Η νύχτα ήταν όλαστρη και έδινε έναν ζεστό τόνο στο υπέροχο βράδυ που διένυε και που βρισκόταν ακόμη στην μέση του. Αγκαζέ, μια ύπαρξη που 3 ώρες, 4 σφηνάκια και 5-6 καμακοατάκες νωρίτερα δεν γνώριζε παρά μόνο από εξιστορήσεις φίλων, περισσότερο ψαγμένων από αυτόν είναι η αλήθεια, πως υπήρχε το είδος της. Με κάθε βήμα τους, είχαν πλέον συγχρονιστεί, τον τύλιγε όλο και με περισσότερη δύναμη από το μπράτσο δίνοντας για λίγη στιγμή στο ηλίθιο χιούμορ του την δύναμη να νικήσει την αυθεντική καύλα και να μπορέσει να τρυπώσει κάπου στην ιστορική αυτή βραδιά.
- Όταν καταφέρεις να μου το ξεκολλήσεις θα το πάρεις για σένα ή να το τυλίξω για δώρο;
Αγνόησε εντελώς την φράση, τον έσφιξε ακόμη περισσότερο και άρχισε να τον φιλάει προσπαθώντας να εκμηδενίσει την διαφορά των 10 εκατοστών που τους χώριζε. Του κάκου. Τα χείλη της έφταναν μέχρι τον λαιμό του κάτι που θα ευχαριστούσε και τους δύο αν δεν φορούσε το μαύρο μάλλινο κασκόλ που του είχε ράψει η γιαγιά του λίγες Πρωτοχρονιές πριν. Τώρα ευχαριστιόταν μόνο το, ακόμη, ηλίθιο χιούμορ του. Ας είναι. Συνέχισαν να περπατάνε προς το τσεκπόιντ του βενζινάδικου που ήταν ανοιχτό 24 ώρες ακόμη και την Πρωτοχρονιά. Δεν είχε επιβεβαιωθεί από κάποια εξωτερική πηγή αλλά από τον ίδιο, θα ήταν ανοιχτό επειδή το χρειαζόταν ανοιχτό. Στο μυαλό του έτρεχαν συνεχώς οι συμβουλές των φίλων του, ακόμη περισσότερο ψαγμένων από αυτόν, χωρίς έλεος. Δεν είχε πιει αρκετά ώστε να τις ξεχάσει. Χαμήλωσε το κεφάλι και προσπάθησε να ζηλέψει το μεθύσι της αγκιστρωμένης ακόμη από το χέρι του αλλά δεν τα κατάφερε. Ευχαρίστησε τον Άη Βασίλη για το γεγονός ότι δεν χρειαζόταν να την κουβαλάει και ανακήρυξε πως για φέτος είχαν κλείσει τα αλισβερίσια τους. Δυστυχώς όμως βιάστηκε. Ξαφνικά το βήμα της έχασε τον ρυθμό του δικού του και τα χέρια της χαλάρωσαν για πρώτη φορά σε ολόκληρη την διαδρομή. Ένιωσε το αίμα να βαδίζει ξανά μετά από ώρα στα γνώριμα κατά τα άλλα μονοπάτια του δεξιού του χεριού από τον αγκώνα και κάτω. Το χρησιμοποίησε για να την κρατήσει την ώρα που επέστρεφε στην φύση το δανεισμένο αλκοόλ μαζί με διάφορες άλλες ουσίες που μάλλον θα έπαιζαν τον ρόλο τόκων. Την σήκωσε μετά από αρκετή ώρα αλλά δεν κατάλαβε αν το έκανε επειδή εκείνη τελείωσε επιτέλους ή επειδή εκείνος σιχάθηκε να μυρίζει, απλά ήλπιζε να ταυτίζονταν χρονικά. Συνέχισαν να περπατάνε με τον ίδιο βηματισμό όπως πριν, μάλλον το άδειο πλέον στομάχι της τής έδινε περισσή δύναμη. Φτάνοντας επιτέλους στο βενζινάδικο, την άφησε να κάτσει σε μια καρέκλα βολικά τοποθετημένη στο σημείο στο οποίο θα χρειαζόταν σίγουρα ξεκούραση. Το βενζινάδικο όχι μόνο ήταν ανοιχτό γιατί το χρειαζόταν αλλά και η καρέκλα βρισκόταν στην συγκεκριμένη θέση για τον ίδιο ακριβώς σκοπό.
Μπήκε αποφασιστικά για να προμηθευτεί από εκείνα που θεωρητικά ένας άντρας πρέπει να κουβαλά πάντα μαζί του. Αλλά όσο κι αν έψαξε δεν βρήκε πουθενά. Την κοίταξε και άρπαξε ένα κουτάκι τσίχλες με γεύση μέντα κι ένα με γεύση δυόσμο πιο πολύ για να πείσει τον εαυτό του για την γεύση. Τότε ήταν που ρώτησε.
- Έχετε προφυλακτικά;
Ο υπάλληλος δεν θέλησε να μιλήσει καν σε κάποιον τόσο αγενή που δεν λέει ένα καλή χρονιά μέσα στις πρώτες 5 ώρες που έχει αλλάξει ο χρόνος και του έδειξε 2 δωδεκάδες κουτάκια προφυλακτικών μιας μάρκας που ήταν σίγουρος ότι τις φτιάχνουν οι γιατροί που πλουτίζουν από τις εκτρώσεις.
- Δεν έχετε άλλες;
- Γιατί, δεν σου φτάνουν αυτές;
Την πήδηξε έτσι κι αλλιώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
για συνδέστε, για συνδέστε...