έχω έναν σκύλο, τον ντογκ. ο ντογκ είναι τόσο ποιμενικός όσο και η 6η του μπετόβεν, και λίγο ιδιότροπος: όταν θέλει να μου τραβήξει την προσοχή κάνει πράγματα που ξέρει ότι με εκνευρίζουν. ξέρει, όμως, ότι καταλαβαίνω γιατί τα κάνει και ότι τον συγχωρώ. αλλά σήμερα ο ντογκ το παρατράβηξε όταν, επειδή άργησα να τον βγάλω για την τρίτη βόλτα της ημέρας, άρχισε να γαβγίζει πάνω από την εισαγωγή του "σταυρού του νότου". ξέρει πόσο μου αρέσει αυτό το τραγούδι, και ήμουνα σίγουρος, το έβλεπα στα μάτια του, ότι συνειδητοποιούσε πως έπαιζε με τα όριά μου, και με τα δικά του. τότε πήρε το μάτι μου έναν παλιό χάρτη των βαλκανίων, από τα μέσα της δεκαετίας του ενενήντα. τον δίπλωσα έτσι ώστε τα σκόπια να είναι στη μία άκρη και η κρήτη στην άλλη. έπιασα το ρολό απ' την κρήτη και τον βάρεσα δύο με τέσσερις φορές.
Το ρολό το έπιασες απο κεί, έτσι;
ΑπάντησηΔιαγραφή