Πάρα Πολύ Προσωπικά Πράματα #2

Εκείνη H Φορά Που Τράκαρες 

Δεν είσαι αφηρημένος γενικά. Στέκεσαι ακριβώς πάνω στον μέσο όρο. Αφαιρείσαι στην ουρά της τράπεζας, όταν σε βρίσκει στον δρόμο παλιός συμμαθητής και σου μιλάει για το πόσο τυχερός είναι για την δουλειά που βρήκε, τίποτα το περίεργο. Ε, έτυχε εκείνη τη ρημάδα τη στιγμή να αφαιρεθείς στο τιμόνι. Μήπως έφταιγαν οι ρέιντιοχεντ στο ραδιόφωνο; 

Πρόλαβες και είδες τον μπροστινό σου να φρενάρει. Για λίγο αλλά τον είδες. Πάτησες με όλη σου τη δύναμη το φρένο αλλά ήταν αργά. Πιο πολύ σε τρόμαξε ο θόρυβος παρά το τράνταγμα. Έτσι κι αλλιώς πήγαινες ζήτημα με 30 με τόση κίνηση, σιγά το τράνταγμα. Είναι αρκετό όμως για να τους σβήσει τους ρέιντιοχεντ. Η καρδιά σου θα αρχίσει να επιταχύνει σε μερικά δευτερόλεπτα, όταν η ανδρεναλίνη φτάσει πίσω στο σημείο από το οποίο ορκίζεσαι ότι την ένιωσες να ξεκινάει. Το φαντάστηκες σαν εκείνα τα ραβδιά που τα σπας για να βγάλουν φως. Ακριβώς έτσι έσπασε κι εκείνο το φανταστικό σωληνάκι που αποθηκεύει την ανδρεναλίνη μέσα σου και πλέον έχεις λίγα δευτερόλεπτα μέχρι να σε πλημμυρίσει.

Ηρεμία. Το στόμα σου γεμίζει με καθαρό σάλιο και τα μάτια σου κλείνουν. Είσαι μεγάλος και πολύ ορθολογιστής γι'αυτό αλλά θα κάνεις μια προσπάθεια να ξυπνήσεις. Άδικος κόπος, είναι η πραγματικότητα. Το μέτωπο ακουμπάει στα χέρια και όλα μαζί πάνω στο τιμόνι. Η καρδιά αρχίζει να σπρώχνει τον θώρακα όλο και πιο μακρυά γιατί φαίνεται πως δεν της φτάνει ο χώρος. Έχει να στείλει την ανδρεναλινη ακόμη και στο πιο απομακρυσμένο σημείο του σώματος σου που έχει φλέβες. Και γρήγορα. 

Πρώτος κατεβαίνει αυτός. Κοιτάζει τον πίσω προφυλακτήρα. Το αριστερό του χέρι, με τον καρπό να δείχνει μπροστά, στην μέση του και το δεξί στο μέτωπο. Δεν βλέπεις καλά το πρόσωπο του αλλά φαίνεται ανήσυχος. Κατεβαίνεις και τον καθρεφτίζεις. Κοιτάζεις τον μπροστινό προφυλακτήρα, δεξί χέρι στην μέση και αριστερό στο μέτωπο. Έπρεπε να το δω με τα μάτια μου για να σε πιστέψω ρε Αρη Σταθακη, 30 χουλουμου και το αμάξι μπουρδέλο. Ένας οικογενειάρχης καθώς πρέπει κύριος, με γλυμμενο μαλλί και ασημενια κούρσα κουνάει πάνω κάτω το κεφάλι κοιτώντας με ενώ ταυτόχρονα οδηγει με όσο χαμηλότερη ταχύτητα μπορεί. Το πιτσιρίκι του στο πίσω κάθισμα δένει την ζώνη πριν το τρομάξει η απότομη κόρνα του πισω αυτοκινήτου. 

Ενοίκιο, δάνειο, η δόση εκείνου του στεγνωτηρίου που σου έφαγε τα αυτιά να αγοράσει, τα λεφτά για πετρέλαιο που συμφωνήσατε με όλη την πολυκατοικία να δώσετε. Τι από όλα αυτά θα καθυστερήσει για να γίνει φανάρια, δεξί φλας, μπροστινός προφυλακτήρας, ψυγείο και ίσιο καπω; Μάλλον όλα. Το πιο εύκολο θα είναι η κρεβατομουρμούρα. Έτσι κι αλλιώς έχεις συνηθίσει. Ακολουθούν ο διαχειριστής μαζί με τον κρυουλιάρη από κάτω σου, η μαλάκω από την τράπεζα και η σπιτονοικοκυρά κατά σειρά δυσκολίας. Θεέ σου αυτή η σπιτονοικοκυρά. 

Ξαφνικά νιώθεις ένα απαλό άγγιγμα. Γυρίζεις και βλέπεις ένα πιτσιρίκι να φοράει τα ίδια ρούχα με τον οδηγό του αυτοκινήτου που τράκαρες. Βλέποντας τον καλύτερα έχει και το ίδιο ύψος. Ενθουσιασμένος με το ποσό παρατηρητικός είσαι ακόμη και σε τόσο δύσκολες συνθήκες σχεδόν δεν παρατηρείς ότι το πιτσιρίκι κλαίει. 

'Καλεσατε την τροχαία;' 

'Όχι.' 

'Σας παρακαλώ μη την καλεσετε. Αν το μάθει ο πατέρας μου θα με σκοτώσει.' 

Αυτό σου έλειπε τώρα, το παιδάκι του μπαμπά.

'Ναι αλλά...' 

'Αφήστε το, θα τα κανονίσω όλα εγώ με το αυτοκίνητο. Θα το πάω σε δικό μου μάστορα, θα τα πληρώσω όλα εγώ. Μόνο μη καλεσετε την τροχαία.' 

Πήρε το μάτι σου στο ίντερνετ ένα ρολόι που μπορεί να μετράει πόσα βήματα κάνεις ενώ περπατάς. Δεν γυμνάζεσαι ιδιαίτερα αλλά είναι πολύ όμορφο το άτιμο κι εσύ ετσι κι αλλιώς το είχες πάρει ήδη απόφαση για την κρεβατομουρμούρα.