MathJax

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2016

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2016

άν άραγε κριτικοί κι ιστορικοί δέν ήτανε υπεύθυνοι για τα εκάστοτε βαφτίσια

ΒΙΒΑΛΝΤΙ: Ρε δέ λέω, γαμώ ακούγεται, αλλα πώς να την πούμε ρε γαμώτ';...
ΣΚΑΡΛΑΤΙ: Σε φάση, το όλο στίλ κι έτσι έ;...
ΒΙΒΑΛΝΤΙ: Ε ναί...
ΣΚΑΡΛΑΤΙ: ...
ΒΙΒΑΛΝΤΙ: ...
ΣΚΑΡΛΑΤΙ: Έλα ρε, το βρήκα! «Ρόκ»!...
ΒΙΒΑΛΝΤΙ: ...Μμμμμπά...

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

heavy parenting

- δηλαδή τώρα να πούμε εσύ ρε κάφρε είσ' έτοιμος να γίνεις πατέρας;
- ναι ρε, προφανώς.
- και τι παραμύθια θα του λες του παιδιού να κοιμηθεί ρε γκασμά;
- θα του λέω ρε, θα του λέω αυτό με τον τζίτζικα 'π' το Birmingham, που το καλοκαίρι που όλη η κοινωνία άκουγε ρεγκεδέλια και τσίλαρε αυτός άκουγε μπλακ σάμπαθ, και το χειμώνα που οι άλλοι είχανε κάνει τα κουμάντα τους και τους έπαιρνε να το γυρίσουν σε κάτι λίγο πιο βαρύ αυτός αναγκάστηκε να το ρίξει στο μπλακ μέταλ και πέθανε από υποθερμία πάνω σ' ένα παγόβουνο φορώντας ένα δερμάτινο παντελόνι και μ' ένα τσεκούρι στο χέρι.

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016

sandwich

ο ίτς και ο μπίτς αράζουν και ο μπίτς ακούει μουσική.
- ιτς, θες ν' ακούσεις το καινούργιο της μπιγιονσέ;
- μπιτς, πλήζ.

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016

φακτ νο 30

κάθε φορά που διαβάζω για συνομολογία την επόμενη μέρα δε θυμάμαι τίποτα, επειδή τα αποθηκεύω στη μνήμη de Rham.

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016

Το Καλοδιατηρημένο Ψυχοδοχείο ή Πως Kύλησε ο Τιτανικός Πάνω σε Κατηφόρα Fourier


-        Τι έγινε περάσανε καλά τα παιδιά; Πως τους φάνηκε;

-          - Καλά ήτανε μωρέ, το μόνο παράλογο ήταν η παρεμπόδιση του κατατρεγμένου δρυοκολάπτη. Επένδυσες και έχασες

-         - Δεν βγάζει ιδιαίτερο νόημα αυτό που λες, να ξέρεις. Ρώτα και τον απέθαντο διαλογέα ενώ θερίζει σε καλή μεριά

-         -  Και τι εννοείς δηλαδή…; Ότι βγάζει νόημα αυτό που λες εσύ; Δεν έχεις ακούσει για τη δύναμη της λέξης;

-          - Κάτι είχε πάρει το αυτί μου.

-          - Κάθισε, λοιπόν, στην κουρδιστή καρέκλα, αυτοσερβιρίσου με πολυπεριορισμένο ζεστό φραπέ, βγάλε το πιντιέι για σημειώσεις, αν θες, και άκου… η ιστορία ξεκινάει πάντα με ζέσταμα…


«Ήταν η επιστροφή του σοφού γέροντα…
… η καταιγίδα συνέχισε να αρπάζει εξαρτημένες ωοθήκες από υποεκτιμώμενους δασμούς, έχοντας μπόλικο μέρος για υφαρπαγές και μαντέμια. Η ομάδα είχε προχωρήσει αρκετά και το παγόβουνο δεν έδειχνε να πτοείται από το λιωμένο χώμα. Πρώτα ο ινδιάνος και μετέπειτα οι δύο λυκάνθρωποι, βουτήξανε στα παγωμένα νερά και συνεχίσανε την πορεία τους μέχρι να χαθούνε σιγά σιγά κάτω από τον αφρισμένο ωκεανό. Οι υπόλοιποι κοιτούσαν άναυδοι.
-          

      - Θα τα καταφέρουμε να ξαναχτίσουμε τον ολοστρόγγυλο χρυσό πλανήτη; Τι λες Μάστορα;

-         - Μη με λες Μάστορα ρε συ, γιατί θα πάρει ο διάβολος τον πατέρα σου

-          - Και πώς να σε λέω; Αφού έτσι σε βαφτίσανε

-          - Το ξέρω, αλλά δεν μ’ αρέσει… επίσης δεν μ΄αρέσει που το ξέρω

-         -  Κάπως δεν πρέπει να σε φωνάζω; Και να δείχνω παράλληλα και σεβασμό για το στάτους σου

-          - Δεν ξέρω ρε συ, ας το γεμίσουμε καλύτερα… ας τα πούμε μετά από τρεις μήνες…

Είπε και κλειδώθηκε μέσα στο αμπάρι, εκεί όπου ο καπετάνιος προσπαθούσε να λύσει τον γρίφο με το παλλόμενο διπλό σώμα.  Έξω από το πλήρωμα, υπήρχαν κάποιες παρυφές από σταχτιές τουλίπες που εξανάγκαζαν τον φωτισμό να υποκύψει λαθραία στην κοψομεσιασμένη ρουτίνα του ατακτοποίητου σπερμοκυττάρου.


Στο μεταξύ, λίγο πιο έξω είχε ξεκινήσει μια κόντρα μεταξύ του υάκινθου και των αγροτεμαχίων. Αμφότεροι υποστήριζαν πως δεν υπήρχε περίπτωση να εξοντωθεί χωρίς αντάλλαγμα η στιχομυθία που, παρεμπιπτόντως, είχε γίνει πλέον ανάρπαστη.


Καθώς η ομάδα περίμενε τους τρείς να εμφανιστούν στην παγωμένη ακτή, ο αέρας άρχισε να αποκτάει ταχύτητα διαφυγής και μικροί σπινθήρες από αγκαθωτό αλουμινένιο μάγμα, λούζανε το διορθωμένο κάτοπτρο του βουλιαγμένου κόσμου. Ένας κομήτης με διάμετρο α’χ’ διέρρευσε και κατάφερε να ξεφύγει από τις αχαλίνωτες εξυπνάδες προβάλλοντας το μήνυμα του σαββατιανού γυμνού βραχιολιού γύρω από την ρώγα.


-         -  Αυτή τη φορά έχω ένα πρόβλημα διαφορετικής φύσης εφόσον έχετε την διάθεση να το λύσετε… το πρόσωπο του γέροντα έλαμπε κάτω από το μπλε βόρειο σέλας

-         -  Είμαστε έτοιμοι να το ακούσουμε… αφού ξέρεις πολύ καλά ότι η μόνη λύση σε όποιο πρόβλημα και αν μας βάζεις είναι να μας προβάλεις ένα καινούργιο…

-          - Δεν το είχα σκεφτεί έτσι… αλλά φαντάζομαι το ίδιο θα έλεγε και ο αγουροξυπνημένος κόπτης όταν θα διαπίστωνε αργότερα τις βασικές διαφορές μεταξύ υποσύνολου και υπερσυνόλου..    ακούστε λοιπόν το πρόβλημα…

Ησυχία απλώθηκε σε ολόκληρη την κυματιστή βεράντα του κλείστρου

-       -   Ένα σώμα κατευθύνεται με ταχύτητα προς τον Ήλιο. Ποιες είναι οι συντεταγμένες της θέσης του σώματος, την χρονική στιγμή που αυτό βρίσκεται, φαινομενικά, να επιστρέφει από τον Ήλιο. Αυτή τη φορά δεν είναι τόσο δύσκολο, απλά έχει περισσότερες πράξεις…

-          - Ε, γιατί μας το κάνεις αυτό γέροντα, μας έχει τελειώσει και ο γραφίτης!

-          - Λοιπόν, σκεφτείτε το, και εδώ είμαστε, δεν χανόμαστε. Την ερχόμενη Πέμπτη θα χρειαστεί να επισκεφτώ την κουνιάδα μου για κάτι θέματα με τα χωράφια στο Αμύνταιο, αλλά λογικά από Παρασκευή και μετά, θα ζω πλέον σε ένα χωριό έξω από την Βραζιλία.

-          - Ωραία, καλό ακούγεται… μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και τύπους από το βιβλίο του Λέιζερ;

-          - Δεν θα το συνιστούσα γιατί θα αποπροσανατολιστείτε με τα γυμνά που έχει μέσα και κυρίως ο τρόπος που δείχνει καθώς τα ζεστά υγρά της θηλυκιάς φωλιάζουνε μέσα στην εσοχή του πέους. Θα πρότεινα καλύτερα γυμνό αλλά χωρίς την παρουσία αρσενικού για να απλοποιηθεί και το ζητούμενο.

-         -  ..Χμμμ…. Γέροντα μιλάς με γρίφους…

-          - Πως αλλιώς, άλλωστε, θα μπορούσα να μιλήσω για γρίφους…»


-          Και κάπως έτσι ξεκινάει η ιστορία…


-          - Πωπω… καλή φάση!!! Κάτσε να πάω να φέρω τον απαστράπτων αρσενικό κουνούπι κανίβαλο και μπορείς να συνεχίσεις…


-         -  Οκ, περιμένω… αλλά μην αργήσεις… έχω βάλει το ψάρι στα κάρβουνα…