Η ΠΕΝΤΑΛΟΓΙΑ - Μέρος 5ο: Το Ψυχοπένθος

Πέρασαν μόλις εικοσιεπτά χρόνια από την τελευταία μεγαλοπρεπή επιτυχία του Κηθ Κόπερχάουερ, και ο δαιμόνιος σκηνοθέτης αποφάσισε να ξανασηκώσει για ακόμη μια φορά τα μανίκια και να δημιουργήσει έτσι το πέμπτο, και για πολλούς, το πιό ολέθριο, μέρος της πενταλογίας. Το Ψυχοπένθος είναι μια εφ’ όλης της ύλης ανασύσταση των ταινιών με ζόμπι και ανθρωποφάγα έντομα.

 

Όπως και σε όλες τις υπόλοιπες ταινίες, τα προβλήματα άρχισαν πολύ νωρίς, όταν το σέττινκ όπου ορίστηκε το γύρισμα υποβαθμίστηκε κατά τέσσερα μέτρα μέσα στο υπέδαφος από πτώση του τότε διάσημου μετεωρήτη, Αναξαγόρα. Η εκτελεστική ομάδα αντιτάχθηκε του σκηνοθέτη λόγω αμέλειας του πρώτου να ενημερωθεί για τα γεωμετεωρολογικά φαινόμενα του χώρου των γυρισμάτων. Η απάντηση του σκηνοθέτη ήταν ηχηρή με την δημιουργία ενός επιπρόσθετου σεναρίου το οποίο περιλάμβανε την πτώση του αστεροειδούς στους διαλόγους του πρώτου μέρους. Αυτή τη φορά, ο διευθυντής παραγωγής καθώς και όλο το επιτελείο της τεχνικής επιμέλειας πήραν το μέρος του σκηνοθέτη και του δώσανε το πράσινο φως να συνεχίσει τα γυρίσματα στο καρβουντισμένο τοπίο από την πτώση, μόλις εξηνταπέντε χιλιόμετρα έξω από την περιοχή Ναραρσούκ, στην νήσο της Γροινλανδίας. Ακόμα και ο καιρός συμμάχησε με τον μεγαλουργό, μετρέποντας τον μεγαλό κρατήρα των γυρισμάτων σε κάτασπρο κάμπο, διευκολύντας έτσι την ροή του σεναρίου.

 

Η ιστορία μας , λοιπόν, αυτή τη φορά, μιλάει για μια μικρή κοινωνία Βησιγότθων που τα μεγαλύτερα μυαλά της επινόησαν μια δαιμονική μηχανή, τον διαβόρβορο. Το μηχάνημα αυτό, φτιαγμένο από κόκκαλα φάλαινας, είχε στημένους δύο μεγαλεπίβολους κοχλίες με την βοήθεια των οποίων δημιουργούνταν το εθνικό φαγητό των κατοίκων, ο λεγόμενος πακτολός. Το φαγητό μπορούσε να παραχθεί με την μορφή μιας βιομάζας όπου αργότερα, αφού κρύωνε έξω από το εργοτάξιο, έπαιρνε την τελική του εικόνα.

 

Η ταινιά προβλήθηκε στην Βερλινάλε και στο φεστιβάλ κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, με διαφορετικές, όμως, ώρες προβολής. Ανάμεσα σε άλλες ταινίες που προβλήθηκαν, ξεχώρισαν ο αστακός του Χρυσοφώντα Δελικολόπουλου, η φτέρνα του Άλικου Τεσμενινιάδη, η φωτεινή νύχτα της κόλασης των αδερφών Γκρχόεν και τα παιδία της μάνας τους του Γκεοφρέι Πζριζγκεντστάιν. Το ψυχοπένθος απέσπασε το βραβείο της καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας στο τοπικό φεστιβάλ του Καναδά, Σινεβικτόρια.

μεγάλοι συγγραφείς μανογουωρογραφημένοι

- πείνασα ρε πούστη, τρείς η ώρα πήγε. έχεις τίποτα στο ψυγείο να φάμε;
- όχι ρε μαν, έχει να 'ρθει από δω η μάνα σου δυο βδομάδες.
- αμάν πια με τις μάνες να πούμε. δε βαρέθηκες;
- πώς να βαρεθώ ρε, αφού η μάνα σου είναι όνειρο θερινής νυκτός.
- α, είσαι και μορφωμένο.
- ναι ρε, έχω διαβάσει πολύ θέατρο εγώ. έχω διαβάσει "πολύ κακό για τη μάνα σου", "ρωμαίος και η μάνα σου", "ο έμπορος της μάνας σου", "ερρίκος στ'" (το τρίτο μέρος, που εμφανίζεται η μάνα σου), "το ημέρωμα της μάνας σου", "ο θέλλω να το κάνω με τη μαμά σου".
- αυτό είναι ημισκούμπρια.

υποβρύχια

- πόσα;
- ενενήντα.
- ενενήντα τι;
- σεκατό.

What would it have as a diminutive

How could one, by a glimpse, hurl all endeavors through the bore of discontent. Would that be inadvertently? The person's answer would be given precariously. However notorious and revered would the individual be. The body wiggles the role of the exponent.

Ode to the mimeograph

Nimble fingers can be, under full lucidity, debilitating. Their stroll on the parts of the partner is premonitory of digging “rural ditches”. The latter could holler voraciously receiving the egalitarian hedonism. It would feel as pageant of dissident and slouch Dadaists that they gyrate wiggling their mouth on a mirthful discontent and preserving a scowl as a hallmark.  

φακτ νο 34

ο πικάσσο πληρώνει φόρο πολυτελείας για πίνακες μεγάλου κυβισμού.

Scarcely flourishing

The uncanny lingo wasn’t exuberant: The assertion for verse elegiac bafflement between the insurgent rector and the bedridden seemed as of a muckraking. How can one redeem his humility without becoming erudite…? I ponder…

ein prosit der entschlossenheit

- Mann, is mir langweilig!... Lass uns endlich weg, los.
- Wohin denn?
- Zu diesem neuen Lokal in Solln, hab dir schon erzählt, da wo die geile Tussi vom Büro gern rumhängt.
- Weiß nicht... Der Zoltan hat heute frei, er wird echt sauer wenn wir ihn wieder hängen lassen.
- Manno, wir solln mal nach Solln!...
- Aber wir sollten auch zum Zoltan...
- ...
- ...
- Haste noch ein Bier?

do you have an aquarium at home?

- i've gone vegan since yesterday, for moral reasons.
- i totally understand you. i don't eat pussy myself. cats are pets.
- cats are assholes though.
- assholes don't lick themselves.

Controversial oppression

The parakeet was ordained to mingle only with vestal poultry. Dead or alive. Being poignant for the little bird, could be easily anticipated. There was no aspiration neither allusion of the forthcoming task. The reading binge would only commence to making the brain brattle. 

σισύφειο ταβερνόξυλο

- τον ιταλό τον φίλο μου τον Matteo, τον θυμάσαι;
- ναι ρε.
- μαλάκα, χτες βγήκαμε να πάμε να φάμε σε μια ταβέρνα, και δεν ξέρω τι τον έπιασε τον καραγκιόζη και αρχίζει να μιλάει για ποδόσφαιρα με κάτι γκαβλαραίους στο διπλανό τραπέζι, και δεν ξέρω τι τους είπε και τους μπρίζωσε και του την πέσανε και τον κάνανε άγιατρο.
- ω μαλάκα...
- εφτά άτομα να πούμε.
- τραγωδία.
- γάμησέ τα.
- επτά επί ματαίω.

breakfast

- porridge is good, man, but i'm kinda sick of the same thing every morning.
- how do you make it?
- well, the classic stuff more or less: oats, milk, cinnamon, a bit of honey and a banana in slices.
- you could try to replace the banana with some mango.
- you think so?
- sure, it could prove to be your culinary opus mangum.

τσιγκινοπέμπτη

κάθε χρόνο, την τελευταία πέμπτη πριν τις αποκριές, ο τζο ο κωλογαμιάς έρχεται στο γραφείο.

Indentation and perilous contention

The Polish father, without any hustle, removed the old syrettes from the rusty hull and placed his baby son on the front opening of the tank’s facet. It gleamed through me the abhorrence towards the obscene war symbol, but from the other hand, the father was driving and the son was joyful. The sound of the heavy cranks was exasperating. 

σινεμά ο μάμρα

τα γυρίσματα της κινηματογραφικής μεταφοράς της δημοφιλούς σειράς κινουμένων σχεδίων "θάντερκατς" θα ξεκινήσουν σύντομα στα στούντιο της τσινετσιτάρα.

mappings

endomorphism

Empathetic tendencies

The subterranean jat of one’s motley feelings is mirrored and attested when he is least suspecting it. The subconscious procures for them frequent fumes to emerge, and a stranger that passes by, can sense their transmission

To a still mind, the universe surrenders

The intimate emolument of each afflicted commentary, is a filial depraved piety that gratifies the toil. Reverence is accompanied by countenance and acquires repentance. Thereto is where it evolves into perilous. 

classification

- smale spent most of his time in Rio constructing horseshoes.
- what did they look like?
- generically they were transparent with huge heels.
- that's stripper shoes and you just failed Dynamical Systems I.

Jokeless Processes

…the day has culminated and the valiant spirit commenced to timidly sojourn. All the dwellers of the cading moon, clad in the colours of the night, departed from their daytime abode and danced through the vivacious melody of Nyx… 

The Whistler

well, that escalated quickly

- πωπω αηδία φαΐ, ούτε όταν δούλευα στα καράβια δεν τρώγαμε τόσο άθλια.
- έλα ρε, έχεις κάνει ναυτικός;
- ναι, los tromos
- tres puntos?
- vatos locos forever.

ενδεχόμενα

- φτώχια καταραμένη...
- τι σ' έπιασε ρε μαν;
- ε, ρε συ, δε βλέπεις μπροστά σου, λεφτά δεν έχουνε οι κοπέλες να πάρουνε τζήν, σκισμένα τα γόνατα, δε μπορώ να το βλέπω. φτώχια μεγάλη έχει πέσει.
- ίσως.