
  • η ελεύθερη ώρα. για τους πιο αυθόρμητους, αλλά και μερακλήδες.
  • το χωνί. γι αυτούς που μαζεύουν τον καρπό των κόπων τους.
  • ο ταχυδρόμος. αφού είναι παίδαρος. κι έρχεται και πρωΐ-πρωΐ.
  • η πράσινη. γι αυτούς που την παίζουν φάλτσα.
  • το ποντίκι. στο αριστερό.
  • hello! ήρθα να βαρέσω μία.
  • λοιπόν. τώρα θα την παίξω.
  • ok! την έπαιξα.
  • ciao. τι, θέλετε κι αγγαλίτσες;
 βοήθησε το news247.

Πέμπτη 17 Ιουλίου 2014

επικούρες, άκα pulp philosophy

- τελευταία με απασχολεί το ζήτημα της ύπαρξης των φαινομένων ανεξάρτητα από την ύπαρξη παρατηρητή. ξέρεις, κβαντική φυσική και τέτοια.
- example.
- να ρε συ, πώς το λένε αυτό με το δάσος. αν, σου λέει, ένα δέντρο πέσει στο δάσος και δεν είναι κανείς εκεί για να το ακούσει, θα κάνει θόρυβο; μήπως και το δέντρο το ίδιο δεν υπήρξε; τέτοια πράματα.

Τετάρτη 16 Ιουλίου 2014

propositional logic

Theorem. Let \(\mathcal{P} \subset \mathbb{N} ^{*} \) be the set of  prime numbers. If \(\# \mathcal{P} < \infty \), there exists \(n_{0} \in \mathbb{N}\) such that for all \(n \geq n_{0}\), \(10^{n}\) is not a prime.

The proof is elementary.

Πέμπτη 10 Ιουλίου 2014

με κατεβασμένα τα παντελόνια

- καλά, κατέβασα όλα τα επεισόδια μπομπ σφουγγαράκη κι έχω λιώσει λέμε. και είναι και σε καλή ποιότητα, ένα τέρα μου πιάνουνε στο δίσκο.
- τέρα πάτρικ δηλαδή.

Τετάρτη 9 Ιουλίου 2014

τρόμος

πήγα να ξυριστώ σήμερα το πρωί και πιξέλιαζα στον καθρέφτη. μετά πρόσεξα και τις σκιές στον τοίχο που έπεφταν απ' όλες τις μεριές. ήμουνα σίγουρος ότι είμαι φωτοσοπαρισμένος.

Πέμπτη 3 Ιουλίου 2014

πως πήρε το όνομά του ο 'δρόμος του παπαγάλου'

Κάποτε υπήρχε ένας τύπος που ήταν στα καράβια, παλιά, πολύ παλιά. Είχε γυρίσει τα πάντα, είχε πιάσει όλα τα λιμάνια, είχε δοκιμάσει γυναίκες από όλες τις ράτσες, είχε ξοδέψει τη μισή του ζωή στο πέλαγος αλλά η υπόλοιπη μισή άξιζε δέκα κανονικές ζωές, συμπυκνωμένες σε αγκυροβολήματα και ζεστά, από τον προηγούμενο, κρεβάτια. Όταν επέστρεφε στο χωριό του μετά από κάθε ταξίδι όλο το χωριό χαίρονταν. Χαιρόταν οι χωρικοί γιατί θα τους έφερνε ιστορίες και εξωτικά πεσκέσια, χαιρόταν ο καφετζής στο καφενείο του οποίου μαζευόντουσαν όλοι και ακούγανε τις ιστορίες, χαιρόταν ο μπακάλης που όλοι οι χωρικοί παίρναν από αυτόν φαγητά για να τα πάνε στον ναυτικό σαν ευχαριστώ για τα δώρα που τους έφερνε.

Ichirō Tonēkane, ο πρωτοπόρος μαθηματικός του 19ου αιώνος

Αν και είναι κυρίως γνωστός για την δουλειά του πάνω στο Tukitsu-Imana Program, το μεγάλο πάθος αυτού του μεγάλου ιάπωνα μαθηματικού για την δυτική κουζίνα έπαιξε κυρίαρχο ρόλο στη ζωή και το έργο του. Ο ίδιος ήταν εν γνώση της επιρροής του, σε βαθμό που, μιλώντας για την ανθρωπιά της μαθηματικής μεθόδου του, φέρεται να είχε πει: "ναι, είμαι μαθηματικός. καί σεφ. ο σκοπός της ζωής μου είναι να τα συνδυάζω αρμονικά. η μαθηματική μου μέθοδος βρίσκεται εκεί που δυτική μαγειρική και κλασσικά πλατωνικά μαθηματικά επικαλύπτονται".

Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

зона

- ρε συ, ξέρεις τι ώρα είναι στην ταϊλάνδη;
- γιατί ρε; έχασες το τραμ για το πραξικόπημα;
- λέγε ρε τώρα να πούμε.
- ε, να μην είναι έξι ώρες μπρος τα πίσω;
- πώς γίνεται αυτό;
- όπως γίνεται να είμαστ' εμείς είκοσι χρόνια πίσω απ' την αμερική, χωρίς εκείνη να είναι είκοσι χρόνια μπροστά 'πο μας.
- τη μπετονιέρα μην κατηγοράς, και τηγανίζεις ψάρια.

Τρίτη 24 Ιουνίου 2014

αποκάλυψη

Ο Χατζιδάκις έκλεψε Ντίπ Πέρπλ. Γεγονός!...

(για όσους κακόπιστους επικαλεστούν φτηνά επιχειρήματα γραμμικότητας του χρόνου: «βρ' άι γαμηθείτ' 'α 'σπρίστε... ζώα...»)

Δευτέρα 23 Ιουνίου 2014

καλό ελληνικό τραγούδι

- θα βγούμε μαρία; σαββάτο βράδυ είναι και σαπίζεις.
- άσε με να συγκεντρωθώ, δε βγαίνει το 7 καθέτως με τίποτα. "πόλη στη νοτιοανατολική ασία, 8 γράμματα, το τρίτο έψιλον-γιώτα"...
- καλά, θα πάρω το μπάμπη να πάμε για μπύρες.
και πήγε.

ηθικόν δίδαγμα: σάββατο κι απόβραδο, κι άσε τη να λύνει.

Πέμπτη 19 Ιουνίου 2014

η τέχνη του να γλείφεις τις πληγές σου

Ο ομογενής Νίξ Μπεζόντερς, ο εισοδηματίας, κάθε βράδυ στο μπάρ του Πειρατή του ποιητή, βγάζει τα σώψυχά του.

«Η τέχνη του να γλείφεις τις πληγές σου μας παραδίδεται πρώτη φορά απο τους αρχαίους αιγυπτίους. Ο εξερευνητής Τέρι Μαχόν, ο αμερικανός, μετά απο πολύετη (ο πολύετος, η πολύετη, το πολύετο, αντίθ. απολύετος, ή και πολύμηνος, κάτω απο εφτά ομως δέν ζείς), μετά απο πολύετη λοιπόν παραμονή του στην πυραμίδα του Πέοχα, γνωστού στον ύστερο Μεσαίωνα και ώς Αλκαλινίτη, συνέλεξε πλούσιο φωτογραφικό υλικό απο τα σύμβολα που κοσμούσαν το φαραωνικό κιβούρι, το οποίο και ταξινόμησε, σχολίασε, και παρουσίασε για πρώτη φορά στο παναριζονικό συνέδριο Αιγυπτιακής Ιστορίας και Οικοκυρικής το Χίλια Εννιακόσια Είκοσι Πέντε. Πρόκειται για το ίδιο συνέδριο οπου ο -τετραπληγικός ήδη- Τέρι Μαχόν, ο αμερικανός, χαιρέτισε, όπως μας ιστορεί το σχετικό ανέκδοτο [Georg Gulasch, "Ιστορικά αξιοπερίεργα και λαχταριστές συνταγές με λιπαρό κρέας", μτφ. Αγνώστου, εκδ. Γαβριηλίδη 2011], τους συνέδρους με τη φράση: «Ό κέι, άς αρχίσωμε», στο οποίο οι λοιποί σύνεδροι αντέδρασαν με άκρατα νευρικά γέλια...»

Τετάρτη 18 Ιουνίου 2014

αμπάναχ

πολωνέζα, πλήρως συμμορφωμένη με τις ευρωπαϊκές νόρμες, σε δέχομαι σε ευρύχωρο στούντιο χωρίς γωνίες.

Τετάρτη 28 Μαΐου 2014

πολιτική και μαθηματικά

ο ρώσσος μαθηματικός P.I. Indeneimov δούλευε παράλληλα με τον μεγάλο γερμανό μαθηματικό W. Killing, και είχε ανακαλύψει τα διανυσματικά πεδία (που κακώς φέρουν μόνο το όνομα του Killing), όπως και το φυσικό εσωτερικό γινόμενο των ομάδων Lie (το αποκαλούμενο Cartan-Killing), ανεξάρτητα από τον Killing (και τον Cartan για τα δεύτερα). καθ' ότι, όμως υπήρξε μετριοπαθής αντιτσαρικός, το έργο του δεν αναγνωρίστηκε στην τσαρική ρωσσία. όχι μόνο αυτό, αλλά τον έφαγε και η οχράνα, κάτι σαν την μαρμάνγκα της εποχής. ούτε όμως και επί σοβιετίας αναγνωρίστηκε το έργο του, διότι διαφωνούσε με τας πρακτικάς των κουμουνιστών εις τα αμφιθέατρα.




κρέτιτς στον μάσαψ για την έμπνευση.

Δευτέρα 26 Μαΐου 2014

τα ρίχτερ

'Το νιώσατε κι εσείς ρε παιδιά;'
'Τί πράμα;'
'Να, τώρα δα. Τώρα, τώρα, τώρα! Δεν κούνησε;'
'Τί λες ρε Δημήτρη;'
'Κούνησε ρε παιδιά σας λέω! Κοιτάτε τη λάμπα! Να, να, κουνιέται! Σεισμός!'
'Πολιτικός είναι ο σεισμός παιδιά! Έρχεται η ανατροπή!'
Τα υπόλοιπα μέλη της εφορευτικής επιτροπής αγνόησαν τον γραφικό ψηφοφόρο που προτίμησε να ανασύρει μια κλισεδιάρικη φράση από τα, μάλλον ρηχά, βάθη της μνήμης του και επικεντρώθηκαν στο ταβάνι του 132ου δημοτικού σχολείου του Δήμου Θεσσαλονίκης. Η λάμπα χόρευε ακατάστατα, σχεδόν όσο ακατάστατο ήταν και το πάτωμα κάτω από τα παραβάν από τα περίσσια ψηφοδέλτια.
'Καλά λέει ο Δημήτρης ρε παιδιά! Σεισμός!' 
Οι περισσότεροι πήραν το βλέμμα από το ταβάνι και το στύλωσαν στον κύριο Δημήτρη, πρώτη φορά μέλος εφορευτικής επιτροπής, που ήταν σεισμολόγος. Ο κύριος Δημήτρης ήξερε ακριβώς τι έπρεπε να κάνει.

μήπως δεν είχε βρει ακόμα τον κατάλληλο;

- θα τη γαμήσω σου λέω.
- μα, ρε συ κάλφα, αυτή είναι λεσβία.
- στάνταρ το πάει δίπορτο σου λέω.
- αφού όχι λέμε, καραλεσβία είναι η κοπέλα.
- εγώ θα τη γαμήσω.

και τη γάμησε.

ηθικόν δίδαγμα : bi δε bi, ο κάλφας τη γαμάει.

Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

τί κάνεις; #2

είσαι ο θανάσης. είσαι κουλ τύπος, και βγήκες να λιώσεις στα τσίπουρα σαν άντρας. γιατί στην τελική είσαι αυτός που είσαι. στο τελείωμα σταματάς στον τσούκαρη για πατσά. όλα καλά, από φώτα φθορίου μέχρι δομινικάνες, τα πάντα κομπλέ. και είσαι και ο θανάσης, μην τα ξεχνάμε αυτά. αλλά είσαι και λίγο μεθυσμένος. όλα λαμπρά, αυτά είναι ρε πούστη μου, αλλά ο μάγειρας. αυτός ο μάγειρας που είναι χίτης μαζί και χήμαν;

Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

το λιοντάρι ντάρι-ντάρι

κυκλοφόρησε το πρώτο σιντί του αγαπημένου φίλου των παιδιώνε, του andy! ο andy πάριος, όπου ο φίλος μας ερμηνεύει κλασσικές ερωτικές επιτυχίες από το νησιώτικο ρεπερτόριο. δώρο με μια τσάντα παξός για να γίνουν όλοι οι άλλοι...μπέρτι.

Κυριακή 18 Μαΐου 2014

ντεϊσιντάκηδες

- ... μα το θεό σου λέω ρε.
- ποιος θεός ρε μαλάκα, πάει ο θεός. πέθανε.
- νίτσε και κολοκύθια τούμπανα πάλι.
- ποιος νίτσε ρε. τόσες μπαλωθιές έχουνε ρίξει οι κρητικοί. μία δεν θα τον έχει πάρει στο δόξα πατρί;

Παρασκευή 16 Μαΐου 2014

τα ψέματα #4

- Ήρθαμε σ' επικίνδυνο τόπο. Η αδερφή μου θέλει να μου κάνει κακό. Θα ψάξει να βρεί οποιαδήποτε αδυναμία. Δέν πρέπει να μάθει για σένα.
- Κι' εγώ ειμαι η «αδυναμία»;...
- Δεσποσύνη μου, αυτό ειναι κοπλιμέντο.
- Πώς γίνεται νά 'ναι κοπλιμέντο νά 'σαι η αδυναμία;
- ... Ντάξει, η γλώσσα εδωπέρα κάνει και παιχνίδια...

(Game of thrones, S02E03)

Τετάρτη 14 Μαΐου 2014

stuff ή δόψωμο;

- ένα σαν του ίτς θα μου κάνετε; ζαμπό, τυρί, χωριάτικο, ντομάτα και πατάτες τηγανητές.
- και από αλοιφές τι να βάλω μαν; σως ή αλισμό;

Τρίτη 13 Μαΐου 2014

τα ψέματα #3

- Ακούστε, Αλεξέι Φιοντόροβιτς, μήπως υπάρχει σε όλη αυτή την άποψή μας [...], μήπως υπάρχει για κείνον, αυτό τον δύστυχο, κάποια περιφρόνηση... στο οτι αναλύουμε τώρα μ' αυτόν τον τρόπο την ψυχή του, αφυψηλού, θα έλεγα, έ; [...]
- Όχι Λίζ, δέν υπάρχει περιφρόνηση -απάντησε σταθερά ο Αλιόσα, σάν να ήταν προετοιμασμένος για την ερώτηση αυτή-, το σκέφτηκα ήδη αυτό καθώς ερχόμουνα εδώ. Γιά πείτε μου, ποιά περιφρόνηση όταν είμαστε ίδιοι μ' αυτόν, όταν όλοι είναι ίδοι μ' αυτόν; Διοτι είμαστε ίδιοι, όχι καλύτεροι [...] Όχι Λίζ, δέν υπάρχει καμιά περιφρόνηση απέναντί του! Ξέρετε, Λίζ, ο γέροντάς μου είπε μιά φορά: τους ανθρώπους πρέπει να τους φροντίζει κανείς σάν να είναι παιδιά και κάποιους σάν να είναι ασθενείς στα νοσοκομεία...

(Ντοστογέφσκι, Αδερφοί Καραμαζόφ, Βιβλίο πέμπτο, 1)

τί κάνεις; #1

Και περπατάς ρε παιδί μου πές τρείς, τέσσερις η ώρα τα μεσάνυχτα, Προξένου Κορομηλά πές· και είναι πές νάιντιζ, είν' ακόμα το Νερό Που Καίει παραλιακό· και έχει όμως μόλις κλείσει, ξενέρωτη βραδιά, και είσαι για να πάς στο σπίτι και καλά, και θές να χύσεις πέντ' οκάδες πουτσοκάτουρο· και σκάς στο γιαπί -πές είναι έρλι νάιντις, λέιτ έιτιζ, κάτι τέτοιο, ντάξει, μάλλον μίντ νάιντιζ, μή λέμ' και μαλακίες, χτίζετ' ακόμα το έκτρωμα μπροστά τελοσπάντων- και σκάς στο γιαπί και κατεβάζεις φερμουάρ και ξεδιπλώνεις τον μακρυγιάννη· και πά' που να φτύσεις κάτουρο, πιάνει το μάτι σου το λυχνάρι· μή σ' τα πολυλογώ, το τρίβεις -το λυχνάρι- και σκάει απομέσα φούσκα το τζινέλαιο με τουρμπάνι· και σε λέει:

«Μάγκα, τέτοιες ώρες τέτοια λόγια· έχεις μιάμιση επιθυμία· γουάτ γουιλ ιτ μπί;»

Τ ί   κ ά ν ε ι ς ; . . .

Δευτέρα 5 Μαΐου 2014

έξω από την τράπεζα

"Σιγά μωρέ, γιατί να το παρκάρω καλύτερα, νταλίκα χωράει να περάσει"
Είπε σαν απάντηση στον ταξιτζή που είχε παρκάρει λίγο παρακάτω. Το κεφάλι της βγήκε από το παράθυρο του οδηγού αλλά φαινόταν περισσότερο ζορισμένο όταν ανέβαζε το παράθυρο παρά όταν φώναζε. Η δύναμη της συνήθειας μάλλον.

Τετάρτη 23 Απριλίου 2014

ναυτικά κούλουμα

καθαρά δευτέρα, κάνει λίγο ψύχρα και φυσάει, αλλά κάποιοι αποφασίζουν να κάνουν τα παραδοσιακά κούλουμα δίπλα στο ποτάμι. τρώνε, πίνουν, πετάνε τον αετό, αλλά κάποια στιγμή, σε μια απόπειρα παπάρας, μία απ' τις γυναίκες της παρέας βουτάει το σάλι της στον ταραμά. "γούρι-γούρι" φώναξε ο άντρας της και όλοι ξέσπασαν σε αυθόρμητα γέλια. έλα όμως που αμέσως μετά φύσηξε δυνατά ο άνεμος, παρέσυρε το σάλι της και το έριξε στο ποτάμι...

Παρασκευή 18 Απριλίου 2014

θρήνος

η ελληνίδα μάνα που κλαίει. κλαίει γιατί μόλις έμαθε ότι ο άντρας της καί τονε παίρνει, καί τονε δίνει. παμπάλαιο θέμα σε παραδοσιακά τραγούδια.

Σάββατο 5 Απριλίου 2014

για τους πιο μεγάλους μας φίλους

κολλάει τα πάντα, εκτός από χωριά που φαίνονται. από 12 χρονών.

δώρο μαζί με τον Andy πτέραρχο, όπου ο μικρός μας ήρωας γλείφει τους πάντες και τα πάντα για να ανέβει βαθμό στην ιεραρχία και να παίρνει ακόμα παραπάνω μίζες. σε έκδοση χειροτεχνίας, για να διασκεδάσουν μαθαίνοντας μικρά αλλά και... πιο μεγάλα παιδιά.




Τετάρτη 2 Απριλίου 2014

porn math

So, if you want to prove regularity of the week solution for the eigenvalue problem for the Laplacian on a smooth domain Ω, you usually proceed like this. If your data is L²(Ω), then the solution is H²(Ω). Since, now, your solution is also your data, your data is in fact H²(Ω), so that your solution is more regular. You obtain smoothness in the sense of Sobolev if you bootstrap on and on and on...

Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

gay end

- γάμησέ με ρε μαλάκα να πούμε. καργιόλες.
- όλες.
- γαμιόλες να πούμε, δεν είναι να εμπιστεύεσαι καμία ρε τάσο γαμώ τη μπαναγία.
- μ' αρέσεις όταν κατεβάζεις έμμετρες χριστοπαναγίες ρε σάκη.
- Γεια σας, τι θα πάρετε;
- ε, να φέρει καμιά σαλάτα, καμιά πατάτα, ε;
- ε, να φέρει.
- Μια χωριάτικη, μια πατάτες τηγανιτές...
- να πάρουμε και μια τυροκαφτερή;

Τετάρτη 26 Μαρτίου 2014

Τρίτη 25 Μαρτίου 2014

Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014

άχρηστες υπερδυνάμεις #10

Μάριος Ξ. (47) Είχε σπάσει το πόδι του παίζοντας μακρυά γαϊδούρα και πλέον αντιλαμβάνεται τις αλλαγές του καιρού

Π: Μάριε καλωσήρθες στο ταπεινό αυτό στέκι της δημοσιογραφίας όπου μπολιάζεται τόσο αρμονικά η τέχνη της προσωπικής συνέντευξης με τις ψευδαισθήσεις μεγαλείου διάσωσης μιας χώρας.
Μ: Καλώς σε βρήκα Σταύρο μου. 

Π: Ε... Ποδολάγνοια.
Μ: Α. Α, οκ.
Π: Ερώτηση πρώτη: Όταν σου λέω το όνομα Σπύρος Μπιμπίλας σου έρχεται πρώτα στο μυαλό η εικόνα του μεγάλου αυτού ηθοποιός (σημαίνει φως) ή το προσωνύμιο "Κατσαρό Υπόθετο";
Μ: Μάλλον η εικόνα του από την συγκλονιστική ερμηνεία του ως κρητίκαρος στο σήριαλ του Ρώμα. Θυμάσαι, τότε που ήθελε ο ένας να σφάξει τον άλλονε.
Π: Πως δεν θυμάσαι, ήταν το επεισόδιο γνωστό και ως "Τεστοστερόνη".
Μ: Α να γεια σου.
Π: Πες μας λίγο για την υπερδύναμή σου. 

Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014

δαγκωνιάρες

- δεν πήγαινε άλλο με τη μαλακισμένη ρε συ, σειχτίρι με τις ζήλιες της να πούμε. προχτές μου τραβάει μια πιπιλιά στο λαιμό, ότι έτσι φαίνεται που έχω γκόμενα για να μην μπορώ να τσουτσουνίζω το βράδυ που θα έβγαινα με κάτι φίλους. διαολίστηκα ρε φίλε. τσακωθήκαμε, μαδομούνι γίναμε, και τη χώρισα επιτόπου.
- έτσι πάει ρε μαν. lavbeit mach frei.

Δευτέρα 10 Μαρτίου 2014

ergodic theory in homogenized regimes

Theorem the a.s. attractor of the teichmüller flow in a space naturally isomorphic to the 3rd reich is a mass grave somewhere in the eastern front.

Proof reductio ad wikipediam.

Πέμπτη 6 Μαρτίου 2014

για τους μικρούς μας φίλους

ο αγαπημένος φίλος των παιδιών, ο Andy, σε νέες περιπέτειες!
  •  ο Andy Σημίτης, όπου ο μικρός μας φίλος βάζει την ελλάδα στη ζώνη του ευρώ και διοργανώνει ολυμπιακούς αγώνες,
  • ο Andy Σιωνιστής, όπου ο μικρός μας φίλος εποικίζει μια έρημη περιοχή στην παλαιστίνη και δεν εκτοπίζει κανέναν ντόπιο,
  • ο Andy καπιταλιστής, όπου μας μαθαίνει πώς να απομυζούμε υπεραξία απ' τον παραγωγικά εργαζόμενο μισθωτό εργάτη,
  • ο Andy μιλιταριστής, όπου κάνει λοβοτομή και χρησιμοποιεί μόνο τον νωτιαίο του μυελό, και τέλος
  • ο Andy φασίστας, όπου το αριστερό του χέρι ατροφεί, αλλά το δεξί του είναι ρωμαλέο, αντρίκιο και τεντωμένο.
μάθετε στο βλαστάρι σας την ενότητα των αντιθέτων συντροφιά με τον Andy!

στην ίδια σειρά, "ο Andy Warhol", όπου ο Andy κάνει συνέχεια το ίδιο και γίνεται διάσημος. Καντε και σεις το ίδιο!

Τρίτη 4 Μαρτίου 2014

ιστορικό γίγνεσθαι

- μαλάκα, ιστορικός υλισμός και παπαριές καμαρωτές.
- μπαρδόν;
- ε, σου λέει ρε μαλάκα και καλά "μακροσκοπικοί νόμοι της ιστορίας" και μαλακίες τούμπανα, δηλαδή στο μικροσκοπικό επίπεδο επικρατεί τυχαιότητα σα να λέμε.
- ε, τι θες ρε μαλάκα; να σου πει ο ιστορικός νόμος τι ώρα θα ορκιστεί ο πρόεδρας ο παπούλιας να πούμε;
- ναι ρε μαλάκα, αλλιώς τι να το κάνω. ρε, υπάρχει σχέδιο πίσω από την ιστορία λέμε, τίποτα δεν είναι τυχαίο.
- πας καλά;
- ρε συ, είναι δυνατόν να ήτανε πουχού οι σπαρτιάτες ψαράδες; θα γέλαγε ο κόσμος μέχρι σήμερα να πούμε.
- τι σ' έπιασε ρε μαλάκα;
- ναι ρε καραγκιόζη. και τι θα γράφανε μετά τη μάχη; "ω ξειν αγγέλειν λακερδαιμονίοις";

Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2014

ναυτικός αυτοερωτισμός

- έχεις ρέψει ρε μαλάκα, σώνει, κόφ' τηνα την πρωϊνή.
- όχι ρε μαλάκα, δεν είναι αυτό.
- τι, η απογευματινή;
- άσε τις μαλακίες να πούμε, αφού έχω γκόμενα.
- ασ' τ' αυτά ρε, αφού έχεις κάνει κάλους, σε βλέπω.
- ρε καραγκιόζη, με ξεζουμίζει η ελένη, και να ήθελα δε γίνεται.
- ωστόσο οι κάβοι σου σκληρύναν την παλάαααμη.

Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

θεοί και γκόμενες

Ο ομογενής Νίξ Μπεζόντερς, ο εισοδηματίας, κάθε βράδυ στο μπάρ του Πειρατή του ποιητή, βγάζει τα σώψυχά του.

- Ρε Πειρατή, δέν υπάρχει ρε γκόμενα για μένα...
- Γιατί ρε Νίκος;
- Νίξ θα με λές... Γιατι ρε μαλάκα, όλες είναι βιόλες να πούμε. Σε γουστάρουνε, σε παινεύουνε, σ' έχουνε στα όπα-όπα, και μετά 'πο λίγο χωρίς να πάρεις πρέφα σε τραβάν και σε κλειδώνουνε στον πάτο.
- Στον πάτο τους;
- Ε 'ντάξει, το γαμάς. Αλλα ρε φίλε, η γυναίκα το σήμερον ημέρα, με κάθε γκόμενό της, ακολουθεί βήμα-βήμα την ιστορική στάση του ανθρώπου απέναντι στο θεό, αυτό ειν' το πρόβλημά μου.
- Και όχι το τρίτο υποβρύχιο;
- Γιά βάλε κι' έν' ακόμα, κι' ένα και για σένα, μπάς και καταλάβεις. Κι' άλλο ένα τζάκ για συνοδευτικό, έ...
- Jέφτασέεεεϊ...

Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2014

ανώτερη γραμμική άλγεβρα

οι τανυστές είναι ένα αντικείμενο εξαιρετικά χρήσιμο στην ρημάνια γεωμετρία, και μέσω αυτής στην φυσική, θεωρητική και εφηρμοσμένη. είναι χαρακτηριστικό ότι μία πολύ χρήσιμη σύμβαση για τον συμβολισμό τους οφείλεται στον Αϊνστάιν.

παρ' όλαφ τα, είναι αντικείμενο δύσκολο στην επεξήγησή του, και γι αυτό θα ξεκινήσουμε με  κάποια παραδείγματα αντικειμένων που μοιάζουν με τανυστές, ούτως ώστε να συμφιλιωθεί ο μαθητής με το αντικείμενο.

Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2014

λαοπλάνοι

- Ρενέ Τόμ και παπαριές...
- Ορίστε;
- Η ο άλλος ο γκιόζης, ο Κράιζελ να πούμε, μιά ζωή διαίσθηση και εικασίες και πηδάμε και Μπριζίτ Μπαρντό αμα λάχει, κι' απο αποδείξεις βαριέμαι κι' άγιος ο θεός. Και τον έχουν κάνει και θεό, τον αρχιτεμπέλαρο... τον μπόν βιβέρ...
- Ρε πάς καλά; Καταλαβαίνεις για ποιούς μιλάς;
- Μή σου πώ κι' ο Έρντος τα ίδια παπάρας ήτανε, του 'ρχόταν μιά ιδέα και καλά, και την πάσαρε στους υποτακτικούς για τη βρομοδουλειά. Κι' ύστερα ταξιδάκια σ' όλο τον κόσμο. Ο αιώνιος τουρίστας... ο «γειά σας τώρα και τα λέμε αφού μου βρείτε τη λύση»... Άιντε να πούμε... εξουσιαστές... πολιτικάντηδες... λαοπλάνοι... ό μάστερ μαϊ μάστερ και καλά...
- Μα τί σχ-;!... Ά καλά... οτι ήσουν φορμαλίσταρος κρετίνος, το είχα καταλάβει, αλλα τέτοια μαλακία στον ιππόκαμπο, δεν είχα ιδέα...
- Ρε μαλάκα, απο αερολογίες και μπαλαμούτι ξέρω κι' εγώ να πούμε. Αλλα δε ντέβιλ ιζ ιν δε ντίτεϊλς, άντε να κάτσεις ν' αποδείξεις τις λεπτομέρειες, εκεί σε θέλω!...
- Άκου να σου πώ ρε μύγα: υπάρχουν δυό λογιώ μαθηματικοί, αυτοί που αποδεικνύουν θεωρήματα, κι' αυτοί που δέν έχουν ν' αποδείξουν τίποτα σε κανέναν. Γκέγκε;

Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2014

επίσημη πρόταση

η συνταχτική επιτροπή του βλογ προς τον δήμαρχο Αντιρρίου: να κάνετε πρόταση αδελφοποίησης του δήμου Αντιρρίου με το Niterói.

astrocannibal holmes

Μικρό απόσπασμα απο κείμενο-πρόταση για μεταφορά του Σέρλοκ Χόλμς, σε δυστοπική εποχή με ήρωες αστρονόμους-ανθρωποφάγους.

Our visitor had hardly left the room, and I could already see my friend brooding over the note Lestrade had left with him, the small scrap of paper which the police had retrieved from the late office of Professor Moriarty himself; on it, the Sun, the Moon, and the Earth were craftily sketched.
- I need to think, Watson. I don't suppose that you could go and buy two men for me? I'm running out, it seems.
- Two men!... What about the irish girl that you had delivered yesterday? I believe I still saw her in the fridge this afternoon?
- I am putting her in the oven as soon as you leave.
- But, Holmes, t h r e e  in a row?!...
- Yes, my dear; I'm afraid this is quite a three body problem.

μια ακόμη λέξη από τους χορηγούς μας

Όπως σας έχουμε ενημερώσει πριν μερικά ποστς, δεν υπάρχει υπόσχεση βραδιών, αφήγηση εμπειριών, μήκος γραμμών ή αριθμός βραβείων γράμμυ ή ΜΑΝΤ που μπορεί κάποιος να μας προσφέρει για να τον διαφημίσουμε.

Μπορούμε όμως να προτείνουμε.

Και για άλλη μια φορά αυτό είναι που θα κάνουμε. Μιας και οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες, αυτούς που γιορτάζουν τον Άγιο Βαλεντίνου και αυτούς που νομίζουν ότι μπορούν να αντέξουν την γυναικεία γκρίνια, η Π προλαμβάνει και προτείνει.


Είναι μια θεότητα και πάει και τελείωσε.
Το είδα στο tipotastasovara που κι αυτός το είδε από κάπου αλλού και αυτός ο κάπου αλλούς από κάποιον άλλο.

Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014

πώς η ανάγκη γίνεται εφόδιο κατανόησης της πραγματικότητας

έχω μάθει το τηλέφωνο του κέντρου δηλητηριάσεων στη βραζιλία, ακα "πώς να καταλάβετε ότι οι φίλοι σας μιλάνε για γαμήσια στα πορτογαλικά επειδή μάθατε τη λέξη λεκές διαβάζοντας αριέλ".

Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014

man ή χαϊσμός;

υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων που αγοράζουν μερέντα. αυτοί που την πίνουν, και αυτοί που δεν την πίνουν.

Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014

προτάσεις για την καλλιέργειά σας

η χορωδία του κόκκινου στρατού θα δώσει μία και μοναδική παράσταση στο κονσερβατουάρ του μελιγαλά το επόμενο σαββάτο.

Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014

παλιάνθρωποι

αντικοινωνική συμπεριφορά είναι να κάθεσαι στις θέσεις για αναπήρους στα ΜΜΜ. να παρκάρεις στις θέσεις για αναπήρους. να κατουράς στις τουαλέτες για αναπήρους. αυτές τις κρατάμε καθαρές για χέσιμο. να χέζεις στις γυναικείες αναπήρων σε τμήμα μαθηματικών. αυτές τις κρατάμε καθαρές για κάνα γαμησάκι. με καμιά εξωτμηματική. νταξ, χέσε, δεν είπαμε τίποτα.

Σάββατο 11 Ιανουαρίου 2014

πρωινή καθυστέρηση στο μετρό

Πήγαινε καιρός από τότε που ο Γιάννης είχε βάλει στο μάτι ένα ζευγάρι σταράκια μποτάκια με μικρά λαμπερά καρφιά στα πλάγια. Ο μόνος λόγος για τον οποίο δεν τα αγόραζε ήταν το ότι δεν είχε δει να τα φοράει κανένας. Αυτό από μόνο του θα έπρεπε να είναι κίνητρο για να τα αγοράσει αλλά επέμενε πως όσο κι αν του άρεσαν έπρεπε να τα δει να "περπατιούνται" πριν κάνει την αγορά. Κι όμως, όλον αυτό τον καιρό δεν τα είδε σε κανένα πόδι. Δεν τα φορούσε κανείς. Εκείνη τη μέρα όμως, στο σταθμό της Νεραντζιώτισσας, κάποιος τα φορούσε. Απλά ο Γιάννης ήταν πολύ απασχολημένος να τα παρατηρήσει. Πέρασε αλαφιασμένος δίπλα από τον ψηλόλιγνο με τα δερμάτινα χωρίς να κοιτάξει τα πόδια του. Κι αυτό γιατί τον κυνηγούσε ένας ελεγκτής.
O Γιάννης έτρεχε σαν τρελός, χτυπώντας με τους ώμους του ακριβώς μπροστά από το στήθος του όσους τύχαινε να βρίσκονταν στο σταθμό και δεν είχαν προλάβει να παραμερίσουν. Με το βλέμμα δέκα μέτρα μακρυά, έβλεπε μόνο την κατεύθυνση που θα ακολουθούσε, υπολόγιζε τις επιλογές του, σχημάτιζε με το νου του την βέλτιστη διαδρομή ανάμεσα από τους επιβάτες. Μόνο που μόλις έφτανε στο σημείο για το οποίο είχε πριν καταστρώσει το προσεκτικό σχέδιό του το είχε ήδη ξεχάσει, με το μυαλό του να τρέχει ξανά δέκα μέτρα μακρυά. Ξωπίσω του, με περισσότερη ενέργεια από τον τυπικό σαραντάρη, ο Ελεγκτής τον ακολουθούσε επωφελούμενος από τις συγκρούσεις του Γιάννη με τους επιβάτες. Αυτός δεν ήταν ανάγκη να συγκρουστεί με κανέναν ασήμαντο. Κρατούσε όλη του την ενέργεια για τον Γιάννη.
Ο Γιάννης κατέβηκε τις σκάλες από το Μολ προς τον σταθμό λες και πετούσε. Πάτησε ένα κουλούρι που είχε ξεμείνει από το πρωί στο πάτωμα αλλά το βήμα του ήταν τόσο σταθερό που δεν παρρέκλινε καθόλου από την πορεία του. Πήδησε 5 σκαλιά μαζί και προσγειώθηκε σε ένα ζευγάρι που προσπαθούσε να ανέβει τις σκάλες. Πέσαν όλοι μαζί στο πλατύσκαλο αλλά ο Γιάννης σηκώθηκε πιο γρήγορα και από τους δύο. Στο δεξί του πόδι τυλίχτηκε το μακρύ μάλλινο κασκόλ της γυναίκας του ζευγαριού και τον εμπόδισε. Ο άντρας του ζευγαριού, ξαπλωμένος ακόμη, άρχισε να βλαστημάει και να παρακινεί όλους όσους βρίσκονταν στο σταθμό να κάνουν κάτι. Ένας από αυτούς πάτησε με το δεξί του πόδι το κασκόλ. Ο Γιάννης έπεσε τόσο βίαια πάνω στον δεξί του ώμο που ήδη μπορούσε να φανταστεί τον γιατρό να αναρωτιέται πως είναι δυνατόν να έχει συμβεί μια τόση άσχημη εξάθρωση ώμου. Γύρισε ανάσκελα στο πάτωμα και προσπάθησε να κοιτάξει πίσω του. Όλα ήταν θολά. Επικεντρώθηκε λίγο παραπάνω σε ένα σημείο και παρατήρησε τον ψηλό Ελεγκτή να έχει προσπεράσει το ζευγάρι που σκούπιζε τη σκόνη από τα ρούχα του και κατευθυνόταν προς το μέρος του. Δάγκωσε τα χείλη και σηκώθηκε.
Χτύπησε με μια νεαρή κοπέλα με πίρσινγκ στο δεξί φρύδι. Έσπρωξε έναν γέρο που με τη σειρά του έσπρωξε μια έγκυο επιρρεπή στις φωνές. Πήδηξε πάνω από τρεις παρατεταγμένες βαλίτσες μιας παρέας που κοίταζαν τα δρομολόγια και γλίστρισε όταν προσπάθησε να φρενάρει με το που πέρασε την είσοδο για τον προαστιακό. Αφού σύρθηκε για λίγο, σηκώθηκε και πήρε τις σκάλες προς τα κάτω. Ο Ελεγκτής μόνιμα κολλημένος πίσω του.
Δύο σκαλιά τη φορά. Μπορεί τρία; Το δοκίμασε. Πέτυχε. Τέσσερα; Τέσσερα! Χάρηκε. Έξι; Όχι, αλλά αν το τελευταίο είναι πλατύσκαλο. Ναι, αλλά χρειάστηκε και τα γονατά του. Το παντελόνι σχίστηκε. Ήταν από τα αγαπημένα; Όχι και τόσο. Δώρο πρώην; Όχι. Σφιχτό στη μέση; Όχι. Λεπτό; Ναι, δεν ήταν κατάλληλο ούτε για χειμώνα ούτε για καλοκαίρι. Και οι δύο γραμμές του σταθμού έχουν τρένα αυτή τη στιγμή. Πολύς κόσμος ανεβαίνει. Σηκώνεται όρθιος. Οι πολλοί άνθρωποι είναι υγρό. Το μπούγιο είναι υγρό και περνάει ανάμεσά του. Τα παπούτσια είναι έτοιμα να βγουν αλλά περπατάει σαν να είναι προετοιμασμένος να συνεχίσει ακόμη και ξυπόλητος. Αριστερά ή δεξιά; Σε ποιο τρένο; O Ελεγκτής δεν σκεφτόταν τίποτε από όλα αυτά.
Δεξιά. Οι πόρτες ίσα που κλείνουν και πάει να βάλει το χέρι του για να μη τις αφήσει. Δεν προλαβαίνει. Πατάει σαν μανιασμένος το κουμπί για να ανοίξουν αλλά αυτές παραμένουν κλειστές. Δύο, τέσσερις, δώδεκα, είκοσι φορές. Το βλέμμα του φτάνει μέχρι το πρώτο βαγόνι και τον καθρέφτη που βοηθάει τον οδηγό να βλέπει αν όλοι έχουν μπει με ασφάλεια στο τρένο. Δεν έχει χρόνο. Αν δεν ανοίξει αυτός τότε έπρεπε να είχε πάει αριστερά. Κάνει μεταβολή και τρέχει προς την απέναντι γραμμή. Μπροστά από τις σκάλες νιώθει ένα βάρος να πέφτει πάνω του με ορμή και μαζί ξαπλώνουν κάτω στο κρύο έδαφος. Ο Ελεγκτής έπεσε πάνω του.
"Νόμιζες ότι θα μου ξεφύγεις πάλι ρε μαλακισμένο;"

Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 2014

ταινία πέχναις κατεργάζεται

- λοιπόν;
- τι λοιπόν; σου είπα. μόνος σου ξεμπλέκεις. δε με αφορά.
- γίνεσαι αρχίδι.
- ώρες-ώρες;
- όχι, εννοώ ότι εξελίσσεσαι. το αρχίδι δεν είναι στατικό, αιώνιο, δοσμένο. είναι κοινωνικά καθορισμένο
- έχεις ωραίο φλόου ρε πστ.
- ας γυρίσουμε σελίδα στο δελτίο μας. εκείνα τα λαχανάκια βρυξελλών που βουτήξαμε απ' το ντου στο μαγαζί με τα βιολογικά τι θα τα κάνουμε;
- να τα κρατήσουμε να τα κάνουμε γαργαντούα;
- ογκρατέν.
- ένας να σ' το γκρατέν, κι ένας να σ' το νεβάζεν.