Πρόβλημα Εφαρμοσμένης Κωμικής, Νο 2, (Παρμένο από την Μαθηματικοκωμική Συλλογή του Γέροντα με την γενειάδα)

Τι να πει κανείς για τον σκιτσογράφο που σκιαγράφησε την εμπειρία του στο Μυανμάρ. Γάλλος και αυτός, αρκετοί οι Γάλλοι σκιτσογράφοι τελικά. Καλά, η μεγαλύτερη αποκάλυψη ήτανε η συνεργασία, στο μακρινό παρελθόν, του Τζόε Σάκο με τον Χάρβεϊ Πέκαρ. Δηλαδή, ότι ο Σάκο, ήτανε από την εποχή του Κραμπ. Ο Γάλλος του Μυανμάρ ήτανε πολύ καλός. Είχε απλό σχέδιο, μινιμαλιστικό, ασπρόμαυρο, καρτουνίστικο, και τα μπαρμπαδάκια του ήτανε εξοπλισμένα με μικρά πόδια, και τα αυτοκίνητα του, με μικρές ρόδες. Ο τύπος πήγε με τη γυναίκα του εκεί, και το μωρό τους, μιας και η γυναίκα του άνηκε στους γιατρούς χωρίς σύνορα. Η χώρα, εντωμεταξύ, στρατιωτικό καθεστώς, με μονάρχη και μπόλικες απαγορεύσεις σε όλα τα επίπεδα. Πολλή γραφειοκρατία και μπόλικη λογοκρισία στα πάντα. Όλα, τα περιέγραφε και τα σχεδίαζε πολύ ωραία, μόνο η ζέστη της χώρας δεν του βγήκε πολύ καλά. Τουλάχιστον αυτήν ήταν η αίσθηση που μεταδόθηκε σε μένα. Δεν έπειθε με το σκίτσο ότι είχε τόση ζέστη, παρόλο που το περιέγραφε γλαφυρότατα και με λεπτομέρεια.