όταν ήμουνα μικρός, ο πατέρας μου έπινε. έπινε πολύ. όταν γύριζε σπίτι τα βράδια, τον ακούγαμε απ' τον διάδρομο. ακούγαμε το αβέβαιο βήμα του, τον ακούγαμε να τρεκλίζει και να παραπατά πηγαίνοντας από τοίχο σε τοίχο, και ύστερα να προσπαθεί του κάκου να βάλει το κλειδί στην κλειδαριά. και τότε κρυβόμασταν. κρυβόμασταν η μάνα, τα αδέρφια μου και εγώ στην ντουλάπα ή ανάμεσα στα μαχαιροπίρουνα. και όταν τελικά κατάφερνε να μπει μέσα, με το ζωνάρι στο χέρι, τύφλα στο μεθύσι απ' το κοκκινέλι κι εξαχρειωμένος απ' τις πολιτικές συζητήσεις στ' αρχαιοκαπηλειό, του αρπάζαμε τη ζώνη και τον σαπίζαμε στο ξύλο.
τώρα πηγαίνει μόνο σε λάουντζ μπαρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
για συνδέστε, για συνδέστε...