Χριστουγεννιάτικη ιστοριούλα

Μπήκαμε στο κλαμπ. Ήμαστε τυχεροί μιας και στην πόρτα δεν μας έπρηξαν τις μπάλες με τις λίστες και τις κρατήσεις. Μέσα είχε αρκετό κόσμο. Μια κύρια πίστα και μεγάλο μπαρ και αριστερά όπως μπαίνεις, μια γυριστή σκάλα που οδηγούσε στον ημιώροφο. Εκεί ανεβήκαμε τα σκαλιά. Η μουσική ήτανε εκκωφαντική, κακής ποιότητας σαν μουσική και έβγαινε από κακό ηχοσύστημα. Ευτυχώς που η δικιά μου δεν φόρεσε τελικά τη φούστα και έσκασε με παντελόνι. Δεν άξιζε τον κόπο. Οι δικοί μας ήταν όλοι πάνω στον ημιώροφο και, απ’ ότι φαινόταν, είχαμε σαράντα άτομα, δύο τραπέζια. Μας χαιρέτισαν όλοι. Ακόμα και αυτοί με τους οποίους δεν είχα αλλάξει ποτέ κουβέντα στο γραφείο. Χαιρετούσαν και την δικιά μου. Ευτυχώς, ντρεπόντουσαν να συζητήσουν μαζί μας. Ανάμεσά τους, ήτανε και μεγάλες ηλικίες που δεν ταίριαζαν με το όποιο κλαμπ, καλό ή όχι. Ένα-δυό φέραν μαζί τους τις γυναίκες τους, οι υπόλοιποι/πες, μπακούρια. Κρατούσαν τους συντρόφους σπίτι, το πιο πιθανό. Ο άλλος, παντελώς σιωπηλός στο γραφείο, με το ζόρι ένα καλημέρα και ένα καληνύχτα και στο κλαμπ, παρών. Ετοιμόρροπος, με μάλλινη μπλούζα, πουκάμισο από μέσα, γιακά, βαμμένα μαύρα μαλλιά, ινδός και η γυναίκα σπίτι. Τι ήρθε να κάνει. Υποτίθεται ότι είναι τραπέζι που κάνει το γραφείο. Καθίσαμε στο τραπέζι και σιγά-σιγά, άρχισαν να έρχονται και να κάθονται δίπλα μας ψάχνοντας προφάσεις για κουβέντα. Μα και κουβέντα που θέλαμε να κάνουμε, δεν μπορούσες, η μουσική ήταν πολύ δυνατά. Ήρθε και το φαγητό. Πιατέλες βασικά με σουβλάκια και τέτοια. Δεν μπορούσες να καταλάβεις τι κρέας ήτανε. Αν ήτανε κρέας, γενικότερα. Τσιμπήσαμε λίγο και σηκωθήκαμε να φύγουμε. Ένας από τους πιο ντροπαλούς ινδο-φερμένους, φάνηκε ότι ήταν σουρωμένος και μου φώναξε πως δεν έπρεπε να φύγω τόσο νωρίς. Στο γραφείο ντρεπόταν να μου πει κάτι παραπάνω από γεια, πως είμαι, κτλ. Και κατέληξε ότι εγώ ας έφευγα αλλά ας του άφηνα την δικιά μου. Τον κοίταξα, σοβαρευμένος. «Πλάκα κάνω, ηρέμησε» είπε γελώντας. «Ε, φυσικά πλάκα κάνεις, αυτό είναι το μόνο σίγουρο». Φύγαμε και τους αφήσαμε στην γιορτή τους. Την Δευτέρα, φωτογραφίες, κακό και όλοι μιλούσαν για την βραδιά. Σιωπηλά και ντροπαλά. Ο ινδο-φερμένος απ’ ότι φαίνεται, πρέπει να έκανε κι άλλες (μικρές) μαλακίες και τον ψιλοκοροϊδεύανε. Αλλά όχι μόνο αυτός. Και άλλοι. Συζητούσαν για τη βραδιά, και οι ισορροπίες ξαναγύρισαν στα παλιά. Με τους περισσότερους μούνγκα, και με μερικούς τα τυπικά.

ρωμαϊκή ειρωνεία

το νεροπίστολο πετάει νερό.

ο διοφάντης και το ρετσινόλαδο

η Έφη Σ. είναι λεπτή στα όρια της ανορεξίας, αλλά ταυτόχρονα είναι κρεββατογεμίστρα. απ' την άλλη, η Γ.δ. είναι γεματούλα. αλλά δε μετράει.

ο ή κας;

σ' αυτό το δίλημμα την απάντηση την έχει ο γκόραν μπρέγκοβιτς.

περιστατικό

μονόπρακτο θεατρικό για έναν αστρονόμο, έναν ηθοποιό και έναν βράχο.

το μέλλον μας δεν είναι η μπρουταλιά, είναι τα πριμάτα στρουμφοφωνητικά

η επίτευξη ελεγχόμενης πυρηνικής σύντηξης ίσως να σημάνει το τέλος του ντεθ και του μπλακ μέταλ.

φακτ νο 21

αυτή που σου κάνει γαλλικό στη ρίζα και κοτσιδάκια στα δάχτυλα των ποδιών είναι συναισθητικός.

υπερβατική εμπειρία

πορεία για τα εργασιακά, φεύγουμε από ομόνοια προς σύνταγμα κι αρχίζουμε τα συνθήματα. με σηκωμένη την αριστερή γροθιά για το "εμπρός, λαέ", νιώθω ένα μπρόφιστ απ' τα ουράνια. ο θεός είναι κουμούνι.

ζώδια aka kaurismaka

- τι ζώδιο είναι η ριχάνα;
- λέων.
- απ' τα νύχια το κατάλαβες;

γκοντ μπλέτς αμέρικα

καλοί τρόποι

-- τι θα πάρετε;
- να πάρουμε κάνα τζακ να κάψει τα λίπια;
- ναι μωρέ, δυο τζακ μ΄έναν πάγο βάλε μας.
-- μισό πάγο στο καθένα δηλαδή;
- όχι πνεύμα...
-- (χειρονομία "νταξ μαν, μη βαράς, έν' αστειάκι κάναμε") .
- πωπω μαλάκα, το γαμήσαμε στο κρέας σήμερα...
- ναι, σε πιάσαν οι τύψεις τώρα.
- όχι και τύψεις, αλλά μέχρι εδωπάνω είναι η κρεατίλα να πούμε. άντε να πιούμε κάνα ξίδι να γραδάρουμε λίγο.
-- ορίστε τα τζακ σας.
- 'στούμεεεε! έλα γεια μας.
- υγεία μαν.
- γκλουγκλου.
- γκλουγκλου.
- μπερμπ.
- μη ρεύεσαι ρε μαλάκα...
- γιατί;
- δεν είναι μπέρμπον...

τζακ ντάνιελς, τενεσί ουίσκυ.

σαπίλα βραδυνή aka κάρτες "ιανός"

- έλα μαν, τι θα παίξει απόψε;
- cogito ergo στην τηλεόραση.

τεστ για απώλεια πολιτικών δικαιωμάτων

αν απαντήσεις λάθος σε μια απ' τις δύο ερωτήσεις, μάλλον δεν θα 'πρεπε να έχεις δικαίωμα ψήφου.

Πρόβλημα Εφαρμοσμένης Κωμικής, Νο 2, (Παρμένο από την Μαθηματικοκωμική Συλλογή του Γέροντα με την γενειάδα)

Τι να πει κανείς για τον σκιτσογράφο που σκιαγράφησε την εμπειρία του στο Μυανμάρ. Γάλλος και αυτός, αρκετοί οι Γάλλοι σκιτσογράφοι τελικά. Καλά, η μεγαλύτερη αποκάλυψη ήτανε η συνεργασία, στο μακρινό παρελθόν, του Τζόε Σάκο με τον Χάρβεϊ Πέκαρ. Δηλαδή, ότι ο Σάκο, ήτανε από την εποχή του Κραμπ. Ο Γάλλος του Μυανμάρ ήτανε πολύ καλός. Είχε απλό σχέδιο, μινιμαλιστικό, ασπρόμαυρο, καρτουνίστικο, και τα μπαρμπαδάκια του ήτανε εξοπλισμένα με μικρά πόδια, και τα αυτοκίνητα του, με μικρές ρόδες. Ο τύπος πήγε με τη γυναίκα του εκεί, και το μωρό τους, μιας και η γυναίκα του άνηκε στους γιατρούς χωρίς σύνορα. Η χώρα, εντωμεταξύ, στρατιωτικό καθεστώς, με μονάρχη και μπόλικες απαγορεύσεις σε όλα τα επίπεδα. Πολλή γραφειοκρατία και μπόλικη λογοκρισία στα πάντα. Όλα, τα περιέγραφε και τα σχεδίαζε πολύ ωραία, μόνο η ζέστη της χώρας δεν του βγήκε πολύ καλά. Τουλάχιστον αυτήν ήταν η αίσθηση που μεταδόθηκε σε μένα. Δεν έπειθε με το σκίτσο ότι είχε τόση ζέστη, παρόλο που το περιέγραφε γλαφυρότατα και με λεπτομέρεια. 

τοπική κουζίνα

έφτιαξα τουρλού και παίζει να μύρισε μέχρι τον αμαζόνιο και να έρχεται ο ρλου να μου το ζητήσει.

εθνικός διχασμός

τον σεπτέμβρη του '43, όταν είχαν ήδη αρχίσει να χωρίζονται τα στρατόπεδα, το ηρωϊκό χωριό "ργασμικιά", στα όρια του νομού τρικάλων με τον νομό άρτης, χωρίστηκε στα δύο. οι αριστεροί πήγαν προς τα κάτω, και οι δεξιοί πήραν τις γυναίκες τους και πήγαν προς τα πάνω.

ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΠΟΥ ΜΠΑΖΕΙ (Ζ-class λαϊκό)

ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΠΟΥ ΜΠΑΖΕΙ
(Ζ-class λαϊκό)

Σαν το σεντόνι μου με τύλιξε το πάθος μου
Σαν τη μητέρα μου με ξύπνησε το λάθος μου
Και τότε όλοι οι φίλοι μου
Είδανε το ρεζίλι μου

Μα εμένα δεν με νοιάζει
Παράθυρο που μπάζει

Σαν όλα τα φθινόπωρα θυμίζεις καλοκαίρι
Σαν παιδί που δεν κάναμε μου δίνεις και το χέρι
Τα βλέπω τα γνωρίζω
Αλλά δεν σε χωρίζω

Εμένα δεν με νοιάζει
Παράθυρο που μπάζει

Σαν βιπεράκι σου με διάβασες και έκλαψες
Σαν βίντεο με βαρέθηκες και μ' έκλεισες
Και γω έγραφα γράμματα
Και έστηνα οράματα

Παράθυρο που μπάζει
εμένα δεν με νοιάζει

Σαν τα μαθήματα σε είχα μελετήσει
Σαν δάσκαλος μού είχες εξηγήσει
Μα το πανεπιστήμιο
Σου βγήκε επιζήμιο
Γιατί με το πτυχίο μου
Άφησα το θρανίο μου

Παράθυρο που μπάζει
εμένα δεν με νοιάζει

Ο πεπερασμένος κλωβός Faraday ή η νύχτα των ζωντανών γιατρών

Οι καιρικές συνθήκες δεν βοηθούσαν ιδιαίτερα. Η μικρή ομάδα των αντιπαρερχόμενων αναλαμπών, βρισκότανε εγκλωβισμένη στο υποκίτρινο σύμπαν. Οι πύλες ήταν κλειδωμένες και τα κύματα χτυπούσαν ανελέητα, δαμάζοντας την επιπλέουσα χωροχρονική ευρηματικότητα. Κανείς, βέβαια, δεν ήταν σίγουρος για την ορθογραφία. Ένας ξυλουργός με μακριά γκριζόλευκη γενειάδα, πλησίασε την ομάδα και αφήνοντας κάτω το ξεπερασμένο-πυρωμένο αμόνι, τους κοίταξε, με βλέμμα, αεικίνητου μάρσιπου:


"Είναι μεγάλη κατάντια να βρίσκεται κάποιος παγιδευμένος στην συμβολή απείρων ντετερμινιζμών." Ο γέρος, έξυσε τη μύτη του σπασμωδικά ενώ ταυτόχρονα, έμοιαζε να κοιτούσε το πίσω μέρος του καβάλου του. Η μέση του φαινότανε εύκαμπτη και έμπειρη. Μέσα από την ομάδα, ξεχώρισε ένας αξιαγάπητος τσαρλατάνος, φορώντας στο κεφάλι του, ένα καπέλο μάγειρα.

"Μπορεί να είναι κατάντια, αλλά τουλάχιστον, γράφουμε με φτερό και μελάνι στους τοίχους του αμπαριού, και γράφουμε πάντα, ψηλά γράμματα." Ακριβώς πίσω του στεκόταν ένας πανύψηλος λευκός φάκελος, που μόλις σταμάτησε να μιλάει, τον χτύπησε αδερφικά στον ώμο.


"Δεν είναι δικαιολογία αυτή. Αν θέλετε πραγματικά να απολογηθείτε για αυτό το καλό που με βρήκε, θα σας βάλω ένα πρόβλημα να λύσετε. Εφόσον το λύσετε, θα με ξαναδείτε άλλη μια φορά. Εάν δεν το λύσετε, θα με ξαναδείτε άλλες δύο φορές." Οι περισσότεροι από την ομάδα, έχασαν την ισορροπία τους στο άκουσμα της κατακλείδας. Μάλιστα, ο δεσμευμένος τουρκμένος, στην προσπάθεια του να πιαστεί από το κοτσάνι ενός πολύπλευρου λουκουμά, τράνταξε τα διαπιστευτήρια της πώλησης ενός α, β οικοπέδου, στη μέση της ερήμου του Λαγκαδά. Ένας άλλος, κατέληξε στο τραμ, πιασμένος σε μέση και αστράγαλο και χωρίς καθόλου όρεξη για γράψιμο χωρίς αλκοόλ.


"Πεσμας λοιπόν το πρόβλημα" είπε το σκιερό πλήθος, με μια φωνή.


"Πολύ ωραία, λοιπόν, ακούτε!"


"        (;) "


"Έχουμε δύο σωμάτια που πάλλονται με κατεύθυνση από τον Ήλιο προς τη Γη. Το μήκος τους είναι πολύ μικρό σε σχέση με την απόσταση που πάλλονται. Το ένα, βρίσκεται ελαφρώς πιο μπροστά από το άλλο κοιτώντας τα σε πλάγια όψη. Ας πούμε το α είναι μπροστά και το β πίσω. Βρείτε μου έστω και ένα σημείο στον τρισδιάστατο χώρο, όπου από εκεί, το β θα φαίνεται σαν να προηγείται του α." Εκείνη τη στιγμή, ένα δυνατό κύμα, κατέλουσε το κατάστρωμα, αφήνωντας πίσω του δύο πορτοκαλίά ψάρια με ροζ χείλη και ένα απροστάτευτο ιαγουάρο, σε κατάσταση μέθης. Οι υπόλοιποι είχαν μετατραπεί σε βρεγμένες γάτες, αλλά για μια μοναδική πεπερασμένη στιγμή.


"Μα καλά, είναι δυνατό να μπορέσουμε να λύσουμε ένα τέτοιο πρόβλημα, στη μέση της καταιγίδας;"


"Ρε παιδία, δε ξέρω και εγώ δεν είχα σκοπό να παρεβρεθώ αλλά με πίεσε το αφεντικό μου, μου πε θα είναι καλό για τη δουλειά μας αλλά και για τους περίοικους. δεν ήθελα να του χαλάσω χατήρι και ας μην είχα όρεξη να μπω στο σάιτ και να αναρτήσω. Μερικές φορές είναι πολύ δύσκολο ακόμα και για μένα, να ποστάρω, παρόλο που ο εγκέφαλός μου ξεχειλίζει από φουτουριστικά έκτροπα και ευτραπελιασμούς." Στο στόμα του γέροντα, υπήρχε πλέον, ξεκάθαρα, μια οδοντογλυφίδα


"Μας επιτρέπεται να χρησιμοποιήσουμε το βιβλίο του οργανισμου για τύπους και για τα θεωρήματα;"


"Ναι αλλά, μόνο αν το κάνετε κάζουαλ, χωρίς να δίνετε δικαίωμα να πει κάποιος ότι χρησιμοποιήσαμε βιβλίο"


"Εντάξει...."


"Περιμένω την απάντηση... και να χετε στο νου σας... δεν έχουμε πολύ χρόνο... η καταιγίδα, όπου ναναι θα κοπάσει!!"

λιβζονενόν

- Να πά να γαμηθούνε όλα μαλάκα, φεύγω.
- Και πού πάς;
- Στο νεπάλ, στο Κατμαντού.
- Όχι ρε φίλε! όχι εκεί!
- Γιατί όχι;
- Οι τύποι εκεί ειναι κακοί ρε!
- Τί λές ρε;
- Ρε είναι μοχθηροί, είναι ίβιλ...
- Και πού το ξές εσύ;
- Ε τό 'χουν πεί οι Μέιντεν.

φακτ νο 20

στην προκαπιταλιστική αγγλία, τότε που ο χυλός ήταν βασικό είδος διατροφής, οι τάξεις στις οποίες χωριζόταν η κοινωνία ήταν δύο: οι εύποροιτζ και οι άποροιτζ.

Η μεταλλαγμένη αυτοψία του ντροπιασμένου ιαγουάρου - ή το νερό που τρώνε τα ζουμιά

Η μέρα έδειχνε πολλά υποσχόμενη. Θερμοκρασία και καιρός μαζί, είχαν βγει από χθες για κονιάκ και περατζάδα έξω από το καταφύγειο, στο χιονοδρομικό κέντρο. Τα χρώματα, τον είχαν πάρει νωρίς, μπλε, κόκκινο, μαύρο και κίτρινο, παραχωρήσανε τη θέση τους στο άσπρο και το μωβ. Ξαπλωμένα έξω από το χιονοδρομικό κέντρο, βλαστημούσανε τον ξεπερασμένο διαιτητή του προπέρσινου αγώνα, που είχε βρει νικημένους, τους νικητές του προήγουμενου. Γιατί να προσπαθήσει να μιλήσει ο πληγωμένος Ιαγουάρος, αφού του είχε δώσει να καταλάβει από την αρχή, ο κουβάς, ότι η πετσέτα βρισκότανε ήδη, στον διαθέσιμο χώρο.

"Καραδοκούμε να μας παρουσιάσεις τον πληρεξούσιο ανατροπέα βιργοτρονίων κύριε Άντερσον", η φωνή του αναλγητικού ανανεωμένου επιτρόπου φίδι-μάζα, αντήχησε στα πετρωμένα τοιχώματα από αμάλγαμα.

"Οι Βησιγότθοι είναι ικανοί να αρπάξουνε κρυολόγημα, ακόμα και αν κολυμπάνε γυμνοί στο χιόνι", ήρθε η απάντηση από το μισοκατεστραμένο στάδιο. "Η γνώση είναι πηγή χρυσελεφάντινων αμαλγαμάτων, και τα τελευταία, έχουν παραστεί στο κείμενο, τουλάχιστο δύο φορές"

"Μα αυτό δεν είναι κείμενο", μπήκε στην κουβέντα ο χαρισματικός ορυμαγδός που πολλές φορές, σύχναζε στο μπαράκι πάνω από την γωνία, με τον Νιξ Μπεζόντερς. "Ας μου έδινες και εμένα τριάντα-εφτά καραμελομένα εφτάψυχα παγκάκια και μετά δεν θα είχα καμία αντίρρηση να συμμετάσχω στο αναγνωρισμένο πρωτάθλημα των εμποτισμένων με υπεριώδεις ακτίνες, μοιρογνωμονίων."

"Ε, όχι τώρα, που δεν είναι κείμενο αυτό...", μπήκε στην κουβέντα η πανέμορφη λεζάντα. "Αν δεν είναι κείμενο αυτό, τότε πως εξηγήται η ελεύθερη πτώση των, ορειβατικού ηθικού, φραξιών, των πρεσβύτερων-Αρχαίων, που αφανιστήκανε από τα ίδια τους τα δημιουργήματά, τα σόγκοθς. Και δεν βάζω ερωτηματικό, επίτηδες. Έτσι, να μιλάω όπως οι μηχανικοί που στέλνουν ηλεκτρονικό γράμμα στους υπεύθυνους κτιριακών εγκαταστάσεων. Πιστεύεις ότι δεν κατάφερα τίποτα με αυτόν τον τρόπο. Είδες τι απλό που είναι. Απλώς δεν βάζεις ερωτηματικό στο τέλος."

Όλοι κοιτούσαν με ανοιχτό το στόμα. Από το αυτί του αντισυνταγματικού ερπυστριοφόρου έσταζε βιρίνα. Βέβαια, ο οποιοσδήποτε, δεν ήξερε τι ήταν αυτό. Για το ερπυστριοφόρο, από την άλλη, ήτανε λογικό. Άναυδος είχε μείνει και ο μικρός λαγός, που είχε στην τσέπη του σοκοφρέτες και τσιχλόφουσκες. Έριξε το βλέμμα του πάνω στο τραπέζι, έτσι ώστε να μπορούν να το παρακολουθήσουν όλοι. Ύστερα, κατέβασε το φερμουάρ με αργές κινήσεις, και βαθυστόχαστα, μίλησε με προφορά, σέρνοντας ελαφρώς τις λέξεις.

χατζηδάkiss

βιβλικός ή νδουισμός;

οφθαλμόν αντί οφθαλμού συν η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο ίσον κάρμα οφθαλμών.

αδιέξοδο

- κι από ταινίες, τι σ' άρεσε τελευταία;
- ράμπο, ο πρώτος δίσκος.
- το βιβλίο ήταν καλύτερο.

συμβαίνουν αυτά...

- ώπ, συγγνώμη, πήγα να κόψω το τυρί με το κουτάλι και λύγισε...
- γιούρι, γιούρι!

φακτ νο 19

το τυρί κότατζ φτιάχνεται κυριολεκτικά απ' του πουλιού το γάλα. το τυρί κόκορατζ είναι λίγο πιο δυσεύρετο.

και το καλαμπόκι επίσης

αίνιγμα

σκληρός-σκληρός καλόγερος και κόκαλα δεν έχεις. τι είναι;

για τους μικρούς γραμμικούς φίλους μας

ο andy συμμετρικός, όπου ο μικρός μας φίλος είναι διαγωνοποιήσιμος πάνω άπ' τους μιγαδικούς, αλλά όχι πάνω απ' τους πραγματικούς αριθμούς. τι σπαζοκεφαλιά...

επαγγελματισμός

εγώ όταν είναι να τεμπελιάσω, σαν σωστός ερασιτέχνης, ξυπνάω στις 2 το μεσημέρι. στο σαλβαντόρ της μπαΐα, όμως, που είναι επαγγελματίες, φέγγει στις 5.30 το πρωί κ οι τύποι ξυπνάνε στις 6-6.30 έτσι ώστε να έχουν όλη τη μέρα μπροστά τους για να μην κάνουν τίποτα.

οι αρχαίοι ημών

- πώπω γάμησε το πανκέηκ με σιρόπι σφένδαμου αποπάνω.
- παν κέηκ άριστον.

μετανιάχου

όταν αναγκάζεις τη μέρκελ να πει "my bad" είσαι η ποστίλα η ίδια.

Συμπερασματικό αναληθές

- Πάντως και τις δύο φορές που πήγες, δεν κατούρησες και για μένα

- Και τις δύο φορές που πήγα, δεν ήσουνα, οπότε, απ' ότι φαίνεται, κατούρησα

la vache qui rit lait

length vs endurance

dick theory, like K.A.M. theory, is actually more of a collection of techniques and tools for proving the presence of a certain phenomenon in a large variety of specific cases, than a theory stricto sensu. the goal of K.A.M. theory is to construct invariant tori in, say, Hamiltonian systems. the goal of dick theory is to show that someone or something is dick, and conclude the proof by saying "ergo, dick".

φακτ νο 18

στην ελλάδα χρειάστηκαν δύο τόννοι ηρωΐνη για ν' αρχίσουν να γυρίζουν το 5 obstructions.

για τους μικρούς WTF φίλους μας

ο andy παροχή. όπου ο andy μετριέται σε μονάδες όγκου ανά χρόνο, κάποιος τον κατεβάζει, και στη θέση του χτίζουν πολυκατοικία. το μένος του andy έμεινε ιστορικό.

δεν ξέρω τι να το κάνω #4

multi plex, sed plex.

ειλικρινής κριτική #2

- είδα madame butterfly χτες στην όπερα.
- τι είπε;
- η συγκεκριμένη ήταν butterface.

ειλικρινής κριτική #1

- είδα την ανταρσία του μπάουντυ.
- τι είπε;
- βυζάρες.

πολύ νόημα

εργασία και χαρά

έλεγα να πάρω έναν χρόνο σαμπάτικαλ, αλλά αυτοί οι ευρωπαίοι θα με βάλουν να δουλεύω σαμπατιάτικαλ, οπότε το παράτησα.

thai ming

το τάιμίνγκ μου γενικά είναι καλό. μου φέρνει την εφημερίδα το πρωί, κάθεται όταν του λέω, δεν κάνει θόρυβο τη νύχτα, είναι φιλικό με τα παιδάκια και τέτοια. αλλά, μία φορά, έκανε τις ακαθαρσίες του μέσα στο σπίτι, παρ' όλο που το είχα βγάλει έξω ήδη τρεις φορές μέσα στη μέρα. πήρα τότε μια εφημερίδα, του έδωσα τρεις ξυλιές λέγοντας "κακό τάιμινγκ" και δεν το ξανάκανε.

Πάρα Πολύ Προσωπικά Πράματα #4

Εκείνη Η Φορά Που Σε Πήραν Στην Δουλειά

Φασολάκια. Δεν είναι το αγαπημένο σου αλλά όταν πλέον το φαγητό το τρως απλά για να κρατηθείς ζωντανός δεν έχει και πολύ σημασία. Η κατάσταση γίνεται κάπως καλύτερη από τα ανάμεικτα λαχανικά που έχουν μέσα και το μπόλικο λάδι που της έχεις πει να βάζει. Για αλάτι ούτε λόγος. Ο μπαμπάς ξοδεύει όλο το μελάνι του μικροβιολόγου με μια εξέταση, ο αδερφός κάνει σπαρτιάτικη διατροφή μέχρι να φανεί το σίξπακ και το πρώτο ενδιαφέρον από την καψούρα του και η αδερφή συλλογή από περιοδικά που τοποθετούν το αλάτι στην πρώτη θέση της λίστας με τροφές που προκαλούν κυτταρίτιδα. Η μαμά προτείνει να βάλεις όσο θέλεις μόνος σου αλλά ξέρει ότι δεν είναι το ίδιο. Επίσης ξέρει ότι δεν σε πολυενδιαφέρει. 

Ξαφνικά η μέση σου πονάει. Μια σουβλιά τρυπάει την σπονδυλική στήλη σου και σε κάνει να κλείσεις τα μάτια τόσο δυνατά που δημιουργείς τσίμπλες από την πίεση. Πείθεσαι ότι δεν σε έχει διαπεράσει σφαίρα μόνο όταν τα ξανανοίγεις και δεν βλέπεις πουθενά καπνισμένη τρύπα.

τι έγινε λέει;...

Ο πρώτος πρώτος αριθμός είναι ο δεύτερος.

combo hit

και πας στο προξενείο σαν άνθρωπος, εντελώς πολιτισμένα, να βγάλεις ένα χαρτί για τη στρατολογία, και μπαίνοντας ακούς έναν μπάρμπα να ρωτάει μια θεια "και οι συμπεθέροι, όλοι καλά;" και λες νά 'τα μας, με τη μία μπαίνει τύπος με τραγιάσκα και μ' αυτό το αντί γραβάτας που φοράνε οι τεξανοί, και μετά από λίγο βγαίνει μαζί με τον σύρφερ μάνατζερ του καταστήματος αυτός που ήταν πριν από σένα και σου λέει ο σύρφερ "κι εσεις του καλλιτεχνικού τμήματος;", όχι, εγώ για τα χαλιά ήρθα, και καπάκια βγαίνει η αφέντρα που ασχολείται με τα στρατολογικά και σου λέει "μισό λεπτό να καθαρίσω το γραφείο μου απ' τον κύριο που ήταν πριν από σας και σας παίρνω αμέσως".

Η ΠΕΝΤΑΛΟΓΙΑ - Μέρος 2ο : Η Κατάρα των Εκδικητικών Ζόμπι της Μαύρης Αβυσσαλέας Κολάσεως

Το δεύτερο μέρος της σειράς, Η Κατάρα των Εκδικητικών Ζόμπι της Μαύρης Αβυσσαλέας Κολάσεως, που στην ουσία, κατά την ιδέα της ομάδας παραγωγής, ήτανε το Η εκδίκηση των Καταραμένων Ζόμπι της Μαύρης Αβυσσαλέας Κολάσεως το 2, άργησε να προβληθεί, λόγω προβλημάτων ασυμφωνίας των υπεύθυνων κοστουμιών και της ομάδας τεχνικής υποστήριξης. Η διαφωνία έγκειτο στην πρόταση να τοποθετηθούν μοντέρνα κοστούμια στους πρωταγωνιστές και στα ζόμπι, δημιουργώντας έτσι μια διαφορετική ατμόσφαιρα περί το πώς θα έπαιρνε σάρκα, οστά και βλέννα μια διαφορετική ραπτική άποψη. Κατά την διάρκεια των γυρισμάτων, δεν ήταν λίγες οι φορές, που η ομάδα ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων, πιανότανε στα χέρια με τους ηθοποιούς, δημιουργώντας ένα, επιπλέον, κλίμα χάους, πέρα από αυτό που στόχευε να προβάλει η ταινία στην διάσημη, αυτή, συνέχεια. Μετά από πολυήμερες διαπραγματεύσεις, συμφωνήθηκε να εμφανίζονται τα ζόμπι, φορώντας αραβικά ρούχα, με τους αρχηγούς τους να ξεχωρίζουν με τουρμπάνια, ενώ οι πρωταγωνιστές εμφανίζονται φορώντας αρχαιοελληνικές κελεμπίες, χωρίς ωστόσο να παρέχεται μια εξήγηση μέσω του σεναρίου, για την υπάρχουσα ένδυση των ηθοποιών.

Αυτό βέβαια, ήταν και ένα θέμα που απασχόλησε αρκετά τον Κοπερχάουερ, ο οποίος βέβαια, δεν έδειχνε να υποχωρεί στις παραδοχές που είχε κάνει πρωτίστως, απέναντι στις εγωιστικές δηλώσεις της ομάδας των κοστουμιών και σαν αποτέλεσμα, η ταινία, αντί να κυκλοφορήσει τον επόμενο χρόνο από την προβολή της πρώτης, κυκλοφόρησε εννιά χρόνια αργότερα και μόνο στα πληρεξούσια περίπτερα με την μορφή βιντεοκασέτας.

Η κριτική στην ταινία, παρ’ όλες τις λειτουργικές αντιξοότητες, ήταν θετική μιας και η αρχική ιδέα της ταινίας, ότι δηλαδή ήτανε το σίκουελ της πρώτης ήταν πέρα από κάθε αμφισβήτηση, επιτυχημένη. Στα βραβεία Όσκαρ, η ταινία ήταν υποψήφια για το βραβείο του δεύτερου γυναικείου ρόλου ενώ στο φεστιβάλ-Κάρκας της Μασαχουσέτης, κατέκτησε την Τρίτη θέση, ως το καλύτερο σίκουελ  της δεκαετίας. 

φακτ νο 17

από τότε που εξαρθρώθηκε η RAF, η γερμανία είναι ράφλες.

βαφτίσια #2

ο τάσος ο καΐμπως έκανε κι αυτός κοράκλα, και την έβγαλε μάρα.

η πραγματική κωλοτρυπίδα του ίντερνετ

κάνουμε ό,τι μπορούμε, αλλά το ιδανικό είναι κάτι τέτοιο.

ποδοριβιούζ #1 - νερό

Μπορεί να είναι το στοιχείο που συναγωνίζεται την μαλακία για το μεγαλύτερο μέρος από το οποίο αποτελείσαι, μπορεί να σε βοηθάει να κατουρήσεις όταν το παρατηρείς να τρέχει σε ρυάκι, μπορεί να συναγωνίζεται την κρεβατομουρμούρα για το πιο εκνευριστικό πράμα που δεν σ' αφήνει να κοιμηθείς όταν στάζει, αλλά Ποδολάγνοια να 'σαι και μη φοβάσαι. Ήρθε η ώρα να περάσει από το κόσκινο των εκτιμητών μας ώστε να βγει επιτέλους το ασφαλές συμπέρασμα: αξίζει όλη αυτή η βαβούρα γύρω από το νερό τόσες χιλιάδες χρόνια ή καλά ξηγιέται ο Παναής ο Κιάμος που δεν το έχει ανάγκη;

god damn hippies

αν υπάρχει όντως ισορροπία στο σύμπαν και αυτή περιλαμβάνει συγκεκριμένο αριθμό περιστατικών καρκίνου, ας πάνε τουλάστιχον σ' αυτούς που πιστεύουν καί στην ισορροπία του σύμπαντος καί ότι η κινέζικη ιατρική μπορεί να τους ξεμπλοκάρει τη ροή της ενέργειας και να τους γιατρέψει χωρίς να τους σκοτώσει με χημειοθεραπείες και άλλα τέτοια της δυτικής ιατρικής.

παιδικές αναμνήσεις

- Έλα να ανεβούμε στο βράχο να κάνουμε καμιά βουτιά ρε Μάκη.

- Αποκλείεται. 

- Έλα ρε μαλάκα, φάση θα έχει.

- Με τίποτα σου λέω ρε.

- Άφησε τον ρε Σάκη, πάμε μόνοι μας δεν θα ανέβει. Από τότε που σκαρφάλωσε σε ένα δέντρο για να κρυφτεί επειδή είχε σπάσει στο σπίτι του το καλό το βάζο το κινέζικο όταν ήταν μικρός και μετά δεν μπορούσε να κατέβει, τα φοβάται τα ύψη.

- Και που την ξέρεις εσύ αυτή την ιστορία ρε μαλάκα Τάκη; Στην έχω πει;

- Που θες να θυμάμαι κάθε μαλακία που μου λες γαμώ τη μάνα σου.

Το παράπονο του Ξερόλα

- Ρε παιδία, αφού είπαμε, όχι μάνες ρε σεις
- Ε, και τι έγινε που το παμε. Το είπαμε, το ξείπαμε
- Και νομίζετε ότι αυτό είναι σωστό άτιτιουντ;
- Γιατί, θα μας κάνεις τώρα και κριτική από πάνω;
- Καλά, αφ' είναι έτσι, την κάνω, πάω να πάρω τσιγάρα. Θέλει κανείς τίποτα από το περίπτερο;
- Ναι, εγώ μια μαρς
- Και για μένα, πάρε φιλτράκια
- Τα μικρά;
- Αν έχει τα χοντρά, πάρε τέτοια... αλλίως...
- Αλλιώς τι;
- Ε, αλλιώς... γάμα το, μην έρθεις καν πίσω...

μερκαντίλι-ντίλι το καντήλι

στη βραζιλία ακολουθείται πολιτική δασμολογικού προστατευτισμού των ντόπιων προϊόντων, με αποτέλεσμα οτιδήποτε το εισαγόμενο να είναι υπερβολικά ακριβό. μια μερική λύση στο πρόβλημα της κάλυψης της ζήτησης, δεδομένης της περιορισμένης αγοραστικής ικανότητας μεγάλου κομματιού του πληθυσμού, είναι η αντικατάσταση των εισαγόμενων με ντόπια παραπλήσια, πιο φθηνά και χειρότερης ποιότητας. έτσι, διατίθεται τυρί τύπου γκούντα, σαλάμι και μορταδέλα τύπου ιταλίας, μουνί τύπου της μάνας σου, κ.ο.κ.

HamiltoniAntony

Conjecture (Weinstein-Tolkien): Let \( M \) be  any fixed \( C^{\infty}\) contact manifold diffeomorphic to a middle sphere. Then, the associated Reeb vector field has a periodic Hobbit.

casting fatality

- και ποια λες να πάρουμε για να τη γαμήσει ο μπόκολης;
- την σπάθη. υποχρεωτικά.

παραδοσιακή κουζίνα

ομελέτα ιχωριάτικη

some animals are more equal than others

all Hilbert spaces are naturally isomorphic to their respective duals, but only \( L ^2 \) is naturally isomorpig to itself.

κινέζικη κουζίνα

- μαν, δε μπορώ να καταλάβω γιατί αφήνουνε το ισλαμικό κράτος και αλωνίζει.
- τα έχει πει ο σουν τζου στην τέχνη του πολέμου ρε συ, με τα ντρόνια μόνο δε γίνεται δουλειά. πρέπει να στείλεις στρατό αν θες να κάνεις κάτι.
- είχε ντρόνια και στο χωριό του ο σουν τζού;
- όχι έτσι ρε συ, αλλά το είχε πει ο τύπος: «τριανταοχτώ τοξότες στο φαράγγι είναι καλύτεροι από ...ε... ενενήντα χιλιάδες αρνιά στη σούβλα» ξέρω γω.
- δεν ξέρουν να τρώνε οι κινέζοι ρε.

βαφτίσια #1

ο μπάμπης ο πακοής έκανε κοράκλα και την βάφτισε άννυ.

αρχίδει να μυρίδει

- Ρε συ, πήγα ρε να δώ τα μέιλ μου στο λάπτοπ σου και...
- ...Τί;
- Τί 'ν' αυτά ρε σύ;...
- Τί ρε;
- Ρε μαλάκα, απο μωρά παιδιά γνωριζόμαστε αλλ' αυτό δέν το ήξερα... ρε φάτσα κάρτα χόμπεϊτζ πορνό για κοπρολάγνους;... πάς καλά;... κι' άντε καλά εγώ· άμα το δεί η καινούργια σου;
- Αφού γουστάρει ρε, δέ σ' τό 'πα;
- Τί λές ρε μαλάκα! γουστάρει τέτοια πράματα;
- Αμέ, μπραουνιές, και μετά σφιχταγκαλίτσα να την πάρ' ο ύπνος.
- Ίιιιχ!... Και σύ;
- Εγώ τί;
- Εσύ ρε γουστάρεις;
- Τη μαμά σου κακά και νάνι; απο μωρό παιδί.

το φαγάκι της μαμάς

- Κάτσε να φας μαζί μας μια μέρα ρε Μάκη.
- Μπα παιδιά, ευχαριστώ αλλά πρέπει να φύγω.
- Γιατί μας τη σπας έτσι ρε Μάκη...
- Άφησε τον ρε Σάκη, σιγά μη κάτσει να φάει τουρλού. Άφησε τον να πάει σπίτι του που έχει τηγανισει η μάνα του αβγά μάτια με μαυροπίπερο.
- Και που το ξέρεις εσύ ρε μαλάκα Τάκη; 
- Αφού είσαι περίεργος στις γεύσεις γαμώ τη μάνα σου.

τομωρότις ρόζμαρυ

- τι σου κάνανε ματάκια μου; γιατί είσαι λες και σε γάμησε ο κασσαβέτης;

κώλοι, μπάλα και καθαριότητα

το κουμπί στο πλυντήριό μου έχει τρεις θέσεις: liga, desliga, bundesliga.

τα ψέματα #7

Το σχετικό χωρίο [...], καθώς είναι φιλοσοφία, μπορεί να κατανοηθεί κατάλληλα μόνο στα γερμανικά του πρωτοτύπου.

(van Oosten 2002)

Ρομέρο και Δρακουλιέττα

Αχ, Ρομέρο, Ρομέρο, γιατί να είσαι ο Ρομέρο;
Αρνήσου τους ζωντανούς σου, απαρνήσου τους νεκρούς σου
Ή, αν δεν θέλεις, ορκίσου μου πως μ' αγαπάς
Και παύω εγώ αμέσως να γουστάρω δρακουλιάρικα.

Documentary

Sharks, usually attack smaller Sharks. Older Sharks, gather around the pit fight, awaiting for a meal, easy.

σκαπανείς

- Πώς λέγεται στο σκάκι το πιόνι που παίζεται πρώτο-πρώτο;
- Πιονέρος.

δεν ξέρω τι να το κάνω #3

έξι στένσιαλιστς.

σελέμπριτι σπότινγκ

- Πού ήσουνα ρε χθές και δέν έβλεπες ούτε γουατσάπ;
- Τάκη, δέ 'α το πιστέψεις! Με τον Γεωργακακοπουλόπουλο! Απίστευτος τύπος, τον πέτυχα στο Ναβαρίνο, έδωσα γνωριμία, κόλλησα στην παρέα του και μας πήγε σερί.
- Με τον ποιόνανε;...
- Το Γεωργακακοπουλόπουλο ρε... τον ντιτζέη; στο καινούργιο κλαμπίδι στο λιμάνι; έχει βουίξ' ο τόπος...
- Ποιό ντιτζέη και «βουίξει» ρε καημένη ψωνάρα; αυτόναν ούτ' η μάνα σου τον ξέρει.

kalabalik

το λέει ο τύπος

μεγάλοι συγγραφείς του 20ού αιώνος

J. R. R. Trotskien. Χόμπι του: η διαρκής επανάσταση.

βραδυνή έξοδος

- μάγκες, άργησα, την κάνω.
- πού πας ρε τάκη; ούτε μία δεν πήγε.
- δε γίνεται ρε. αν αργήσω κι άλλο, θα με σκοτώσ' η μάνα σου...

καισαρική

- Θα βάλεις κανά χεράκι ρε Μάκη; Μας έχει βγει η πίστη εδώ πέρα.
- Άστον ρε Σάκη, αφού τον ξέρεις τι ξεροκέφαλος είναι. Μέχρι και την μάνα του έσκασε για να βγει. Της άφησε ένα σημάδι από την καισαρική ΝΑ!
- Κι εσύ που το ξέρεις ρε μαλάκα Τάκη;
- Ρε Μάκη, γιατί πάντα πρέπει να αλλάζεις θέμα όταν βρίσκεις τα δύσκολα γαμώ τη μάνα σου;

αμάν ρε τάκη πλέον

- τι διαβάζεις ρε συ τάκη;
- τη μάνα του γκόρκι.
- όχι μάνες ρε μαλάκα τάκη, όχι μάνες.

γκντουμπ

- Ρε μαλάκα Τάκη τι θα γίνει με τις κωλομασχάλες σου; Θα πεθάνουμε από τη βρώμα ρε.
- Αμάν ρε Σάκη, όλο προβλήματα δημιουργείς. Ο Μάκης γιατί δεν έχει πει κουβέντα;
- Γιατί κρατάω την ανάσα μου.
- Όριστε, είδες που υπάρχουν λύσεις αν ο άνθρωπος έχει θετική ενέργεια;

*ΓΚΝΤΟΥΜΠ*

- Μάκη; Είσαι καλά ρε Μάκη; Μάκη; Μάκη;

Θάλασσα

- Μα καλά, σε ποιόν δεν αρέσει, εν τέλει, η θάλασσα;

- Υπάρχει! Σε αυτούς που δεν ξέρουν κολύμπι

- Τι λες βρε μαλάκα γαμώ τη μάνα σου 

Η ΠΕΝΤΑΛΟΓΙΑ - Μέρος 1ο : Η Εκδίκηση των Καταραμένων Ζόμπι της Μαύρης Αβυσσαλέας Κολάσεως

Το πρώτο μέρος της σειράς, λοιπόν, ξεκινάει λίγο μετά το 1981, όταν λίγο πριν, ο επαγγελματίας σκηνοθέτης, Κηθ Κοπερχάουερ, εμπνέεται από μια ταινία μικρού πλάτους την "Πενταλογία". Στην δεκαετία του 80, ως ταινία μικρού πλάτους, ονομάζονταν μια ταινία μικρού μήκους με πολύ συγκεκριμένη θεματολογία, που το θέμα του σεναρίου δηλαδή, δεν ξέφευγε από κάποια θεσπισμένα όρια. Κανείς δεν περίμενε τι θα επακολουθούσε.

Με πρωταγωνιστή τον τότε ανερχόμενο αστέρα, Γιάννη Κυανό, όπου ταυτόχρονα έκανε και το ντεμπούτο του ως ηθοποιός, "η εκδίκηση των καταραμένων ζόμπι της μαύρης αβυσσαλέας κολάσεως" κέρδισε τις καρδιές του κοινού. Στην ταινία απεικονίζοταν η προσπάθεια των ζόμπι να εκδικηθούν κάτι που αρχικά φαντάζει ασαφές και αφηρημένο. Κατά την μετάβαση της ταινίας στο τζέιντζόβερ, οι θεατές, προς μεγάλη τους έκπληξη, φορτώνονται με αλλεπάληλα ερωτήματα και ασάφιες, μέχρι τελικά, λίγο πριν το τέλος της ταινίας, να τους δημιουργείται αναπόφευκτα, το τρομαχτικό δίλλημα, να παραμείνουν στις θέσεις τους ως το τέλος ή όχι.

Η ταινία έκανε πρεμιέρα τον Σεπτέμβριο του 1981 και κατέλαβε την δεύτερη θέση στο επίσημο αφροαμερικάνικο μποξ όφις.

no memes

δέ ξέρω τί να το κάνω #2

1. The ΧΧΧΧΧΧ unique author identifier is gaining a lot of traction. In my opinion this is greatly to be valued, and should help to simplify maintaining your list of publications. (It is to be hoped that integration with MathSciNet may happen at some point in the future.) The benefits are most obvious for those with non-unique names within their field, or those who have changed their name, but not limited to these. (εδώ)

2. "The Prisoner"

3. τα πρόβατα απήργησαν // ζητούν καλύτερες συνθήκες σφαγής

ρε Τάκη;

- Ρε μαν, δεν έχω μονάδες στο τελέφωνο να πάρω τη μάνα μου και ούτε στο βάιμπερ ούτε στο γουάτς απ ούτε στο φέισμπουκ ούτε στο σκάιπ ούτε στο τουίτερ ούτε στο σνάπτσατ ούτε στο ίνσταγκραμ μου απαντάει. Θα μου δώσεις το δικό σου;
- Ναι ρε μαν, κουλ.

*μπιτ μπιτ μπιτ μπιτ μπιτ μπιτ μπιτ μπιτ μπιτ μπιτ*

- ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΤΑΚΗ; ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΤΑΚΗ;

μαξιλαράκι

Το καλό με το να έχεις πάρει το χαρτί, είναι οτι πλέον ένα λάθος που βρίσκεις στη διατριβή δέν σημαίνει άλλο ένα εξάμηνο πρίν την υποστηρίξεις.

Αδράνεια

Αδράνεια ονομάζεται η ιδιότητα των σωμάτων να αντιστέκονται σε κάθε μεταβολή της φυσικής τους κατάστασης, καμιά φορά

ουδέν καλόν αμιγές κακού

Με το που τό 'μαθε ο ύπαρχος δαγκωθήκαμε, λέγαμε αμάν, θα το πεί στον καπετάνιο και θα μας κρεμάσει απ' την τσιμινιέρα... Αλλα ο ύπαρχος αποδείχτηκε όχι μόνο μάνα του πλοίου, αλλα και μεγάλη μανούλα στο χαρτί. Στήναμε την πρέφα μαζί του πλέον, κάθε μέρ' ανελλιπώς έξ' απ' το στόκολο. Τόσο περίφημο χαρτόμουτρο και σκατόχερο ήταν, που μές σε λίγο καιρό μας δάνειζε για να μας τα ξαναμαζεύει τό ιδιο βράδυ. Μπήκαμ' όλοι μέσα για τα καλά. Τώρα που τα σκέφτομαι... να μας έφαγι' απο μισό μπάρκο τον καθένα;...

ηθικόν δίδαγμα: λεφτά υπάρχου

Ο τελευταίος στίχος του ποιήματος

Ήταν και ο πρώτος

μπόμπες

πήραμε χτες ένα μπουκάλι καρντού, το κάναμε όλο κέρασμα σφηνάκια στον κόσμο στο μαγαζί. αλλά μάλλον ήτανε μπομπίδι το καρντού απ' τα λίγα και πέντε λεπτά πιο μετά σερνόντανε όλοι στο μαγαζί.

ηθικόν δίδαγμα: ενός καρντού μύριοι έρπονται.

Αξίζει, τελικά, να πατήσει κάποιος το κουμπί στο φανάρι;

Με καταλαμβάνει μια αίσθηση υπεροψίας, όταν παρατηρώ τον κόσμο να περιμένει υπομονετικά στην διάβαση, αφού πρώτα, επανειλημμένα, έχει πατήσει το κουμπι

ο ανώμαλος φωτογράφος των τρικάλων

όπου, στα χίλια εννιακόσια εικοσιτρία, ο επικηρυγμένος θωμάς γκαντάρας, ο ληστής, αποφασίζει να φωτογραφίσει το μουνί της μάνας του

τί κάνεις; #5

Έχει σκάσ' η αποκάλυψη με ζόμπι λέμε, και είσαι με τον αγαπημένο σου θείο τον εφευρέτη, που απο μικρό παιδί σε έμαθε ν' αγαπάς επιστήμες, ορθολογισμούς, φυσικοχημείες καιτατοιαύτα. Και πάνω στον πανικό, μόλις έχει αποκεφαλίσει και τη θεία με την πατέντα λεϊζεροφωτόσπαθό του —ποτέ δε σ' άφηνε να παίξεις μ' αυτό— η οποία θεία είχι' αρχίσει να ροχαλίζει ξύπνια και να φτύνει αιματοχλέπες και μυαλά, σε τραβάει απ' το χέρι και σε τρέχει στην αυλή, οπου πατάει ενα κουμπί και —φούπ!— ανοίγει μιά καταπακτή στο χώμα και βγαίνει εν' αερόστατο που φουσκώνει σά διαφημιστική αεροκούκλα στα Μαγκντόναλτζ. Και πηδάτε απάνω —ένα ζομπόσκυλο ορμάει και χάνει ο θείος το φωτόσπαθο— κι αρχίζτε να πετάτε πάνω απο ότι τραγικό σκηνικό ζομποκατασπαραγμού βάνει ο νούς σου —και ένεκα ο ορθολογισμός, το βουλώνετε κι οι δυό. Μετά 'πο ώρα σου σκάει σε φάση οτι το αερόστατο δέν έχει έρμα και γυρνάς στο θείο να το πείς, και τί να δείς; μόλις έφτυσε μια χλέπα μυαλό.

Τ ί   κ ά ν ε ι ς ; . . .

συνειδητοποίηση

- «Πρίνσιπλ οβ εξπλόζιον» και «πρίνσιπλ οβ εξπλόζιον»... Τί σημαίνει ρε είπαμε «εξπλόζιον» στ' αγγλικά;
- Δέ θυμάσαι;
- Και ναί και όχι· γιά πές;...
- Ε χέσε με ρε, πόσες φορές πρέπει ακόμα να σ' το πώ πια;
- Τρείς.
- Πόσες φορές ακόμα να σ' το πώ;
- Δύο.
- Πόσες φορές ακόμα πια;
- Μία.
- Καμπούμ.
- Άρα δέν ισχύει αυτό που μού 'λεγ' η γιαγιά μου μικρό...
- Οτι τί;
- Οτ' ήταν ο παππούς μου λέει κατάσκοπος.
- «Κατάκοπος» θα σού 'λεγε ρε.
- Ά...

αφτοματισμός

the usual suspect

spoiler alert

Άση Ναρτησία

έχω έναν σκύλο, τον ντογκ. ο ντογκ είναι τόσο ποιμενικός όσο και η 6η του μπετόβεν, και λίγο ιδιότροπος: όταν θέλει να μου τραβήξει την προσοχή κάνει πράγματα που ξέρει ότι με εκνευρίζουν. ξέρει, όμως, ότι καταλαβαίνω γιατί τα κάνει και ότι τον συγχωρώ. αλλά σήμερα ο ντογκ το παρατράβηξε όταν, επειδή άργησα να τον βγάλω για την τρίτη βόλτα της ημέρας, άρχισε να γαβγίζει πάνω από την εισαγωγή του "σταυρού του νότου". ξέρει πόσο μου αρέσει αυτό το τραγούδι, και ήμουνα σίγουρος, το έβλεπα στα μάτια του, ότι συνειδητοποιούσε πως έπαιζε με τα όριά μου, και με τα δικά του. τότε πήρε το μάτι μου έναν παλιό χάρτη των βαλκανίων, από τα μέσα της δεκαετίας του ενενήντα. τον δίπλωσα έτσι ώστε τα σκόπια να είναι στη μία άκρη και η κρήτη στην άλλη. έπιασα το ρολό απ' την κρήτη και τον βάρεσα δύο με τέσσερις φορές.

λιπάσματα και καύσιμα σε 13/4

τώρα φίλε μουσικόφιλε αναγνώστη ξέρεις ποιο τραγούδι να παραγγείλεις στο επόμενο λάιβ του αγαπημένου καλλιτέχνη όλων μας.

ρυθμοί

ο τονισμός στο κλασσικό ροκ και το μέταλ είναι ένα-τρία, στην ρέγγε και στο τζαζ σουίνγκ δύο-τέσσερα, και στον μίκη θεοδωράκη ένα-ένα-τέσσερα.

έ ρε τ'ς κερατάδες τα τζαπάνια

- Μαλάκα, πάρε καρέκλα κι άραξε, κατέβηκε το φάιλ.
- Ποιό φάιλ;... Μή μου πείς! Τα τζαπάνια με τα φίδια;
- Ε φέρε καρέκλα ρε σε λέω!
- Ώωω μιλάμε, γίναμε!... Πάτα πλέι λέμε!
- Έφυγε...
- ...
- ...
- Ώχ...
- ...
- Φφφφ!...
- ...γχ...
- ...
- ...
- ...
- τσκ...
- άι-αι-άιιιι...
- ...
- έλα ρε!
- ...
- όχι ρε μαλ- εεεέ!
- θθθ...
- ίχχχχχχ...
- ...
- Ε ρε μαλάκα, εδώ γίνεται του Λά του Κόοντα να πούμε, κλείσ' το!
- Σού 'πα να κατεβάζαμε Καπαμαρού, αλλα σ' έπιασ' το αντρίκιο. Άρπα τώρα τη μακαρονάδα.

για τους μικρούς μας φίλους που βιάζονται να μεγαλώσουν

στο καινούργιο βιβλίο του andy, ο andy ταξιδεύει στο μέλλον!

ο andy μεθαύριο, λοιπόν, όπου ο andy εκπληρώνει το μεγάλο του όνειρο, και γίνεται πρόεδρος. δύο σε ένα λοιπόν! πόσες ιστορίες έχει να μας διηγηθεί τώρα που γύρισε πίσω στο παρόν!

φακτ νο 16

Πρίν την ηλεκτρονική εποχή, τα φάκτς μας τα στέλνανε με φάξ.

(απο συνέντευξη του εκδότη της Halifax Courier)

φακτ νο 15

my favorite thing to do when i'm on drugs is to declare war.

μπαρδόν;

«Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν͵ ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι.»

Άν απαρνηθείς τον εαυτό σου, πώς θα ξέρεις ποιό σταυρό να σηκώσεις;

ξύλο της βροχής

Ο αστυνόμος Φωρώνης κοίταξε τον λεγάμενο απο τις τζίβες και τα χαϊμαλιά ώς το παρεό και τις διχάλες. Δέν του γέμιζε το μάτι.
- Ωστε το θύμα το συναντήσατε για τελευταία φορά «τις προάλλες».
- Ακριβώς έτσι κύριε επιθεωρητά.
- «Αστυνόμος» κύριε Ταλεμέ, οχι «επιθεωρητής».
- «Ταμελές» κύριε, όχι «κύριος Ταλεμές».
- «Κύριε αστυνόμε», κύριε.
- Όχι «κύριος», κυρ-αστυνόμε.
- Ε ενπάση περιπτώσει!... Τί παναπεί «τις προάλλες»;
- Έ, τις προάλλες, ξέρωγω;... πάνε καναδυό-τρείς μέρες;... τέσσερις;... Πουρές το μυαλό μου.
- Και πού την είδατε;
- Στη καβάτζα των παιδιών απο την Πάτρα -ρετσινίτσα, μπουζουκάκι, ξύλο της βροχής, στάφια, ωραία φάση.
- «Στάφια»;
- Αρωματικά έλαια, κυρ-αστυνόμε. Για το μασάζ.
- Και τί έκανε το θύμα όταν την είδατε τις προάλλες στην καβάντζα των παιδιών του Πειραιά;
- Όχι του Πειραιά, αυτοί εχουνε καβάτζα στην άλλη μεριά.
- Ναι-ναί, της Πάτρας, λοιπόν;
- Φασωνόταν με τον ιταλό και τον αμερικάνο κυρ-αστυνόμε.
- «Φασωνότανε» με τί εκανε λέει;
- Σούβλα έπαιξε, σούβλα.
- ...
- Ναί για, με τον Τίτο και τον Μπάντι. Γαμώ τα παιδιά. Τελοσπάντων, τη στήσανε πίσ' απ' τα βράχια, αλλα πήγα για κατούρημα στο λοφάκι και τους τσεκέριασα. Γαμώ τα παιδιά ο Τίτο κι ο Μπάντι λέμε. Ήτανε και πρόπερσι στην παραλία και τους θυμάμαι. Τ' αγαπάν τα θηλυκά. Για να σας προλάβω, αποκλείεται να τό 'καναν αυτοί.
- Και γιατί ειστε τόσο σίγουρος;
- Δέ μου φαινόταν και πολύ θύμα εκεί ανάμεσα, ξές.
- «Ξέτε».
- Ε αυτό.
- Μάλιστα. Αλλ' είστε βέβαιος οτι επρόκειτο γι' αυτά τα δύο άτομα... τον Τίτο και τον Μπάντι;
- Στάνταρ. Τους κόζαρα για κάνα τέταρτο. Έχω και φωτογραφίες, γουγουγού ταμελέλεμε τζι άρ. Θές πιστωτική ομως.
- «Θέτε».
- Ναί 'τσι.
- Το κάνετε συχνά αυτό κύριε Ταμελέ; να φωτογραφίζετε λουομένους σε ιδιωτικές στιγμές;
- Το χαρτζιλίκι μου κυρ-αστυνόμε. Άλλωστε, δέν έκαναν μπάνιο, ούτε είμαστε της ιδιωτικότητας στην παραλία. Και δέν ειμαι κύριος, είπαμε.
- Και είστε βέβαιος οτι άμα στείλω τη Δίωξη Ηλεκτρονικού στην ιστοσελίδα σας δέ θα βρεί ενοχοποιητικά στοιχεία για σάς σε σχέση με το θύμα;
- Κυρ-αστυνόμε, να σε πώ ενα πράμα για τον Ταμελέ: ο Ταμελές δέ φέρνει μπελάδες· ο Ταμελές  ψ ά χ ν ε ι  για μπελάδες...
- Όσο γι' αυτό, κάτι θα κάνουμε. Μήν εξαφανιστείς απ' το νησί. Τα λέμε.
- Τα μελέ.

Τον συνόδεψε έξω απ' το γραφείο ο ανθυπαστυνόμος. Ο Φωρώνης τον έβλεπε ν' αποσύρεται μ' αυτό το τελευταίο ειρωνικό χαμογελάκι κι απο μέσα του έβραζε ήδη. Ο νεοχίπης του θύμιζε το γιό του.

σουίνγκερ πάρτι

Δυό παράλληλες ευθείες συναντιούνται στο άπειρο.
- Όπ! Τίνος είσαι σύ;
- Νά μωρε, οργανώναμε ένα σουίνγκερ πάρτι με τα κορίτσια στο χωριό, και μας έλειπ' ένας προβολέας. Ε και μ' έστειλαν εδώ να βρώ.
- Σουίνγκερ πάρτι στο χωριό; Καλά, και γαμώ τα πρότζεκτ...

φακτ νο 14

ο ήθαν χοκ μου έκανε αίτημα φιλίας και εγώ, σαν καλός επιστήμονας, το αρνήθηκα.

MNI-CERN-KARAV

στον επόμενο γύρο πειραμάτων θα ανακαλυφθούν τα ζμπαρακουάρκ και θα δικαιωθεί ο ντόναλντ ντακ.

teleregram

τελέρε στοπ

murica

βάλε λάδι κι έλα βράδυ, μετά το σχολείο.

ο μερακλής φωτογράφος των τρικάλων

όπου, στα χίλια εννιακόσια εικοσιτρία, ο επικηρυγμένος θωμάς γκαντάρας, ο ληστής, αποφασίζει να φωτογραφηθεί γυμνός.

τζομπ ίντερβγιου

- μάλιστα, μάλιστα... και, πείτε μου, ποιο θεωρείτε ότι είναι το μεγαλύτερό σας μειονέκτημα;

έρχονται οι γκουμουνjισταί

μετά το κάπιταλ κοντρόλ θα πατήσει κ αλτ+ντηλήτ ο τσίπρας και πάμε για δικτατορία του προλεταριάτου σούμπιτοι.

αρρώστια e feijão

mamão paçocas \( \approx \) μαμάο πασόκας \( \simeq \) παπάγια μέντολες.

τρείς νοσταλγικές παραλλαγές

1.

Οταν θα πάω κεριά μου στο παζάρι,
θα τα πουλήσω δίχως φιτιλάκι.
Και τα κεράκια «κέρι κέρι κίνγκ»,
να μή δε λιώνουν ως τό πρωίν.

2.

Οταν θα πάω, ρικόλ μου, στο παζάρι,
θα σ' αγοράσω ένα τριβυζάκι.
Το τριβυζάκι «τρίβι τρίβι τρί»,
να σου τον τρίβει καθέ πρωί.

3.

Οταν θ' αρχίσει, κυρά μ', το ραμαζάνι,
θα σου κρατήσω ένα κεφαλάκι.
Το κεφαλάκι «κέφι κέφι φί»,
να σου σφυρίζει χωρίς πνοή.

επανάσταση, γαμώ το μουνί της αδερφής τους

η πανκ κυβέρνηση του βουνού ορκίστηκε χτες βράδυ στους χαρκορυσχάδες της μεγάλης ευρυτανίας.

όταν η ζωή μιμείται τις φάρσες

είμαι ο κύριος φουσέκης, σας παραγγέλνω μερικά σκορδόψωμα.

elections

draghi for queen

νέες στάσεις

την πήγα βενετία, αγοράσαμε μαύρες κάπες και μάσκες, την φόρτωσα στη γόνδολα και την πήδηξα δόγης-style.

μέριλυν μονρό κόουτς

(όχι προπονητής, αυτό που κάτι λέει κάποιος και μετά το λένε κι άλλοι.)

μεταμφιέσεις

τα μέλη της ομάδας των επικίνδυνων αποστολών κατηγορήθηκαν για εμπλαστροπροσωπία.

οι παλιοί οι φίλοι κάλλιο να μή μιλάνε πιά

- Ρε σύ;
- Έ.
- Ξές οτι-
- Το ξ-
- Το ξέρω 'τι το ξ-
- Το ξέρω 'τι το ξές οτι το ξ-
- Το ξέρω 'τι το ξές οτι το ξέρω 'τι το ξ-
- Το ξέρω 'τι το ξές οτι το ξέρω 'τι το ξές οτι το ξέρω!
...

τί κάνεις; #4

είσαι ο παύλος, κουλ τύπος και ωραίο παιδί, και γράφεις και ωραία μουσικούλα. έχεις μπλέξει με ντραγκζ όμως, και το αναπόφευκτο συμβαίνει. μεσάνυχτα, σου τέλειωσε το σταφ και δεν έχεις και φράγκα. μεταξύ μας, δίκιο έχει ο κυρ-φώτης, θα 'πρεπε να κάνεις φέρμα, αλλά είπαμε είσαι καλό παιδί. το μόνο πλέον που σου έχει μείνει για παρέα μέχρι να ξημερώσει είναι τρεις κασέτες των γιου-τού.

Τ ί   κ ά ν ε ι ς ; . . .

contradictions

use of no-name condoms often results in you having to pick one.

φακτ νο 13

αν δεν είχανε γαμήσει οι κονκισταδόρες πατόκορφα τους αζτέκους, οι μισές τελενοβέλες θα ήτανε σε νάγουατλ.

γενέθλια

- χρόνια πολλά ρε μαν, τι θα παίξει απόψε; μπουζούκια;
- απόψε δεν γκένεν με την καμία, αλλά προσεχώς μια πάολα θα την χτυπήσουμε.
- Ποτέ δε θα πειράξω \ τα ζώα τα καημένα· \ μην τάχα σαν εμένα, \ κι εκείνα δεν πονούν;

...

Σιγά τα χάχανα...

τα έχει πει ο μαλξ

είναι η αύξηση του ποσοστού της υπελαξίας και η παράλληλη πτώση του ποσοστού κέλδους.

φακτ νο 12

η εξήγηση για το πώς η τζήζας περπάτησε επί των υδάτων βρίσκεται στο κατά μαράν ευαγγέλιο.

τρίλημμα

Αν ο δυτικός πολιτισμός ήταν αυτοκίνητο, στο καπάκι του ρεζερβουάρ θα υπήρχε αυτοκόλλητο που θα έγραφε μόνο καφέ, μόνο χρήμα ή μόνο κοκαΐνη;

γκιράπα

στο κατάστημα:

φακτ νο 11

η γυναίκα της οποίας τον άντρα δάγκωσε ζόμπι λέγεται ζομποχήρα.

στερεότυπα

- Εγώ πάντως δεν το καταλαβαίνω αυτό. Δηλαδή τι, μια γυναίκα πρέπει όλη μέρα να ασχολείται με το πως θα γίνει πιο όμορφη, να διαβάζει μαλακίες λίστες 20 τρόποι να τον ρίξετε, τρέχει στις βιτρίνες και να αγοράζει ρούχα με βάση το βερνίκι νυχιών; Τί στερεότυπα είναι αυτά ρε; Πού ζούμε; Σε τι κουτάκια έχουμε μπει; Πώς έχουμε περιοριστεί έτσι; Πόσο έχουν εξελιχθεί οι κοινωνικοπολιτικές δομές του ανθρωπίνου είδους; Είμαστε ελέυθεροι να κάνουμε ό,τι θέλουμε και το φύλο δεν πρέπει να μας ταμπελοποιεί.

- Ντάξει ρε Μπάμπη, αφήνεις μούσι πέντε βδομάδες και κάνεις δίαιτα εφτά για να δεις Γιουροβίζιον ντυμένος Κοντσίτα. Δικαίωμά σου είναι αλλά μη το αναγάγεις και σε μέγιστο πρόβλημα της ανθρωπότητας.

φακτ νο 10

το δικό μου το παπιλομαβίρους
είναι για δυο ατομαβίρους.

αβάν πρεμιέρ

διχασμένος ο μεγάλος σκηνοθέτης, πέδρο αλμοδόβαρ, δεν μπορεί να διαλέξει τον τίτλο της νέας του ταινίας ανάμεσα στο "la mala perda", για την πατρότητα του οποίου είχε τσακωθεί με τον αλήστου μνήμης καλλιτέχνη μάνου νέγρα, και το "όλα για τη μητέρα σου".

φακτ νο 9

η χρυσούλα διαβάτη ανά πάσα στιγμή είναι είτε ενδόθερμη είτε εξώθερμη.

διαχείριση χρόνου

- ιπ μαν, τι έγινε, πάμε για καμιά μπύρα;
- τι μπύρα ρε με την κωλοδιπλωματική, γάμησέ με, ούτε να κλάσω δεν προλαβαίνω.
- να παίρνεις ασανσέρ.

επίκληση στα θεία

- Βαγγελάκη! Τί κάνεις εδώ ρε Βαγγελάκη;
- Τί να κάνω κυρά Ασπασία, ήρθα στον παπά Χαράλαμπο να με διαβάσει για να πάω καλά στις πανελλήνιες.
- Μπράβο το αγόρι μου. Καλή επιτυχία σου εύχομαι. Ο Θεός να βάλει το χέρι του.
- Ευχαριστώ πολύ κυρά Ασπασία. Να δώσετε τις ευχές μου και στον Βασιλάκη να τα πάει καλά.
- Θα τις δώσω μην ανησυχείς. Τί σχολή θες να περάσεις Βαγγελάκη;
- Α, είναι μια πολύ δύσκολη κυρά Ασπασία, έχει μόνο μια θέση, Εμπορίας και Διακίνησης ΤΕΙ Θεσσαλονίκης. Δύσκολα μπαίνεις αλλά έχει πολύ καλή επαγγελματική αποκατάσταση.
- Εμπορίας και Διακίνησης ε; Κι εσύ;
- Ναι, γιατί;
- Τίποτα, τίποτα.
- Καλώς την Ασπασία.
- Γεια σας πάτερ.
- Ήρθες για την λιτανεία του γιου σου;
- Ναι αλλά μάλλον θα πάω αλλού, εσείς είστε με τον εχθρό.

δε ρίαλ θινγκ

- Τί έγινε ρε μαλάκα Τάκη και με τρέλανες στα τηλέφωνα το μεσημέρι; Κοιμόμουνα.

- Που να στα λέω ρε φίλε...

- Τί ρε μαλάκα Τάκη;

- Είδα την πρώην μου ρε μέσα στο σούπερ μάρκετ.

- Καλά ανισόρροπος είσαι ρε μαλάκα; Νόμιζα ότι έπαθες κάτι τόσες φορές που πήρες, ότι τράκαρες.

- Τρελός είσαι ρε; Χτύπα ξύλο. 

- Να χτυπήσω ρε Τάκη αλλά είσαι πέρα για πέρα μαλάκας.

- Τι χτυπάς το γραφείο σου ρε, αυτό είναι λαμινέιτ. Βρες κανά αληθινό ξύλο να χτυπήσουμε μη τρακάρω αύριο μεθαύριο και φταίει η τσιγκουνιά σου.

πρόβλημα αριθμητικής

Αν έχεις δεκαπέντε κιλά ντομάτες στο ένα χέρι και ένα κιλό ντομάτες στο άλλο, πόσα κιλά μαλάκας είσαι;

παράγων δικαστηρίου του εδεσσαϊκού

αυτό ακριβώς, τίποτ' άλλο.

aka τάλληλο

τί κάνεις; #3

Ξυπνάς ρε το πρωί-πρωί, τσίμπλα στ' αφτί, ψήνεις ζόμπι τον φραπέ, και σέρνεσαι στον υπολογιστή να δείς κανα μέιλ, να διαβάσεις κάνα νέο να ξυπνήσεις. Και δέ βρίσκεις το κουμπί να τον ανάψεις. Και βγάζεις τη τσίμπλα απ' τ' αφτί, και σκύβεις για να καταλάβεις. Ε και δέν υπάρχει πλέον το κουμπί. Δέν υπήρχε  π ο τ έ  κουμπί για πάουερ όν όφ.

Τ ί   κ ά ν ε ι ς ; . . .

διαφήμιση

- Να μοιράσουμε και στο φαρμακείο φυλλάδια, τόσος κόσμος περνάει.
- Ρε μαλάκα δεν βλέπεις την αφίσα στην πόρτα; Πέρασαν οι άλλοι.
- Καλά λες. Λογικά και φυλλάδια θα αφίσανε.

όταν η σάρι γνώρισε το χάλι

- θες να σου φτιάξω μια ζεστή σοκολάτα; έχω πάρει κακάο caggury και γάλα και την κάνω σπέσιαλ.
- και πώς την κάνεις, για να 'χουμε καλό ρόφημα;

job opportunities

δυο πόρτες έχει η ζωή, τις έφαγα καί τις δύο.

Πάρα Πολύ Προσωπικά Πράματα #3

Εκείνη Η Φορά Που Είδες Την Πρώην Σου

Καλά, δεν το λες και στέκι. Απλά έχεις πάει τόσες πολλές φορές που ξέρεις ποιος δουλεύει ανάλογα με το πόσο βαρύ κάνει τον καφέ σου. Ούτε ένα συγκεκριμένο σημείο έχεις που κάθεσαι, ούτε σε ξέρει ο ιδιοκτήτης για να σε χαιρετάει με το που μπαίνεις ρωτώντας τα νέα σου καθώς σε βολεύει. Αλλά να, είναι δίπλα στο σπίτι σου και σε βολεύει. Βολεύει και τον μαλάκα τον κολλητό σου που γκρινιάζει γιατί βρίσκεις χρόνο για γκέιμοφθρονς αλλά όχι για εκείνον. Έτσι κι αλλιώς και των δύο οι ιστορίες είναι φαντασία. 

Μπαίνεις και κάθεσαι δίπλα στο παράθυρο για να κόβεις κίνηση. Έχεις τα μάτια σου δεκατέσσερα και σκανάρεις την περιοχή για εκείνη την νόστιμη γειτόνισσα που έχεις δει δυο-τρεις φορές και θες με αγωνία μικρού παιδιού που μαζεύει χαρτάκια πανίνι να τις κάνεις περισσότερες. Είναι συλλεκτικές οι βόλτες της. Ο κολλητός κάθεται με καθυστέρηση μερικών δευτερολέπτων ουρλιάζοντας σχεδόν πως είδε την "τέτοια".

Παπάρια δεκατέσσερα.

εβδομήντα έξι και σήμερα

- Μαλάκα πάλι ελαφριά λάντζα στα μαγειρεία και στα καπάκια σκοπιά δύο τέσσερις σήμερα με τον μαλάκα τον Χούρταλη! Δεν την παλεύω άλλο ρε φίλε εδώ μέσα, θα σηκωθώ να φύγω να ξες, θα το σκάσω μια μέρα.
- Όχι! Το μυστικό είναι να το σκας κάθε μέρα.

elmer's fund

στην παρουσίαση του hedge fund του, ο μεγάλος φιλέλληνας elmer fudd ξεκίνησε τον λόγο του στα ελληνικά: "κυουίες και κίουοι, ιτς ουάμπιτ σήζον."

λίστα του ντου #1

Για τα ταξίδια

• Να φτιάξω εκείνο το σύστημα αυτόματου ποτίσματος για τις γλάστρες που είδα στο ίντερνετ
• Να πάρω σώβρακα. Καινούρια
• Να κλείσω το θερμοσίφωνο
• Να εκτυπώσω τα εισιτήρια
• Να δανειστώ την μεζούρα της κυράς Μερόπης από δίπλα για να μετρήσω την βαλίτσα
• Να παραγγείλω σουβενίρ στο ίμπεη για το συγγενολόι
• Να βρω δικαιολογίες για τον λόγο που δεν πάω στο συγγενολόι τα σουβενίρ αν αργήσουν να έρθουν
• Να μην κοιμηθώ για δύο μέρες για να κοιμηθώ μια και καλή στο αεροπλάνο άσχετα με το πόσο μαλάκας είναι ο διπλανός μου
• Να γεμίσω το ψυγείο με μίλκες για να αντιμετωπίσω την μεταταξίδια μελαγχολία
• Να πάρω πιο πολλές με γέμιση φράουλα
• Να πάρω απόφαση πως δεν είμαι ικανός να φτιάξω τίποτα και να αφήσω τα φυτά να πεθάνουν χωρίς το μαρτύριο της σταγόνας
• Να πάρω φυτά. Καινούρια.

νέο απ για κάζουαλ σεξ

MyDeek: η απάντηση στο WhatsApp. εύκολη επικοινωνία για εύκολο σεξ. καυτές γυναίκες και στιβαροί άντρες σε περιμένουν στην παρέα του.

η ζωή στην πόλη

- Και πως πάει η ζωή στην πόλη μας ρε Γιώργο? 
- Καλά μωρέ. Σούπερ μάρκετ δίπλα στο σπίτι, πάντα κόσμος έξω, ήσυχη γειτονιά είναι. Αλλά να... 
- Τί; 

gains and losses

flat klein bottles. easily storable, but you can put nothing inside.

ταξιδεύοντας με το αεροπλάνο

ξεκινάει η φάση της προσγείωσης. σας παρακαλούμε να δέσετε τις ζώνες σας, να βεβαιωθείτε ότι η πλάτη του καθίσματός σας είναι στην όρθια θέση, το τραπεζάκι κλειστό και το μουνί της μάνας σας.

ζούχ ντι πουάντε

Ο Γιωργάκης ο Ψιλίκας, κι' ο Χρύσανθος ο Τσιγαράς, παλιά φιλαράκια, αχώριστα, απ' τη γειτονιά μαζί να παίζουνε στις λάσπες, και στο σχολειό ενα θρανίο. Στο στρατό μονο χωρίστηκαν. Παντρεύτηκαν μετά δυο αδερφές και γίνανε και μπατζανάκια, μεγάλωσαν μαζί και τα παιδιά τους, δουλεύαν στις αυτές δουλειές, στο ίδιο καφενείο καθε βράδυ. Μα άθρωποι απλοί ρε γαμώτ', καλοκάγαθοι, και άρα κακορίζικοι -καταπώς ταιριάζει στους απλούς αθρώπους. Η Κρίση τους βρήκε μπόσ'κους και τους τσάκισε.

Η τελευταία τους ελπίδα και καημός, βάλαν μέσα το στερνό προικιό των γυναικών, ένα μαγαζάκι καψερό, ο παλιός ο καφενές του σχωρεμένου πεθερού. Στην πλατεία πάντως του χωριού, σημείο καλό, πάνω στο νυφοπάζαρο· τ' ανοίξανε γραφείο τελετών.

Και το περίπτερο; ένα λεπτό μακριά με τα πόδια 'π' την πλατεία μα κρυμμένο στο κακόφωτο δρομάκι, που τό 'χι' ο μπάρμπα-Κέρατος, μπαμπούλας γενεές και γενεές για τα παιδιά;... Χρυσές δουλειές με φούντες φίλε.

(ο τίτλος καβάτζα γερμανικής βοηθείας, ντάνκε)

άχρηστες υπερδυνάμεις #11

Χαρίκλεια Ν. (Δεν λέει) Κουρεύει χωρίς να υπάρχει η περίοδος μετά το κούρεμα που αυτός που κουρεύεται θεωρεί ότι τα μαλλιά του είναι χάλια.

Ποδολάγνοια: Χαρίκλεια καλησπέρα και καλωσήρθες στην μεγάλη μας παρέα.

Χαρίκλεια: Σιγά καλέ, δίπλα μένουμε.

Π: Στο σημείο αυτό θα ήθελα να ανακοινώσω πως από όλους τους άχρηστους υπερήρωες που έχει φιλοξενήσει η στήλη η Χαρίκλεια είναι η μόνη την οποία έχω προσωπικά δοκιμάσει.

Χ: Α ναι; Δεν θυμάμαι. Ίσως ήμουν πολύ μεθυσμένη.

Π: Εννοώ ότι με κούρεψες και δεν είχα αυτή την αμήχανη αίσθηση μετά.

Χ: Α ναι καλέ, σε έχω κουρέψει ούτε κι εγώ θυμάμαι πόσες φορές.

Π: Αλλά ακόμη να μου κάτσεις.

Χ: Βρες με μια μέρα μεθυσμένη.

i kick ass for the log

σ' ένα παράλληλο σύμπαν, ο καραθεοδωρή την έπεσε με κακό καράτε στους τσέτες που πήγαν να κάψουν την βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου της σμύρνης.

αμφίπολη

- Ρε μαλάκα, τί έγινε με την Αμφίπολη τελικά; Καιρό εχω να δώ τίποτα στις ειδήσεις, ξεχάστηκε;
- Άσε ρε, θα βρήκανε κάνα σκοπιανό μέσα και το κουκούλωσαν.

φακτ νο 8

ο γιος του étienne ghys λέγεται andréa και είναι οδηγός λεωφορείου.

patologia

sinelte, issekalare inavàlo tisfonesse?

καποέιρα #3

κάπου στον 19ο αιώνα, τότε που ακόμα η καποέιρα ήταν παράνομη, ένας μέστρε είχε μείνει ανάπηρος. ο ίδιος δεν μπορούσε να παίξει αλλά συνέχιζε να διδάσκει στους μαθητές του τα μυστικά του.

φακτ νο 7

ο μπακούνιν δεν είχε αφτιά.

φακτ νο 6

σύμφωνα με το ευρωβαρόμετρο του 1998, οι έλληνες αστυνομικοί ήταν πρώτοι σε κατανάλωση στιγμιαίου καφέ, ενώ οι γερμανοί συνάδελφοί τους σε κατανάλωση τσαγιού.

καποέιρα #2

- θα πας προπόνηση απόψε;
- μπα, είμαι κουρασμένος. δε με κρατάνε τα χέρια μου.

μαμ, γκαγκά και ντάντυ

- βαριέμαι να μαγειρέψω. πάμε να φάμε έξω;
- ναι ρε συ, πάμε στην ψαροταβέρνα του ξαδέρφου μου να φάμε τίποτα στρείδια;
- πώπω πάλι με τα θαλασσινά θα μας τα πρήξει oysterόβουλος.

φακτ νο 5

 ή όταν το ροκ εντ ρόλ έπαιρνε κεφάλια, ή μαζί με τα ξερά, μπύρες και μπίχλα.

ο πιο κοφτερός τόμος της εγκυκλοπαίδειας του ροκ εντ ρολ, αυτός που είναι αφιερωμένος στους μότορχεντ, πήρε τη ζωή 16,594 ανθρώπων κατά τη διάρκεια της Τρομοκρατίας στην γαλλική επανάσταση.

καποέιρα #1

- δηλαδή τώρα αυτό που κάνεις εσύ είναι πολεμική τέχνη; αυτοάμυνα σα να λέμε;
- ε νταξ, δεν είναι και τάι-μπόξ, αλλά λίγο ξύλο το παίζουμε.
- και για να 'χουμε καλό ρώτημα, αν πουχού περπατάς στο δρόμο και σου ρίξουν στο κεφάλι ένα πιάνο απ' τον εικοστό όροφο, τι θα κάνεις;
- θα περιμένω ν' αρχίσει η μουσική.

δέ ξέρω τί να το κάνω #1

«εντεράξιον»;...

μετανιάχου

στα τρένα του μονάχου. άχου.

Αν...

- πάω σουπερμάρκετ.
- πάρε και κάναν ανανά να 'χουμε.

τα διάφορα είδη τοστ

ανεκτόστ. γενικά τρώγεται, αλλά κάποιες φορές είναι καμένο. το μαστ του ελλάδα-ιταλία με καράβι.

σωστόστ. νόστιμο, αλλά με πολλές αλοιφές. αποφύγετέ το αν κάνετε δίαιτα.

αγαπητόστ. σε σχήμα καρδούλας. άχου.

βαμπίρια, γλωσσολογία κ harvey keitel

from νταξ till ντόινγκ. ένα ντοκυμαντέρ για τις μη τυπικές μονολεκτικές απαντήσεις στην νέα ελληνική.

march darts

μάρτης μήνας. παροιμιωδώς κατάλληλος για βελάκια.

πούσι μπάχαλα

κρέντιτς: φραγκίσκος υπόξυλος.

επιθύμιο σε μια τραγωδία

τσάκρα του τάφου σιωπή
στο charlie βασιλεύει.
κουλή μπαλεί, παίρνει σπυρί
κι η μάνα το ζηλεύει.

αγνωστικισμός

- Πόσοι θεοί χρειάζονται για να βιδώσουν μία λάμπα;
- Δέν ξέρω.

τσιτσάνης και υγιεινή διατροφή

- πήρα κάτι λιγδοπούλες. πλέρωκα τα κέρατα ρε πούστη μου και δεν ξέρω και πώς να τις κάνω.
- στον ατμό.

η πρόοδος της τεχνολογίας

από τότε που ο αντώνης σαμαράς έβαλε δωρεάν, ασύρματο, γουάι-φάι, ίντερνετ σε όλη την ελλάδα, ο θείος μου ο παναής μπορούσε επιτέλους να στέλνει μέηλ στους λύκους από το καφέ αμάν.

προσωπική υγιεινή και αυτονομία

- εμένα, πάντως τα χέρια μου είναι καθαρά.
- κατά ποίαν έννοια;
- μόνο να σκεφτείς ότι τα πλένω μετά από κάθε χέσιμο.
- και πόσες φορές τη μέρα, για να 'χουμε καλό ρώτημα;
- στάνταρ τέσσερις-πέντε. ενίοτε και έξι.
- μαλάκα, και δεν κάνεις άλλη δουλειά όλη μέρα.
- γάμησέ τα, εντεροκαθορίζομαι.

πούσι τρία λγκούντ

μακύτερος

αποφασίσαμε, σύμφωνα με τις δημοκρατικές διαδικασίες της εταιρείας μας και με απλή μειοψηφία ενός στους τέσσερις (οι γυναίκες δεν ψηφίζουν), ότι σεβόμαστε αυτόν τον τύπο.

στο κομμωτήριο

- ήρθε η κυρία κομνηνού. τι να κάνω;
- φίλαρέ την.

τελικές προτάσεις

Χτυπάει το κουδούνι· ανοίγει ο πατέρας. Απ' εξω ένας μόρτης.
- Παρακαλώ;
- Είμαι ο Γιαννάκουρας, κι' ήρθα εδώ για να σου γαμήσω την κόρη να 'ούμε...
- Για να τί;!...
- Γιαννάκουρας...

feng shui

the most famous unsolved problem in feng shui consists in finding an admissible configuration for \( n \) buddha statues in any given house. it has been solved for \( n=1,2 \).

πώς ήταν η στολή;

- Είχες τελικά την καλύτερη μεταμφίεση;
- Όχι.
- Όχι;
- Όχι. Την καλύτερη την είχε ένας τυπάς που προσπαθούσε να το παίξει ο τέλειος μπαμπάς. 
- Ε;

γλωσσικός διχασμός

- Εγώ σ' το λέω, ο Λέλος δέ πάει καλά.
- Γιατί; μιά χαρά μου φαίνετ' εμένα.
- ...
- Τί ρε, πές, τί τρέχει;
- Είναι... έ...
- Τί ρε; τί είναι;
- Διχασμένη προσωπικότητα ρε.
- Τσκ, τί λές ρε μαλάκα τώρααα;!
- Προχθές ρε. Ήρθε σπίτι μου για ένα καφέ. Και τον ρωτάω. «Θές καφέ;» Και μου λέει. «Ξέρωγω;...  Μ π ά ». Και του λέω «Ρε να σου κάνω εναν εσπρέσο;» Και τί μου λέει;
- Τί σου λέει;
- « Ν α ί ς ».

συγκάλυψη

ο πρώην υπουργός γιάννης ραγκούσης σύμφωνα με έμπυρες πηγές του βλογ έχει στην κατοχή του λίστα φοροδιαφυγής μεγέθους αναλόγου με την λίστα λαγκάρντ. γιατί τα μέσα τηρούν σιγήν ιχθύος για την λίστα ραγκούση;

στο επόμενο σήκουελ

The hunger games. Starving : Jennifer Lawrence.

Τί θα ντυθείς αύριο?

- Εγώ λέω να ντυθώ Πάτερ - Ρίτσας. 

- Κομπλέ με γύψο κτλ; 

- Μεαπόλα. 

- Ορθόδοξος; 

- Χωρίς μούσι όμως. 

- Ε τι μεαπόλα τότε. Γιαλαντζι πάπας. 

- Για φέτος δεν αλλάζω γνώμη. Ίσως του χρόνου. 

open your mind

- τι έγινε ο μπάμπης ρε; τα τελευταία νέα του που ήξερα ήταν ότι έσκαγε δίφυλλο με τον καφέ το πρωί και μετά σερί όλη μέρα.
- ε, πάνω κάτω στα ίδια, μόνο που απ' το κάψιμο την είδε και ούρι γκέλλερ και λυγίζει κουτάλια όλη μέρα.
- φουνταμένταλιστ ο μπάμπης.

φακτ νο 4

ο γιος του κηθ ρίτσαρντς κατά την ύστερη εφηβεία του καβάτζωνε τα ναρκωτικά του για να μην τα βρει ο πατέρας του.

ινα εύ σοι γένηται

Η κυρία Ευδοκία, η σύζυγος του αρχιζαχαροπλάστη Παπασωτηρακοπουλίδογλου, του Πολίτη, που έτρεφε στα προγονικά του μεγάλο σεβασμό και εκτίμηση, ήταν πολύ περήφανη για το γιό της. Όταν αργούσε να γυρίσει σπίτι απ' την αλάνα για φαΐ, θά 'βγαινε στο παραθύρι και θα τον φώναζε: «Αντώνιε-Κροίσε-Χαράλαμπε-Πρόδρομε Παπασωτηρακοπουλίδογλου! Θα κρυώσει!» Όταν πήγαινε στη φιλενάδα της τη Μαρίκα, του μανάβη, για καφέ, θα παινευόταν έτσι: «Ο Αντώνιος-Κροίσος-Χαράλαμπος-Πρόδρομος Παπασωτηρακοπουλίδογλού μου, πήρε όλα άριστα! Σημαιοφόρο θα τον κάνουνε!» Όταν ο πιτσιρίκος σύναψε ερωτικό δεσμό με μιά καλοβαλμένη κοπέλα, ψιθύριζε στον άντρα της τα βράδια: «Λές κύρη μου; Λές ο Αντώνιος-Κροίσος-Χαράλαμπος-Πρόδρομος Παπασωτηρακοπουλίδογλού μας να μας σκαρώσει επιτέλους εγγονάκια;» και δάκρυζε κρυφά μες στο σκοτάδι.

Μόνο ενα παράπονο είχε η κυρία Ευδοκία απ' το γιό της, και θα ξέσπαγε πού και πού, χωρίς ομως εκείνος να την εννοήσει ποτέ.

- Αντώνιε-Κροίσε-Χαράλαμπε-Πρόδρομε Παπασωτηρακοπουλίδογλου!
- ...Τί εγινε ρε μάνα, τί φωνάζεις;
- Ε μάλλιασ' η γλώσσα μου πιά!

φακτ νο 3

"μπουρδέλο πολιτεία να πούμε; πού είναι το κράτος; μα καλά, δεν υπάρχει ούτε ένας υπεύθυνος εδώ;"

στρατής, circa 2014

ιστορίες ανθρώπων

η Μπήλιω και η Λέγκω. δυο γυναίκες γέννημα-θρέμμα της αθάνατης ελληνικής επαρχίας που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τους άνδρες. δύο γυναίκες που πιάνουν την πέτρα και την στύβουν, που αποδεικνύουν έμπρακτα ότι, ακόμα και στις αγροτικές εργασίες, παραδοσιακό προπύργιο των ανδρών, οι γυναίκες μπορούν να τα καταφέρουν εξ ίσου καλά, αν όχι καλύτερα.

χειμώνας

κρύο, καιρός για μπλακμέταλ.

η εξέλιξις των ειδών

- πώπω ρε φίλε, αυτή τη θυμάμαι που ήμουνα δεκαπέντε κι αυτή στα είκοσι και κάβλωνε την κοινωνία ολόκληρη το πορνίδιο. πάρ' τηνα μάτι τώρα, μαν, όσο πάει και αγριεύει αυτή. σε καμιά δεκαριά χρονάκια θα είναι μια μιλφάρα αδίστακτη και θα τρέφεται με αμβροσία και σπέρμα εικοσάρηδων.
- το γήρας κούγκαρ έρχεται μόνον.

Πάρα Πολύ Προσωπικά Πράματα #2

Εκείνη H Φορά Που Τράκαρες 

Δεν είσαι αφηρημένος γενικά. Στέκεσαι ακριβώς πάνω στον μέσο όρο. Αφαιρείσαι στην ουρά της τράπεζας, όταν σε βρίσκει στον δρόμο παλιός συμμαθητής και σου μιλάει για το πόσο τυχερός είναι για την δουλειά που βρήκε, τίποτα το περίεργο. Ε, έτυχε εκείνη τη ρημάδα τη στιγμή να αφαιρεθείς στο τιμόνι. Μήπως έφταιγαν οι ρέιντιοχεντ στο ραδιόφωνο; 

Πρόλαβες και είδες τον μπροστινό σου να φρενάρει. Για λίγο αλλά τον είδες. Πάτησες με όλη σου τη δύναμη το φρένο αλλά ήταν αργά. Πιο πολύ σε τρόμαξε ο θόρυβος παρά το τράνταγμα. Έτσι κι αλλιώς πήγαινες ζήτημα με 30 με τόση κίνηση, σιγά το τράνταγμα. Είναι αρκετό όμως για να τους σβήσει τους ρέιντιοχεντ. Η καρδιά σου θα αρχίσει να επιταχύνει σε μερικά δευτερόλεπτα, όταν η ανδρεναλίνη φτάσει πίσω στο σημείο από το οποίο ορκίζεσαι ότι την ένιωσες να ξεκινάει. Το φαντάστηκες σαν εκείνα τα ραβδιά που τα σπας για να βγάλουν φως. Ακριβώς έτσι έσπασε κι εκείνο το φανταστικό σωληνάκι που αποθηκεύει την ανδρεναλίνη μέσα σου και πλέον έχεις λίγα δευτερόλεπτα μέχρι να σε πλημμυρίσει.

φακτ νο 2

οι γκατζετάκηδες πάσχουν από μαραφετιχισμό.

τα ψέματα #5 ριβίζιτεντ

χά! γελάσαμε πάλι με νόημα... (για το νόημα, αλλα στα σοβαρά, δές εδώ)

με τον ήλιο τα μπάζω, με τον ήλιο τα βγάζω

παλιά, η χίος δεν παρήγε πολλά προϊόντα, αλλά σχεδόν αποκλειστικά μαστίχα. τα καράβια λοιπόν που έφερναν τα χρειώδη, για να μην φεύγουν άδεια, γεμίζανε τα αμπάρια τους με ΕΛΜΑ. η μαστίχα όμως, εκείνη την εποχή, δεν παρουσίαζε εμπορικό ενδιαφέρον αφού οι κουτόφραγκοι δεν είχαν ανακαλύψει ακόμα την αξία της στην κουζίνα.

αφιερωμένο σε μητσάκο και άφρο.

φακτ νο 1

αν έχεις τρεισκαιδεκαφοβία, κάθε φορά που πάει τρεις και δέκα, σε πάει τρεις και μία.

κάθε πέρσης κ καλύτερα (ένα τραγούδι για όλους)

ΛΑΪΚΕΣ ΝΥΧΤΕΣ

Την πάτησα την πάτησα

Γι’ αυτό και τον απάτησα

Δεν είχα δύναμη καμιά

Να πω το έχε γεια

Με χώρισε με χώρισε

Και μόνος του προχώρησε

Του βρήκαν μία κοπελιά

Και ζήσανε καλά

Κι εμένανε κι εμένανε

Τηλέφωνο με παίρνανε

Τις νύχτας όλοι οι εραστές

Κι έπεφτα σ’ αγκαλιές

Κερνάγανε κερνάγανε

Σε κέντρα με γυρνάγανε

Με αυτοκίνητα καλά

Και άδεια τα μυαλά

Και τελικά και τελικά

Εγνώρισα την μοναξιά

Και στα βαφτίσια έτρεχα

Στου πρώην τα παιδιά 

Αφιερωμένο στον Τσίπρα που θα επαναφέρει την τάξη, δηλ. τα παλιά γλέντια των ενενήνταζ, το γκλάμουρ, τις κλαμπάδες, τα ζεμανφού κέφια και τα πολλά λεφτά - θα γίνουμε όπως και παλιά ρε παιδί μου, πώς να το πω

ρωτάς γιατί;

- Ρε μαλάκα Τότη να πούμε, έχεις σκανιάσει με τον Λέλο, τί σ' εχει πιάσει, γιατί τετοιο άχτι να πούμε;
- Ρε πλάκα με κάνεις; Ξέχασες τι έκανε πέρσι στις απόκριες;
- Τί έκανε;
- Ρε νά 'χουμε γαμηθεί να βρούμε μιά γαμημένη σακουλίτσα κομφετί ανήμερα τσικνοπέμπτη, και να σκάει τύφλα στο μεθύσι ο μπεκρούλιακας μεσμεριάτικα, και να χύνει όλο το πάντς πάνω στη γαμημένη τη σακούλα και μόλις την είχαμε ανοίξει;
- Έ, ντάξει, μαλακία του. Αλλα και σύ του το κρατάς ακόμα;
- Μα δέ 'ν' αυτό μόνο! Το άλλο;
- Τί;

λίγο πριν το ντου

σύντροφοι, αλυσίδες!

παροιμία

Όποιος βαστά μικρό καλάθι αργεί να ξημερώσει.

τεΐ ζωικής παραγωγής, ηθική 101

Στου κρεμασμένου του σκυλιού το σπίτι, δέ μιλάνε για σκυλί.

αφίσα ρούφα τράβα τόνε

τρού στόρυ

οι δύο πρωτοχρονιές του πατέρα μου ή γιατί έχω καθιερώσει την πρωτοχρονιάτικη μουστάρδα

Είναι πολλά που ζηλεύω στον πατέρα μου. Όσο μεγαλώνω λιγοστεύουν αλλά ακόμη είναι αρκετά. Το σημαντικότερο από αυτά είναι ότι μια ζωή, ή τουλάχιστον όσο τον θυμάμαι, γιόρταζε δύο Πρωτοχρονιές κάθε χρόνο. Τελικά όταν ανακαλύπτεις γιατί, δεν είναι τόσο ενδιαφέρον όσο ακούγεται αλλά για τα παιδικά μου χρόνια, τότε που Πρωτοχρονιά σήμαινε αποκλειστικά δώρα κάτω από το δέντρο, το να την γιορτάζει κάποιος δύο φορές ήταν όχι μόνο αξιοζήλευτο αλλά και πηγή θαυμασμού. Βέβαια ο θαυμασμός αυτός δεν οφειλόταν στην έλλειψη δώρων. Ευτυχώς η γιορτή μου απείχε αρκετά από τα γενέθλιά μου, όχι όπως ο φίλος μου ο Στέλιος που τα έχει την ίδια μέρα και τα δύο, και έπαιρνα πάντα δώρα και στις δύο περιπτώσεις. Ήταν περισσότερο το ότι μου έκανε εντύπωση πως κάτι τόσο σταθερά ετήσιο μπορούσε να συμβεί δύο φορές τον ίδιο χρόνο. 

Θυμάμαι τον πατέρα μου να έρχεται χαρούμενος από τη δουλειά και η μαμά μου να τον ρωτάει για την περίεργη αργοπορία του κι εκείνος να απαντάει, ενώ όλοι φορούσαμε κοντομάνικα και κάθε τόσο σκουπίζαμε τον ιδρώτα μας, πως ήταν Πρωτοχρονιά. Εκείνη τότε χαμογελούσε πλατιά και γύριζε πίσω στην ζωγραφική της, το μεγάλο της πάθος, καθώς έστω και για μια φορά οι δικαιολογίες του πατέρα μου είχαν κάποια ευρηματικότητα μέσα τους. Οι άνθρωποι στους πίνακές της δεν μπορούσαν να μιλήσουν ούτε καν για να δικαιολογηθούν οπότε ήταν μια ευχάριστη, φαντάζομαι, αλλαγή για εκείνη. Επίσης οι πίνακές της δεν είχαν ποτέ μέσα τους άντρες αλλά αυτό το παρατήρησα αρκετά μεγάλος.

Το ακόμη καταπληκτικότερο με τον πατέρα μου ήταν πως η Πρωτοχρονιά δεν συνέβαινε την ίδια εποχή αλλά σε διαφορετικές. Πότε με την αρχή του καλοκαιριού, πότε στη μέση του Φθινοπώρου, πότε συνέπεφτε με την 25η Μαρτίου. Αν και στην αρχή αυτό το χρονικό μπουρδούκλωμα με εκνεύριζε και απειλούσε την αυθεντικότητα της "γιορτής", όταν κατάλαβα πως συμβαίνει μόνο μια φορά κάθε χρόνο αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον μου γι' αυτήν. Από 10 χρονών κατέγραφα την ημερομηνία της Πρωτοχρονιάς κάθε φορά που ο αργοπορημένος πατέρας μου εξηγούσε στην μαμά μου πως αυτή ήταν η αιτία της αργοπορίας. Αλλά ακόμη κι αν δεν ήμουν παρών στην είσοδο του πατέρα μου, όπως όταν ήμουν 15 και 17, καταλάβαινα ότι ήταν η ημέρα της γιορτής λόγω της εντονότερης από συνήθως μυρωδιάς του αλκοόλ στο σαλόνι.

Στα 18 μου, αφού πέρασα στη σχολή που οικογενειακά θέλαμε να περάσω, ακόμη και μετά το διαζύγιο των γονιών μου, βρήκα την ευκαιρία να ρωτήσω τον πατέρα μου για την Πρωτοχρονιά.

'Α αυτό; Αυτό είναι μια μαλακία που έχουμε στο εργοστάσιο. Γιορτάζουμε και καλά την Πρωτοχρονιά την πρώτη φορά που τυπώνουμε ημερομηνία λήξης της επόμενης χρονιάς.'

Ο πατέρας μου δούλευε σε εργοστάσιο μουστάρδας. Τώρα δεν ξέρω τι κάνει. Μάλλον γιορτάζει την κατάδική του Πρωτοχρονιά κάθε μέρα χωρίς να χρειάζεται να είναι κανενός είδους "Πρωτοχρονιά". 

εφτά nomad

στο κεντρικότερο και πολυτελέστερο ξενοδοχείο του μιλάνου έχουν φιλοξενηθεί όλα τα μεγάλα ονόματα της σύγχρονης μουσικής που επέλεξαν το μιλάνο σαν σταθμό κάποιας περιοδείας τους. τα δωμάτια, ή μάλλον ιησουΐτες, όπου διέμειναν οι πιο διάσημοι απ' αυτούς έχουν πάρει το όνομα των καλλιτεχνών που φιλοξένησαν. έτσι, μπορείτε να μείνετε, με το... αζιμούθιο βέβαια, στην "rolling stones suite", στην "michael jackson suite" ή στο, λιγότερο ευρύχωρο αλλά εξίσου γκλάμορους, "abba stanza".