MathJax

Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014

προτάσεις για την καλλιέργειά σας

η χορωδία του κόκκινου στρατού θα δώσει μία και μοναδική παράσταση στο κονσερβατουάρ του μελιγαλά το επόμενο σαββάτο.

Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014

παλιάνθρωποι

αντικοινωνική συμπεριφορά είναι να κάθεσαι στις θέσεις για αναπήρους στα ΜΜΜ. να παρκάρεις στις θέσεις για αναπήρους. να κατουράς στις τουαλέτες για αναπήρους. αυτές τις κρατάμε καθαρές για χέσιμο. να χέζεις στις γυναικείες αναπήρων σε τμήμα μαθηματικών. αυτές τις κρατάμε καθαρές για κάνα γαμησάκι. με καμιά εξωτμηματική. νταξ, χέσε, δεν είπαμε τίποτα.

Σάββατο 11 Ιανουαρίου 2014

πρωινή καθυστέρηση στο μετρό

Πήγαινε καιρός από τότε που ο Γιάννης είχε βάλει στο μάτι ένα ζευγάρι σταράκια μποτάκια με μικρά λαμπερά καρφιά στα πλάγια. Ο μόνος λόγος για τον οποίο δεν τα αγόραζε ήταν το ότι δεν είχε δει να τα φοράει κανένας. Αυτό από μόνο του θα έπρεπε να είναι κίνητρο για να τα αγοράσει αλλά επέμενε πως όσο κι αν του άρεσαν έπρεπε να τα δει να "περπατιούνται" πριν κάνει την αγορά. Κι όμως, όλον αυτό τον καιρό δεν τα είδε σε κανένα πόδι. Δεν τα φορούσε κανείς. Εκείνη τη μέρα όμως, στο σταθμό της Νεραντζιώτισσας, κάποιος τα φορούσε. Απλά ο Γιάννης ήταν πολύ απασχολημένος να τα παρατηρήσει. Πέρασε αλαφιασμένος δίπλα από τον ψηλόλιγνο με τα δερμάτινα χωρίς να κοιτάξει τα πόδια του. Κι αυτό γιατί τον κυνηγούσε ένας ελεγκτής.
O Γιάννης έτρεχε σαν τρελός, χτυπώντας με τους ώμους του ακριβώς μπροστά από το στήθος του όσους τύχαινε να βρίσκονταν στο σταθμό και δεν είχαν προλάβει να παραμερίσουν. Με το βλέμμα δέκα μέτρα μακρυά, έβλεπε μόνο την κατεύθυνση που θα ακολουθούσε, υπολόγιζε τις επιλογές του, σχημάτιζε με το νου του την βέλτιστη διαδρομή ανάμεσα από τους επιβάτες. Μόνο που μόλις έφτανε στο σημείο για το οποίο είχε πριν καταστρώσει το προσεκτικό σχέδιό του το είχε ήδη ξεχάσει, με το μυαλό του να τρέχει ξανά δέκα μέτρα μακρυά. Ξωπίσω του, με περισσότερη ενέργεια από τον τυπικό σαραντάρη, ο Ελεγκτής τον ακολουθούσε επωφελούμενος από τις συγκρούσεις του Γιάννη με τους επιβάτες. Αυτός δεν ήταν ανάγκη να συγκρουστεί με κανέναν ασήμαντο. Κρατούσε όλη του την ενέργεια για τον Γιάννη.
Ο Γιάννης κατέβηκε τις σκάλες από το Μολ προς τον σταθμό λες και πετούσε. Πάτησε ένα κουλούρι που είχε ξεμείνει από το πρωί στο πάτωμα αλλά το βήμα του ήταν τόσο σταθερό που δεν παρρέκλινε καθόλου από την πορεία του. Πήδησε 5 σκαλιά μαζί και προσγειώθηκε σε ένα ζευγάρι που προσπαθούσε να ανέβει τις σκάλες. Πέσαν όλοι μαζί στο πλατύσκαλο αλλά ο Γιάννης σηκώθηκε πιο γρήγορα και από τους δύο. Στο δεξί του πόδι τυλίχτηκε το μακρύ μάλλινο κασκόλ της γυναίκας του ζευγαριού και τον εμπόδισε. Ο άντρας του ζευγαριού, ξαπλωμένος ακόμη, άρχισε να βλαστημάει και να παρακινεί όλους όσους βρίσκονταν στο σταθμό να κάνουν κάτι. Ένας από αυτούς πάτησε με το δεξί του πόδι το κασκόλ. Ο Γιάννης έπεσε τόσο βίαια πάνω στον δεξί του ώμο που ήδη μπορούσε να φανταστεί τον γιατρό να αναρωτιέται πως είναι δυνατόν να έχει συμβεί μια τόση άσχημη εξάθρωση ώμου. Γύρισε ανάσκελα στο πάτωμα και προσπάθησε να κοιτάξει πίσω του. Όλα ήταν θολά. Επικεντρώθηκε λίγο παραπάνω σε ένα σημείο και παρατήρησε τον ψηλό Ελεγκτή να έχει προσπεράσει το ζευγάρι που σκούπιζε τη σκόνη από τα ρούχα του και κατευθυνόταν προς το μέρος του. Δάγκωσε τα χείλη και σηκώθηκε.
Χτύπησε με μια νεαρή κοπέλα με πίρσινγκ στο δεξί φρύδι. Έσπρωξε έναν γέρο που με τη σειρά του έσπρωξε μια έγκυο επιρρεπή στις φωνές. Πήδηξε πάνω από τρεις παρατεταγμένες βαλίτσες μιας παρέας που κοίταζαν τα δρομολόγια και γλίστρισε όταν προσπάθησε να φρενάρει με το που πέρασε την είσοδο για τον προαστιακό. Αφού σύρθηκε για λίγο, σηκώθηκε και πήρε τις σκάλες προς τα κάτω. Ο Ελεγκτής μόνιμα κολλημένος πίσω του.
Δύο σκαλιά τη φορά. Μπορεί τρία; Το δοκίμασε. Πέτυχε. Τέσσερα; Τέσσερα! Χάρηκε. Έξι; Όχι, αλλά αν το τελευταίο είναι πλατύσκαλο. Ναι, αλλά χρειάστηκε και τα γονατά του. Το παντελόνι σχίστηκε. Ήταν από τα αγαπημένα; Όχι και τόσο. Δώρο πρώην; Όχι. Σφιχτό στη μέση; Όχι. Λεπτό; Ναι, δεν ήταν κατάλληλο ούτε για χειμώνα ούτε για καλοκαίρι. Και οι δύο γραμμές του σταθμού έχουν τρένα αυτή τη στιγμή. Πολύς κόσμος ανεβαίνει. Σηκώνεται όρθιος. Οι πολλοί άνθρωποι είναι υγρό. Το μπούγιο είναι υγρό και περνάει ανάμεσά του. Τα παπούτσια είναι έτοιμα να βγουν αλλά περπατάει σαν να είναι προετοιμασμένος να συνεχίσει ακόμη και ξυπόλητος. Αριστερά ή δεξιά; Σε ποιο τρένο; O Ελεγκτής δεν σκεφτόταν τίποτε από όλα αυτά.
Δεξιά. Οι πόρτες ίσα που κλείνουν και πάει να βάλει το χέρι του για να μη τις αφήσει. Δεν προλαβαίνει. Πατάει σαν μανιασμένος το κουμπί για να ανοίξουν αλλά αυτές παραμένουν κλειστές. Δύο, τέσσερις, δώδεκα, είκοσι φορές. Το βλέμμα του φτάνει μέχρι το πρώτο βαγόνι και τον καθρέφτη που βοηθάει τον οδηγό να βλέπει αν όλοι έχουν μπει με ασφάλεια στο τρένο. Δεν έχει χρόνο. Αν δεν ανοίξει αυτός τότε έπρεπε να είχε πάει αριστερά. Κάνει μεταβολή και τρέχει προς την απέναντι γραμμή. Μπροστά από τις σκάλες νιώθει ένα βάρος να πέφτει πάνω του με ορμή και μαζί ξαπλώνουν κάτω στο κρύο έδαφος. Ο Ελεγκτής έπεσε πάνω του.
"Νόμιζες ότι θα μου ξεφύγεις πάλι ρε μαλακισμένο;"

Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 2014

ταινία πέχναις κατεργάζεται

- λοιπόν;
- τι λοιπόν; σου είπα. μόνος σου ξεμπλέκεις. δε με αφορά.
- γίνεσαι αρχίδι.
- ώρες-ώρες;
- όχι, εννοώ ότι εξελίσσεσαι. το αρχίδι δεν είναι στατικό, αιώνιο, δοσμένο. είναι κοινωνικά καθορισμένο
- έχεις ωραίο φλόου ρε πστ.
- ας γυρίσουμε σελίδα στο δελτίο μας. εκείνα τα λαχανάκια βρυξελλών που βουτήξαμε απ' το ντου στο μαγαζί με τα βιολογικά τι θα τα κάνουμε;
- να τα κρατήσουμε να τα κάνουμε γαργαντούα;
- ογκρατέν.
- ένας να σ' το γκρατέν, κι ένας να σ' το νεβάζεν.