Θοδωρής Κ. (26) "Αισθάνεται" τι ακούει στα ακουστικά του ο άνθρωπος τον οποίο βλέπει
Ποδολάγνοια: Θοδωρή καλησπέρα και καλωσήρθες σ' αυτό το μικρό αντάμωμα μας με τους αφανείς υπερήρωες της καθημερινότητας που αν γινόταν εκπομπή στην τηλεόραση θα το παρουσίαζε ο Νίκος Μαστοράκης, κομπλέ με την αναπνευστική υποστήριξη.
Θοδωρής: Είναι τιμή μου.
Π: Καταρχήν θέλω να εκφράσω τον αμέριστο θαυμασμό μου προς το προσωπό σου. Πάντα ήμουν από τα παιδάκια που έβαζαν δύσκολες ερωτήσεις: Τι θα γινόταν αν χάνανε για μια φορά οι καλοί στα κινούμενα; Γιατί υπάρχει πεπερασμένο σημείο ξυσίματος του μολυβιού; Αυτά τα μαύρα λιγδερά στίγματα στα πεζοδρόμια είναι όντως πατημένες τσίχλες;
Θ: Συμμερίζομαι τις αναρωτήσεις σου.
Π: Φαντάζεσαι λοιπόν την χαρά μου όταν με πήρες τηλέφωνο με την άγρια και μπάσα φωνή σου (ζητώ συγνώμη που δεν την μεταδίδουμε, αλλά θέλω να σας καθυσηχάσω ότι δεν φταίτε σε τίποτα, είναι κάτι που αφορά τον μπαμπά και την μαμά) και μου είπες ότι έχεις βάλει βόμβα στη Βουλή αλλά προλάβαινες να περάσεις για ένα καφέ.
Θ: Τα πάντα για σένα, Ποδολάγνοιά μου. Είσαι το μοναδικό διαδικτυακό διαδίκτυο που παρακολουθώ ανελλιπώς όπου κι αν βρίσκομαι.
Π: Για τους αναγνώστες που συντονίστηκαν μόλις τώρα ή πηγαινοέρχονται στο φέισμπουκ και δεν πολυπροσέχουν, να αναφέρω εδώ πως ο Θοδωρής είναι ο πρώτος Υπερκακός που φιλοξενεί η στήλη.
Θ: Ναι, είναι αλήθεια. Είμαι Υπερκακός.
Π: Με τι ακριβώς ασχολείσαι;
Θ: Καταρχήν προσπαθώ να βρω τους ψευτο-υπερήρωες που φιλοξενείς εδώ και τους τρομοκρατώ. Χτυπάω τα κουδούνια τους τη νύχτα και μετά τρέχω, τους κάνω αναπάντητες, τους στέλνω ινβάιτς για ιβέντ στο φέισμπουκ συνεχώς, περπατάω σιγά-σιγά πίσω τους και τους τρομάζω. Γενικά γουστάρω να κάνω πανικό.
Π: Εσύ κι ο Μηδενιστής.
Θ: Ισορροπιστής.
Π: Κάνουμε κι οι δυο λάθος.
Θ: Πάσο.
Π: Από ότι όμως μου είπες στα παρασκήνια όταν περνούσαμε καλά πριν πάρουμε την συνέντευξη και αυτό βγει προς τα έξω, η κύρια ασχολία σου είναι οι εκβιασμοί, σωστά;
Θ: Ναι, τέτοια είναι, όπως σας είπα, η κύρια πηγή εσόδων μου.
Π: Δηλαδή;
Θ: Ε να, η βασική μου ασχολία είναι οι βόλτες. Περπατάω παντού, στο μετρό, στον ηλεκτρικό, στο Σύνταγμα, στην Ομόνοια, στην Ερμού. Εκεί παρατηρώ τον κόσμο που περνάει και "αισθάνομαι" τι μουσική ακούνε.
Π: Δηλαδή;
Θ: Ε να, πως είναι όταν ο γείτονας πλένει το αμάξι του στο δρόμο και έχει βάλει τέρμα Πανταζή και ακόμη κι αν κλείσεις τα παντζούρια, τα παράθυρα, τα αυτιά σου και κλειδωθείς στην ντουλάπα με τα χειμωνιάτικα (αν είναι καλοκαίρι, αν είναι χειμώνας το ανάποδο) πάλι έχεις τον ήχο στα αυτιά σου; Έτσι.
Π: Δηλαδή;
Θ: "Αισθάνομαι" τους περισσότερους. Συνήθως όλοι ακούνε ραδιόφωνο -έχω μάθει σχεδόν όλες τις διαφημίσεις απ' έξω- αλλά πάντα θα υπάρχει κι ένα λαβράκι.
Π: Δηλαδή;
Θ: Ε να, πάντα θα υπάρχει ο μεταλάς με το δερμάτινο που θα ακούει Μπόι Τζορτζ ή ο χιπστεράς που θα ακούει Αντύπα.
Π: Δηλαδή;
Θ: Ναι. Μόλις λοκάρω τον στόχο δεν χάνω στιγμή. Πλησιάζω διακριτικά και αφού τραβάω το ένα ακουστικό από το αυτί τους ψιθυρίζω πως αν δεν μου δώσουν ένα συγκεκριμένο ποσό θα τους αποκαλύψω και θα τους ρεζιλέψω στους πάντες.
Π: Δηλαδή;
Θ: Ανάλογα. Αν δω χιλιοφορεμένα σταράκια τους λυπάμαι και παίρνω κάνα εικοσάρικο. Αν όμως δω χιλιοφορεμένα σταράκια δεν δείχνω κανένα έλεος και βαράω μέχρι και κατοστάρικα.
Π: Δηλαδή;
Θ: Η διαφορά είναι ότι απλά κάνω ό,τι μου γουστάρει. Σούπερ κακός δεν είμαι;
Π: Και στα δίνουν ρε θηρίο;
Θ: Αμέ. Μια φορά ένας χιπστεροτρέντουλας μου έδωσε ένα κολαριστό διακοσάρικο προκειμένου να μην αποκαλύψω ότι άκουγε Γωγώ Τσαμπά.
Π: Μα καλά, πόση δηθενιά υπάρχει εκεί έξω;
Θ: Δεν φαντάζεσαι. Ο τύπος ήταν τόσο μέσα στο κόλπο που δεν δίστασε να μετονομάσει το τραγούδι της Τσαμπά σε τραγούδι των Symphonic Anphonic. Άλλαξε μέχρι και το εξώφυλλο!
Π: Δεν τους ξέρω.
Θ: Είδες τι καλή κάλυψη που είχε;
Π: Έχεις κάποια συγκεκριμένη προτίμηση ανθρώπου;
Θ: Όχι μωρέ, ό,τι κάτσει. Γενικά είμαι απλό παιδί, μεγαλωμένο στη φύση μακρυά από την πολύβουη επιρροή της πόλης. Απλά ίσως να έχω μια αδυναμία κι εγώ σαν άνθρωπος, ιδιαίτερα όταν βλέπω ψευτοχίπστερ με τετράγωνα γυαλιά και βίνταζ πουκαμισάκια με πόλκα ντοτς και εσπαντρίγες και ξυρισμένα άκρα και μέσεντζερ μπαγκζ που τρώνε κάπκέιξ μουγκρίζοντας στη μέση του δρόμου. Ε!
Π: Εκεί ο οποιοσδήποτε υπερκακός θα έκανε το ίδιο στη θέση σου.
Θ: Ε μα!
Π: Στο σημείο αυτό θα ήθελα να ενημερώσω τους αναγνώστες για τον διαγωνισμό που τρέχει αυτές τις μέρες στον ιστοτόπο μας, στα πλαίσια του εξωστρεφούς μας χαρακτήρα.
Θ: Α, τι ωραία! Τι κερδίζει ο νικητής;
Π: Καφέ με τους συντελεστές του σάιτ. Αλλά στο σπίτι ενός από τους τρεις και μόνο αν ο νικητής γνωρίζει κάτι σχετικό με τα Διαφορικά Μαθηματικά, τα Διαφορικά Μαθηματικά ή την ποπ-αρτ της δεκαετίας του '20. Είμαστε λιγάκι εσωστρεφείς.
Θ: Α, τέλεια. Να την κάνω εγώ τώρα;
Π: Ναι.
Ποδολάγνοια: Θοδωρή καλησπέρα και καλωσήρθες σ' αυτό το μικρό αντάμωμα μας με τους αφανείς υπερήρωες της καθημερινότητας που αν γινόταν εκπομπή στην τηλεόραση θα το παρουσίαζε ο Νίκος Μαστοράκης, κομπλέ με την αναπνευστική υποστήριξη.
Θοδωρής: Είναι τιμή μου.
Π: Καταρχήν θέλω να εκφράσω τον αμέριστο θαυμασμό μου προς το προσωπό σου. Πάντα ήμουν από τα παιδάκια που έβαζαν δύσκολες ερωτήσεις: Τι θα γινόταν αν χάνανε για μια φορά οι καλοί στα κινούμενα; Γιατί υπάρχει πεπερασμένο σημείο ξυσίματος του μολυβιού; Αυτά τα μαύρα λιγδερά στίγματα στα πεζοδρόμια είναι όντως πατημένες τσίχλες;
Θ: Συμμερίζομαι τις αναρωτήσεις σου.
Π: Φαντάζεσαι λοιπόν την χαρά μου όταν με πήρες τηλέφωνο με την άγρια και μπάσα φωνή σου (ζητώ συγνώμη που δεν την μεταδίδουμε, αλλά θέλω να σας καθυσηχάσω ότι δεν φταίτε σε τίποτα, είναι κάτι που αφορά τον μπαμπά και την μαμά) και μου είπες ότι έχεις βάλει βόμβα στη Βουλή αλλά προλάβαινες να περάσεις για ένα καφέ.
Θ: Τα πάντα για σένα, Ποδολάγνοιά μου. Είσαι το μοναδικό διαδικτυακό διαδίκτυο που παρακολουθώ ανελλιπώς όπου κι αν βρίσκομαι.
Π: Για τους αναγνώστες που συντονίστηκαν μόλις τώρα ή πηγαινοέρχονται στο φέισμπουκ και δεν πολυπροσέχουν, να αναφέρω εδώ πως ο Θοδωρής είναι ο πρώτος Υπερκακός που φιλοξενεί η στήλη.
Θ: Ναι, είναι αλήθεια. Είμαι Υπερκακός.
Π: Με τι ακριβώς ασχολείσαι;
Θ: Καταρχήν προσπαθώ να βρω τους ψευτο-υπερήρωες που φιλοξενείς εδώ και τους τρομοκρατώ. Χτυπάω τα κουδούνια τους τη νύχτα και μετά τρέχω, τους κάνω αναπάντητες, τους στέλνω ινβάιτς για ιβέντ στο φέισμπουκ συνεχώς, περπατάω σιγά-σιγά πίσω τους και τους τρομάζω. Γενικά γουστάρω να κάνω πανικό.
Π: Εσύ κι ο Μηδενιστής.
Θ: Ισορροπιστής.
Π: Κάνουμε κι οι δυο λάθος.
Θ: Πάσο.
Π: Από ότι όμως μου είπες στα παρασκήνια όταν περνούσαμε καλά πριν πάρουμε την συνέντευξη και αυτό βγει προς τα έξω, η κύρια ασχολία σου είναι οι εκβιασμοί, σωστά;
Θ: Ναι, τέτοια είναι, όπως σας είπα, η κύρια πηγή εσόδων μου.
Π: Δηλαδή;
Θ: Ε να, η βασική μου ασχολία είναι οι βόλτες. Περπατάω παντού, στο μετρό, στον ηλεκτρικό, στο Σύνταγμα, στην Ομόνοια, στην Ερμού. Εκεί παρατηρώ τον κόσμο που περνάει και "αισθάνομαι" τι μουσική ακούνε.
Π: Δηλαδή;
Θ: Ε να, πως είναι όταν ο γείτονας πλένει το αμάξι του στο δρόμο και έχει βάλει τέρμα Πανταζή και ακόμη κι αν κλείσεις τα παντζούρια, τα παράθυρα, τα αυτιά σου και κλειδωθείς στην ντουλάπα με τα χειμωνιάτικα (αν είναι καλοκαίρι, αν είναι χειμώνας το ανάποδο) πάλι έχεις τον ήχο στα αυτιά σου; Έτσι.
Π: Δηλαδή;
Θ: "Αισθάνομαι" τους περισσότερους. Συνήθως όλοι ακούνε ραδιόφωνο -έχω μάθει σχεδόν όλες τις διαφημίσεις απ' έξω- αλλά πάντα θα υπάρχει κι ένα λαβράκι.
Π: Δηλαδή;
Θ: Ε να, πάντα θα υπάρχει ο μεταλάς με το δερμάτινο που θα ακούει Μπόι Τζορτζ ή ο χιπστεράς που θα ακούει Αντύπα.
Π: Δηλαδή;
Θ: Ναι. Μόλις λοκάρω τον στόχο δεν χάνω στιγμή. Πλησιάζω διακριτικά και αφού τραβάω το ένα ακουστικό από το αυτί τους ψιθυρίζω πως αν δεν μου δώσουν ένα συγκεκριμένο ποσό θα τους αποκαλύψω και θα τους ρεζιλέψω στους πάντες.
Π: Δηλαδή;
Θ: Ανάλογα. Αν δω χιλιοφορεμένα σταράκια τους λυπάμαι και παίρνω κάνα εικοσάρικο. Αν όμως δω χιλιοφορεμένα σταράκια δεν δείχνω κανένα έλεος και βαράω μέχρι και κατοστάρικα.
Π: Δηλαδή;
Θ: Η διαφορά είναι ότι απλά κάνω ό,τι μου γουστάρει. Σούπερ κακός δεν είμαι;
Π: Και στα δίνουν ρε θηρίο;
Θ: Αμέ. Μια φορά ένας χιπστεροτρέντουλας μου έδωσε ένα κολαριστό διακοσάρικο προκειμένου να μην αποκαλύψω ότι άκουγε Γωγώ Τσαμπά.
Π: Μα καλά, πόση δηθενιά υπάρχει εκεί έξω;
Θ: Δεν φαντάζεσαι. Ο τύπος ήταν τόσο μέσα στο κόλπο που δεν δίστασε να μετονομάσει το τραγούδι της Τσαμπά σε τραγούδι των Symphonic Anphonic. Άλλαξε μέχρι και το εξώφυλλο!
Π: Δεν τους ξέρω.
Θ: Είδες τι καλή κάλυψη που είχε;
Π: Έχεις κάποια συγκεκριμένη προτίμηση ανθρώπου;
Θ: Όχι μωρέ, ό,τι κάτσει. Γενικά είμαι απλό παιδί, μεγαλωμένο στη φύση μακρυά από την πολύβουη επιρροή της πόλης. Απλά ίσως να έχω μια αδυναμία κι εγώ σαν άνθρωπος, ιδιαίτερα όταν βλέπω ψευτοχίπστερ με τετράγωνα γυαλιά και βίνταζ πουκαμισάκια με πόλκα ντοτς και εσπαντρίγες και ξυρισμένα άκρα και μέσεντζερ μπαγκζ που τρώνε κάπκέιξ μουγκρίζοντας στη μέση του δρόμου. Ε!
Π: Εκεί ο οποιοσδήποτε υπερκακός θα έκανε το ίδιο στη θέση σου.
Θ: Ε μα!
Π: Στο σημείο αυτό θα ήθελα να ενημερώσω τους αναγνώστες για τον διαγωνισμό που τρέχει αυτές τις μέρες στον ιστοτόπο μας, στα πλαίσια του εξωστρεφούς μας χαρακτήρα.
Θ: Α, τι ωραία! Τι κερδίζει ο νικητής;
Π: Καφέ με τους συντελεστές του σάιτ. Αλλά στο σπίτι ενός από τους τρεις και μόνο αν ο νικητής γνωρίζει κάτι σχετικό με τα Διαφορικά Μαθηματικά, τα Διαφορικά Μαθηματικά ή την ποπ-αρτ της δεκαετίας του '20. Είμαστε λιγάκι εσωστρεφείς.
Θ: Α, τέλεια. Να την κάνω εγώ τώρα;
Π: Ναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
για συνδέστε, για συνδέστε...