τα παιχνίδια δέν 'ν' αθώα

- Μαλάκα;!
- Έλα.
- Μα λά κα!...
- Τί ρε; τί έγινε;
- Μαλάκα έφαγα φλασιά! Τα παιχνίδια ρε!
- Τί «τα παιχνίδια»;
- Ρε σύ, τα παιχνίδια δέν είν' αθώα! Επιφέρουν συνέπειες ρε σ' αυτούς που τα παίζουνε, δέν είσαι μετά ο ίδιος!
- Τί έγινε ρε μαλάκα, κάπνισες και τα σποράκια;
- Ρε μαλάκα, τα παιχνίδια έχουν  α π ό ρ ρ ο ι ε ς !...
- ...«Απόρροιες»;
- Πώωωω! τρελή φλασιά, απίστευτο...
- Τί κολλήματα τρώς ρε πάλι;
- Απόρροιες ρε μαλάκα, τα παιχνίδια έχουν απόρροιες!...
- Και τί απορρέει δηλαδή απο ένα παιχνίδι;
- Λοιπόν κοίτα, 'α σου πώ... Ξέρωγω; τί παιχνίδι θές;
- Ξέρωγω; τάβλι...

- Τάβλι, ωραία... τάβλι... Ά να μπράβο! Θυμάσαι ρε που είχαμε πάει για μπάνιο Χαλκιδική το Εξηνταεννιά, και σκάμε -πού ητανε; Παλιούρι;
- Τόσο μακριά; Σιγά μη τραβηχτήκαμε ποτέ στο Παλιούρι... Εκτός κι' αν μιλάς για τα Δεκεμβριανά...
- Ρε πού ητανε που σκάμε σ' αυτό το χωριό ντάλα μεσημέρι, καλοκαίρι λέω, ψυχή πουθενά, και απο κάπου ακουγότανε κάποιοι να παίζουν τάβλι;
- Ώχ ναί ρε! Πού ητανε;...
- Και που παίζανε σα διάολοι, ΤΑΚ! ΤΑΚ! τα πούλια, ΚΡΡΡΡΡΡΡ! τα ζάρια, ΤΑΚ! ΤΑΚ! τα πούλια, ΚΡΡΡΡΡΡΡ! τα ζάρια!
- Πώπω μαλάκα ναί! «το αιώνιο τάβλι»!
- Οι άσπονδοι εχθροί του ταβλιού!
- Καταδικασμένοι να παίζουν σκασμένοι απο μίσος!
- Όχι στα τρία, στα εφτά η στα πενήντα-
- Ούτ' οι φυλακισμένοι!
- ...αλλα στον αιώνα τον άπαντα!...
- Πώωωωω ρε πούουστηηηηηη!... τί θυμήθηκες τώρα!...
- Θυμάσαι, ωραία. Θυμάσαι και τί λέγανε όσο παίζανε;
- ...Τί λέγανε ρε μαλάκα, τ ί π ο τ α  δε λέγανε, αυτό ηταν και το θέμα!...
- Ε νά την η απόρροια!...
- Τί;...
- Η απόρροια του ταβλιού γι' αυτούς τους δύο, ήταν, ακριβώς, η  σ ι ω π ή .
- ...
- Τί με κοιτάς;
- Κάπνισες και τα σποράκια, έλα...
- Ρε μή γαμιέσαι τώρα, δέν το πιάνεις;
- Τί να πιάσω ρε μαλάκα, τα ασυναρτησιολογύδριά σου; Αφού σε χαλάει, τί το πίνεις;...
- Πές άλλο παιχνίδι ρε μαλάκα, πές, άιντε!
- Όφούου... Χαρτιά.
- Τί χαρτιά; Ένα σωρό διαφορετικά παιχνίδια υπάρχουν.
- Και στο τάβλι δέν υπάρχουν; Πόρτες, πλακωτό, φεύγα, γκιούλ... βαρελάκια, βατραχάκια... τζένγκα...
- Ε μή γαμάς την κουβέντα ρε... Λοιπόν, έλα, πάρ' τ' αλλιώς, θα μου πείς εσύ ενα παιχνίδι, δικούς σου κανόνες, και θα βρείς εσύ ο ίδιος την απόρροιά του, για να πειστείς.
- Ρε δέ γαμιέσαι ν' ασπρίσεις μεσανυχτιάτικα, να φάω φρίκη θές με τις παπαριές σου;
- Ε άι γαμήσου μαλάκα, κάθομαι και σε μιλάω να πούμε, καραγκιόζη...
- Φφφ...
- ...
- ...
- ...κάραγκιόζη να πούμε...
- Λοιπόν, παλιόπουστα παρεξηγιάρα, έλα, άντε. Τσάκω το λατόπι.
- Τί 'α το κάνω το λάπτοπ;...
- Αυτό που θα σου πώ... Λοιπόν. Οι κανόνες είναι οι εξής... Πρώτον, πάς στο γιουρουλέτ κόμ και πατάς οχτώ φορές... Δεύτερον... δεύτερον, με το αριστερό και χωρίς να βλέπεις κάνεις ντάμπλ κλίκ στην τύχη, όπου, και μετά κόπι-πέιστ σ' ενα τέξτ αρχείο ξερωγώ... Τρίτον... τρίτον... Βασικά, επαναλαμβάνεις άλλες δύο φορές, θέλω τρία κόπι πέιστ συνολικά... Όκέι, και τέλος, βλέπω τί κόπιαρες και κάνω αναγραμματισμό. Τό 'πιασες;
- Ε τί παιχνίδι 'ν' αυτό ρε;
- Οχι θέλω να σε δώ να μου βγάζεις την απόρροια αυτού του παιχνιδιού, εγώ δε λέω τους κανόνες; έτσι είπες.
- Τσκ... τέ'ς πά'...
- Έτσι, άιντε να σε δώ.
- Λοιπόν, τί είπες;... Ράντομ πέιτζ θές.
- Ναί.
- Ωραία. Ποιό χίτ;
- Το οχτώ.
- Ε είσαι μαλάκας...
- Έι! τσ-κσσσς...
- Κάτσε... Ντάξει... Ώχ, ελληνικό μού 'βγαλε, οϊντέε!... δέν έχει ξαναγίνει... Τί 'ν' αυτό; «πολιτικό καφενείο»...
- Δέ θέλω να μου πείς τίποτα ρε!...
- Ά δηγήματα έχει σε φάση...
- Στ' αρχίδια μου! στο τέλος μόνο να μου πείς την απόρροιά σου να πούμε και καλά, να ηρεμήσουμε... Κάνε τρία κόπι-πέιστ τώρα άιντε. Στην τύχη!
- Ντάξει, κάτσε ν' ανοίξω νόουτπαντ...
- ...
- ... ...
- Μή βλέπεις!...
- ... ...
- Ντάξει;
- Μισό... ντάξει, έλα.
- Ωραία, γιά να δούμε: «άσεμνη»... «ζιζάνια»... «εκείνη»... Μά'ιστα.
- Όλο μαλακίες...
- Σώπα, κάτσε να δώ. Χμ. Κάτσε...
- ...
- ...«ζαΐμης»!... «ζαΐμης»... χμ... μμμμπά...
- ...
- ...«καμένης»...
- ...
- ...«νάζια»...
- ...
- ...«κι' άν έμενες»...
- ...
- ...«ανάσα»...
- Ντάξει, ήδη την βλέπω την απόρροια του παιχνιδιού...
- Σκάσε ρε μαλάκα και σκέφτομαι... «νάζια ζαΐμης»... φφφ... Δέ μου λές; όντως τα 'κανες τα σποράκια ή έμεινε τίποτε για τ' αντέτ';...
- Μετά.
- Καλά... φφφ... όπα... όπα-όπα!... Ώχχχ!!!...
- Τί;
- Απίστευτο!... Κάτσε-κάτσε...
- Τί ρε; βρήκες τίποτα;...
- Αν είναι δυνατό! Ρε μαλάκα;!... Ό ν τ ω ς !...
- Τί βγάζεις ρε; γιά να δώ.
- «Να ζεί κανεις ή να μη ζεί;»
- ...